Οι οπαδοί της “ατομικής ευθύνης” , αυτοί που διέλυσαν τη δημόσια υγεία, που κλείσαν νοσοκομεία, που κατεδάφισαν την πρωτοβάθμια περίθαλψη, που καλούν το λαό να κάτσει σπίτι του και να σωπάσει περιμένοντας -αν είναι τυχερός- να μην πάθει πνευμονία, “που νίπτουν τας χείρας τους” για τους θανάτους , λέγοντας ότι φταίνε όλοι οι υπόλοιποι εκτός από αυτούς και το άθλιο σύστημα που υπηρετούν, αυτοί καμώνονται ότι νοιάζονται για την εκπαίδευση και καλούν μαθητές και εκπαιδευτικούς σε τηλε-μαθήματα.
Στην πραγματικότητα βρίσκουν την ευκαιρία να εφαρμόσουν την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ για να βάλουν ακόμα μερικά καρφιά στο δικαίωμα των παιδιών του λαού στις σπουδές, να κάνουν το σχολείο πιο ταξικό, περισσότερο απρόσιτο για τα παιδιά των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
Παράλληλα ζητούν από τους εκπαιδευτικούς να συνδράμουν σ΄αυτό το άθλιο έργο ,απειλώντας τους ακόμα και με περικοπές μισθών!
Ας δούμε πιο συγκεκριμένα τι είναι η τηλε-εκπαίδευση. Το υπουργείο έχει στήσει πλατφόρμες με εκπαιδευτικό υλικό και καλεί εκπαιδευτικούς να δημιουργούν τάξεις και μαθητές να συμμετέχουν για επανάληψη και εμπέδωση, με προαιρετικό χαρακτήρα. Τι ωραίο και αθώο ακούγεται!
Έχουμε και λέμε λοιπόν.Εδώ και καιρό ο ΟΟΣΑ φωνάζει ότι στην Ελλάδα τα σχολειά είναι πολλά, οι εκπαιδευτικοί επίσης πολλοί και συστήνει τη συγχώνευση, το κλείσιμο και όπου δεν είναι δυνατό την …τηλε-εκπαίδευση. ‘Ετσι θα μειωθεί κι άλλο το οικονομικό κόστος για τη δημόσια εκπαίδευση.Ο καθένας καταλαβαίνει τι σημαίνει αυτό, ειδικά για τους μαθητές που κατοικούν σε απομακρυσμένες περιοχές, σε νησιά κλπ. Απλά θα έχουν λιγότερους δασκάλους ή καθόλου δασκάλους.Μιλούν για εκπαιδευτικές υπηρεσίες, εκχυδαϊζοντας και απαξιώνοντας τη ζωντανή επαφή και διδασκαλία που είναι αναντικατάστατη.
Τώρα αν δεν έχουν τάμπλετ, υπολογιστή , ίντερνετ, εκτυπωτή, τότε θα φταίνε αυτοί και η φτωχή τους μοίρα…Αυτό σημαίνει “μελλοντική αξιοποίηση της εξ αποστάσεως εκπάιδευσης”, όπως λέει και η υπουργός!
Τι εργαλείο είναι λοιπόν η τηλε-εκπαίδευση; Σαφώς ένα χρήσιμο εργαλείο για τις κυβερνήσεις ενάντια στο λαό και τα συμφέροντά του. Τη στιγμή που οι λαϊκές οικογένειες δοκιμάζονται πολλαπλά από την πανδημία,αισθάνονται απροστάτευτοι και αναλώσιμοι από τον καπιταλισμό και την αντεργατική λαίλαπα , καλούνται να πληρώσουν τα σπασμένα και να αισθανθούν και ένοχοι από πάνω που δεν μπορούν να προσφέρουν στα παιδιά τους την πρόσβαση στις περίφημες πλατφόρμες του υπουργείου, οι οποίες “σέρνονται”(και το ξέρουν καλά αυτό ,όσοι επιχειρούν να μπουν.)
Χώρια που μια οικογένεια με δυο και τρία παιδιά πόσους υπολογιστές πρέπει να έχει;
Την ίδια χρονική στιγμή που, εκβιαστικά, το υπουργείο και οι διευθύνσεις απαιτούν την καταγραφή όσων εκπαιδευτικών συμμετέχουν στην “εξ αποστάσεως…”, που διευθύνσεις και συντονιστές έχουν επιδοθεί σε όργιο αυθαιρεσιών και τρομοκρατίας, την ίδια στιγμή ΔΑΚΕ- ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ-ΠΑΜΕ ζητούν καλύτερη υλοποίηση των κυβερνητικών μέτρων. Το ΠΑΜΕ μάλιστα πήρε πρωτοβουλία καλώντας σωματεία και εκπαιδευτικούς να υπογράψουν κείμενο, και να κάνουν παράσταση στο υπουργείο απαιτώντας “να βελτιωθεί η τηλεκπαίδευση”, δίνοντας μια νότα… «διεκδίκησης» στη γραμμή υποταγής.
