Το ιερό σκήνωμα του του Αγ. Δονάτου του Θαυματουργού πέρασε μια σειρά από περιπέτειες από την κοίμηση του μέχρι και την επιστροφή τμήματος του στην Παραμυθιά μετά από 1415 χρόνια.
Ο Αγιος Δονάτος εκοιμήθει το 387 και τάφηκε κοντά στο ναό που ίδρυσε εκείνος και σε τάφο που τον ετοίμασε μόνος του στην περιοχή της σημερινής Γλυκής.
Για λόγους ασφαλείας (από την κάθοδο διαφόρων φυλών), το 604 το ιερό λείψανο του Αγίου Δονάτου μεταφέρθηκε στην Κέρκυρα όπου και παρέμεινε υπό φύλαξη στην Κασσιώπη. Λαός και κλήρος υπό τον Επίσκοπο Ευροίας Ιωάννη που το συνόδευαν, βρήκαν καταφύγιο από τον επίσκοπο Κερκύρας Αλκίσωνα, ο οποίος τους φιλοξένησε στο κάστρο της Κασσιώπης.
Την Παραμυθιά και την Κέρκυρα, συνδέουν και τα ιερά λείψανα του Αγίου Σπυρίδωνα και της Αγίας Θεοδώρας, τα όποια μετά την Κωνσταντινούπολη και πριν την μεταφορά του στην Κέρκυρα, φιλοξενήθηκαν επι σειρά ετών στην Παραμυθιά.
Το 604 από τρεις επιστολές του Αγίου Γρηγορίου του Διαλόγου πάπα Ρώμης ,πληροφορούμαστε ότι η Κασσιώπη έγινε το επίκεντρο διενέξεων μεταξύ του επισκόπου Κερκύρας Αλκίσωνα και του επισκόπου Ευροίας Ιωάννη.
Λίγα χρονια πριν, τον Μάιο του 591, ο αυτοκράτορας Μαυρίκιος είχε εκδώσει διαταγή, με την οποία πρόσταζε τους επιχώριους επισκόπους, που βρίσκονταν ακόμη στις έδρες τους, να φιλοξενήσουν τους συναδέλφους τους που είχαν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τις πόλεις τους, όταν ήλθαν οι βάρβαροι.
Ο Αλκίσων διαμαρτυρήθηκε στον αυτοκράτορα Μαυρίκιο, ο οποίος ανάθεσε την υπόθεση στον μητροπολίτη Νικοπόλεως Ανδρέα, ως προϊστάμενο της μητροπολιτικής περιφέρειας, στην οποία ανήκε η επισκοπή της Κέρκυρας. Ο Νικοπόλεως Ανδρέας, δικαίωσε τον Κερκύρας, ενώ δεν είναι σαφές αν ο Ευροίας συμμορφώθηκε. Αργότερα, ο νέος επίσκοπος Ευροίας Ιωάννης, ανακίνησε το ζήτημα και απέσπασε από το διάδοχο του Μαυρικίου Φωκά διάταγμα που ακύρωνε τη μητροπολιτική απόφαση και αναγνώριζε τη δικαιοδοσία του επί της Κασσιώπης.
Συμφωνήθηκε ότι ο Ευροίας θα παρέμενε φιλοξενούμενος στην Κασσιώπη χωρίς, όμως, να προβαίνει σε ενέργειες που θα έθιγαν την κανονική δικαιοδοσία του Κερκύρας και έτσι έληξε το ζήτημα.
Με αυτο το καθεστώς, το Ιερό Λείψανο του Αγίου Δονάτου του Θαυματουργού, παρέμεινε στην Κασσιώπη Κέρκυρας, επι 521 χρόνια, μέχρι την επέλαση των σταυροφόρων, οι οποίοι έδρασαν στην Μεσόγειο και αποσκοπούσαν στην ανάκτηση των Αγίων Τόπων από την ισλαμική κυριαρχία αλλά όπως και στην Κέρκυρα, έδρασαν και σε περιοχές που δεν βρισκόταν σε ισλαμική κυριαρχία.
Το 1125 ο Ενετός Δόγης Domenico, στην ουσία κλέβει και μεταφέρει το ιερό Λείψανο στην Ιταλία, οποίο και παρέμεινε στην Βενετία στο νησί Μουράνο στο ναό “Παναγίας & Αγ. Δονάτου”, όπου και τοποθετήθηκε σε περίλαμπρο βάθρο.
Το ιερό λείψανο του Αγίου Δονάτου τιμήθηκε ιδιαίτερα από τους Ιταλούς πιστούς, ενώ το όνομα του δίνεται ακόμα και σήμερα σε βαπτίσεις.
Με τον εντοπισμό του Λειψάνου στην Ιταλία δημιουργήθηκε μια επιτροπή επιστροφής του λειψάνου στην Παραμυθιά με πρόεδρο τον αείμνηστο εκπαιδευτικό Αποστολάκη και μετά από μεγάλο αγώνα και με την καταλυτική συνεισφορά του Μητροπολίτη Παραμυθιάς κ.κ Τίτου, τμήμα του ιερού λειψάνου επέστρεψε στην Παραμυθιά.
Το ιερό λείψανο επέστρεψε στην Παραμυθιά τον Σεπτέμβριο του 2000 με όλη την Θεσπρωτία να υποδέχεται τον Άγιο της στην είσοδο της πόλης, σε μια μέρα που έμεινε χαραγμένη στις μνήμες όλου του κόσμου.
Παρόντες ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Παραμυθίας κ. Τίτος, του οποίου η βοήθεια ήταν σημαντικότατη, ο Μακαριστός Νικοπόλεως και Πρεβέζης Μελέτιος, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης πρώην Άρτης κ. Ιγνάτιος, ο κλήρος της Ιεράς Μητροπόλεως Παραμυθίας, Στρατιωτικές Αρχές , Πολιτική ηγεσία και πλήθος λαού από όλο τον Νομό της Θεσπρωτίας
Εναποτέθηκε στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Δονάτου στην Παραμυθιά και απο τότε, λιτανεύεται εκτος απο την ονομαστική εορτή και στις 28 Σεπτεμβρίου κάθε έτους, σε ανάμνηση της ανακομιδής
Δείτε φωτογραφίες απο την επιστροφή τμήματος του ιερού λειψάνου, απο την κάμερα του ιστορικού ερευνητή – συγγραφέα κ. Πέτρου Χρήστου:
Join the Conversation