Στην Παραμυθιά είχε γιατρούς, όμως τι παράξενο πράγμα οι γυναίκες καλούσαν τις μαμές για να βοηθήσου στη γέννα. Είχαν έτοιμα τα πανιά που θα φάσκιωναν το παιδί, τη σαρμανίτσα, τις φασκιές, και για κείνες ένα δυο καινούργια ή σιδερωμένα νυχτικά για να βγάλουν την ώρα της γέννας.
Η μάνα μου είχε πάει να κόψει τα μαλλιά της στο κομμωτήριο, κάτω από το σπίτι μας, ήταν η μέρες της να γεννήσει και ήθελε να μην τρέχει μετά τη γέννα,Μάρτης μήνας ήταν, να μην είναι το Πάσχα με τα μαλλιά μπούφος η τζουμελέκι όπως έλεγε..
Εκεί της έσπασαν τα νερά, έφυγε τρέχοντας να έρθει σπίτι μας να γεννήσει. Δεν φοβήθηκε ήταν το έκτο παιδί της και γένναγε εύκολα έτσι έλεγε.
Δεν ανέβηκε όλη τη σκάλα μόλις έφτασε στην κουζίνα μπήκε μέσα και ξάπλωσε στο μπάσι. Έτρεξε κάποια να φωνάξει μια μαμή που ήταν κοντά. Η γυναίκες είχαν βάλει νερό στη κατσαρόλα και είχαν φέρει νερό και πετσέτες για την ώρα που θα ήταν έτοιμο το παιδί. Ήρθε η Μπιισδέκενα, και αφού έβαλε καθαρή ποδιά και έπλυνε τα χέρια της έκανε το σταυρό της στον Αγιο Ελευθέριο και έσκυψε να δει το παιδί.
Μετά γύρισε σοβαρά και είπε. Βέργω αυτό είναι δύσκολο. ..
– Αυτό εγώ δεν μπορώ να το ξεγεννήσω έρχετε ανάποδα. Πρέπει να πάει κάποιος να φωνάξει την Καλλιόπη.
– Εγώ, είπα, με κοίταξαν περίεργα και με ρώτησαν το ξέρεις το σπίτι.
– Το ξέρω.
– Άστε τη να πάει είναι διάολος είπε η μάνα μου.
Έτρεξα να φέρω την κυρά Καλλιόπη και μετά αφού τη φώναξα πήγα στο Γυμνάσιο να φωνάξω την Αθηνά, τη θεία μου, αυτή θα τα ξέρει όλα, αφού είναι πολύ καλή μαθήτρια. Μπήκα στο Γυμνάσιο και είπα θέλω τη θεία μου την Αθηνά.
Ο καθηγητής τρόμαξε φύγε είπε στη θεία μου.
-Τι θες παιδί μου μου, είπε η θεία μου η Αθηνά.
-Εσένα, η αδελφή μου δε θέλει να γεννηθεί και πήγα στην Καλλιόπη γιατί είπε η άλλη η μαμή πως το παιδάκι είναι ανάποδα και δε βγαίνει.
-Έτρεξε η Θεία μου η Αθηνά στον παππού μας και του είπε πατέρα η νύφη δεν είναι καλά, φώναξε το γιατρό.
Πήγε ο παππούς μου να βρει το γιατρό και τον βρήκε στο δρόμο.
-Η νύφη μου είναι σε κίνδυνο είπε ο παππούς μου.
-Έρχομαι Παύλο μου αμέσως, να πάρω την τσάντα μου.
Εγώ είχα φύγει να δω το κοριτσάκι που μου είχε τάξει η μάνα μου πως θα μου κάνει. Όταν έφτασα στο σπίτι βρήκα τις μαμές να είναι ιδρωμένες και να λένε πρέπει να έρθει ο γιατρός. Αν το τραβήξουμε θα βγει σακάτικο.
Η μάνα μου ήταν κίτρινη και ιδρωμένη μα δεν φώναζε είχε αγωνία Εκείνη τη στιγμή φωνάζει η Καλλιόπη βοήθαμε μάνα μου, έπιασα και τα χέρια κοίτα μη το πνίξεις. Και κει και ενώ θα έμπαινε ο γιατρός η μαμή έβγαλε τον αδελφό μου και όχι την αδελφή μου.