Όσο και να ψάξεις δε θα βρεις διαφορές στις ανακοινώσεις του μπλοκ των προθύμων ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ-ΠΑΜΕ. Τέσσερις παρατάξεις, ίδια η πολιτική αποδοχής των κυβερνητικών μέτρων, με ατελείωτη προτασεολογία επέκτασής της. Μέσω της επισήμανσης των υπαρκτών τεχνικών προβλημάτων παίρνουν θέση δίπλα στους εκβιασμούς της διοίκησης, σπρώχνοντας τον εκπαιδευτικό κόσμο να συμμετέχει. Αποδεχόμενοι ουσιαστικά ως κανονική εκπαιδευτική διαδικασία την εξ αποστάσεως «εκπαίδευση», μια διαδικασία που πετάει αντικειμενικά έξω το (καθόλου μικρό, παρά την κυρίαρχη αντίληψη) κομμάτι της νεολαίας, το οποίο δεν έχει υποδομές, δεν διαθέτει πολλούς και νέους υπολογιστές, δεν έχει ασφαλές και ήρεμο περιβάλλον στο σπίτι, συνθλίβεται από τη φτώχεια.
Τα καλυμμένα στόματα πρέπει να βγάζουν φωνή – όχι όμως για να αναμεταδίδουν τα κυβερνητικά σχέδια.
Φωνή αποκάλυψης των κυβερνητικών προθέσεων, φωνή εναντίωσης και αντίστασης στην επίθεση που έρχεται “εξ αποστάσεως” τόσο για το δικαίωμα στις σπουδές των μαθητών μας όσο και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών και όχι κάλεσμα προς το υπουργείο για “σοβαρή” και “υπεύθυνη” εφαρμογή των κυβερνητικών σχεδίων. Δε θα μπορούσε να βρει καλύτερους πρόθυμους συμμάχους η κυβέρνηση στο έργο “το μάθημα συνεχίζεται”. Με απολυμένους γονείς, με μισθούς-επιδόματα φτώχειας και απροστάτευτους χωρίς περίθαλψη, το να καταλήγεις κομπάρσος στο έργο “όλα βαίνουν καλώς” είναι όχι μόνο θλιβερό αλλά και η χειρότερη προσφορά στο λαό και τα παιδιά του.
Συμπερασματικά, όλοι αυτοί βάζουν πλάτη, για να διευκολύνουν την κυβερνητική επίθεση διεύρυνσης των ταξικών ανισοτήτων και ταξικών φραγμών, νομιμοποιώντας την πολιτική της αδιοριστίας και της παρακολούθησης της σχολικής ζωής μέχρι το επίπεδο της διδασκαλίας.
Στην πράξη κάνουν αντι-αλληλεγγύη, όπως, ακριβώς, κάνει αντι-αλληλεγγύη όποιος καλεί τους φοιτητές σε εθελοντική δουλειά στα νοσοκομεία σήμερα και ενώ απαιτούνται προσλήψεις, για να διευκολύνει την κυβερνητική πολιτική της αδιοριστίας.
Επαναλαμβάνουμε κόντρα στα ψεύδη περί αδιαφορίας ότι πρέπει και μπορεί (όσο μπορεί) να εκφραστεί η απαραίτητη αλληλεγγύη στους μαθητές μας και στις οικογένειές τους! Υπάρχουν εκατό τρόποι επικοινωνίας –τηλέφωνα, mail, και άλλα που δεν έχει νόημα να απαριθμήσουμε- όχι μόνο για να δούμε τι χρειάζονται και αν είναι καλά αλλά και για να βοηθήσουμε όσο μπορούμε στις εκπαιδευτικές τους ανάγκες. Αλλά όχι κάτω από την αιγίδα του Υπουργείου και της πλατφόρμας του, μέσω της οποίας θέλει η κυβέρνηση να συμφιλιώσει την κοινωνία με μια σειρά αντιδραστικές επιδιώξεις.
Αν το κίνημα ήταν σε καλύτερη κατάσταση και στα σωματεία ήταν ισχυρή η αγωνιστική γραμμή, θα μπορούσαν να στηθούν δομές (ανεξάρτητες ασφαλώς από την άρχουσα τάξη και το κράτος της) οργάνωσης των αγώνων, οι οποίες θα κάλυπταν και ανάγκες λαϊκής αλληλεγγύης. Γιατί η αλληλεγγύη είναι δεμένη με τον αγώνα…
Ως εκπαιδευτικοί οφείλουμε να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα των μαθητών μας και των συναδέλφων μας. Δεν απολογούμαστε στο σύστημα…
Όχι στη νομιμοποίηση της λεγόμενης «τηλε-εκπαίδευσης», είμαστε σε επαφή με τους μαθητές μας και τις οικογένειές τους έξω από τις πλατφόρμες του υπουργείου – Οχι στη νομιμοποίηση της αδιοριστίας και του ανταγωνισμού.
Αμεση μείωση της ύλης σε όλες τις βαθμίδες και καμία παράταση της σχολικής χρονιάς – ματαίωση προαγωγικών και απολυτήριων εξετάσεων.
Να σταματήσει η υποκριτική κουβέντα για την υποτιθέμενη «αναπλήρωση ύλης» – καμία αναπλήρωση ύλης δεν μπορεί να γίνει.
Καμιά μείωση εισακτέων-Γενναία αύξηση του αριθμού των εισακτέων σε όλες τις σχολές.
Γραμματά Ρέα
Δασκάλα, μέλος των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών Θεσπρωτίας
Join the Conversation