-Έλα γιατρέ μου είπαν οι μαμές.
– Μια χαρά τα καταφέρατε να σας ζήσει είπε και γύρισε να φύγει, τον σταμάτησε ο παππούς μου, γιατρέ τον κόπο σου.
– Άσε Παύλο στο άλλο με πρόλαβαν οι κυράδες είπε και γέλασε πλατιά.
Θύμωσα, τόσο καιρό μου έλεγε πως θα μου κάνει αδελφή και έκανε αδελφό του Δημήτρη του αδελφού μου εμένα με γέλασε. Πήγα σε μια γωνιά και έκλαιγα ούτε που το ήθελα αυτό το παιδάκι, να έχει ο Δημήτρης αδελφό να παίζει και γω να μην έχω αδελφή και έκανα και τόσο τρέξιμο να φέρω μαμές και τη Θεία μου που έστειλε τον παππού για το γιατρό.
-Έλα γιατρέ μου κάθησε είπε η μάνα μου Αθηνά εκεί έχει γλυκά κέρνα. .
-Δεν χρειάζεται είπε ο γιατρός, ευτυχώς Βέργω μου, ευτυχώς Καλλιόπη μπράβο σας,μια χαρά τα καταφέρατε.
– Να σου ζήσει Βέργω ο γυιος σου.
Ευχαριστώ είπε η μάνα μου ξεψυχισμένη και φοβισμένη καλά λένε γιατρέ πως η γκαστρωμένη έχει το ένα πόδι στο λάκκο.
Σε λίγο ήρθε ο πατέρας μου . Έβαλαν το μωρό που ήταν σα μακρουλή μπάλα στη σαρμανίτσα και μου είπαν έλα να κουνήσεις το αδελφάκι σου. Δεν το πλησίασα, μόνο άκουσα το μπαμπά μου να λέει το μωρό θα μπει στο κρεβατάκι και θα είναι το μωρό της Αλεξάνδρας. Έλα κούκλα μου να δεις τον αδελφο σου. Δεν ήθελα να χαλάσω το χατήρι του πατέρα μου, πλησίασα, όμως εγώ αυτό το παιδί δεν θα το αγαπάω είπα μέσα μου.
Μεγάλωσα ακόμα πιο πολύ, έτσι κατάλαβα πως τα παιδιά ούτε τα φέρνει ο πελαργός, ούτε τα βρήσκουν κάτω από τα λάχανα και δεν γίνονται ότι θέλουμε αλλά ότι θέλει ο Θεός. Και ένοιωσα πολύ περήφανη όταν άκουσα τη θεία μου να λέει με πόσο θάρρος πήγα στο σχολείο, πως έστειλα τη μαμή την Καλλιόπη και όλοι λέγανε η Αλεξάνδρα τα έκανε όλα αυτά; Αύριο θα της πάρουμε μια κούκλα να παίζει.
Έτσι γένναγαν οι γυναίκες έως το 1955 βέβαια αυτό που σας διηγήθηκα έγινε το 1947 στις 19 του Μάρτη και προχθές ο αδελφός μου γιόρτασε τα γενέθλιά του έτσι φέτος έκλεισε τα εξήντα επτά του χρόνια.
Εκατόχρονος αδελφούλη μου αναποδογεννημένε.Και να δεις πως σας αγαπάω όλους κι ας μην έχω αδελφή κι ας μην μου έκανε η μάνα το χατήρι. Να είστε γεροί με τις οικογένειές σας, με κάνετε πολύ περήφανη για όλους σας.
Ύστερα από κάποια χρόνια πήγαιναν και γένναγαν στο Φιλιάτι στο Νοσοκομείο. Όμως και τότε, οι πιο πολλές γένναγαν στο σπίτι με τη μαμή, που χρήματα για ταξίδια και Νοσοκομεία
Διαβάστε όλες τις ιστορίες της βάβως, από εδώ.
*H Αλεξάνδρα Παυλίδου Θωμά, είναι συγγραφέας, ποιήτρια, βραβευμένο μέλος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών και μέλος της Διεθνoύς Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Join the Conversation