Οι ιστορίες της Βάβως: Το υπόθετο

– Φέγα πάρε μου τα φάρμακα πάρε και το τσουπρί να μην έχω δουλειές αφού είπε ο γιατρός πως δεν έχω τίποτε θα κάτσω στο κρεβάτι. Φέρε μου και το τηλέφωνο άμα σε χρειαστώ να σου τηλεφωνήσω.
– Θα κάτσω εδώ, της είπε η Γιωργίτσα. Μεγάλη είσαι μπορεί να με χρειαστείς.
– Γιατί για να μου σκώσεις το μυαλό με το ένα και το άλλο;
– Ας κάτσει η Λένα τότε, έτσι και αλλιώς μαζί σου μένει. .Να πάρεις την τσούπρα να μην σκιωθώ να την ετοιμάσω για το σχολείο. Πριν φύγετε να μου πάρετε και να μου φέρετε τα φάρμακα. Μεγάλη είναι η Λένα ετοιμάζεται μόνη της. Θα φύγετε θέλω να ησυχάσω.

Της έφεραν τα φάρμακα και της έδωσαν ένα χάπι. Το άλλο της είπε η Γιωργίτσα θα το πάρεις αργά το βράδυ. Άσε μαμά να μείνω εδώ να μην έχω έγνοια, μεγάλη είσαι θα χρειαστείς νερό, κάτι.

– Θα φύγετε τους είπε και δεν σήκωνε κουβέντα. Εδώ έχω και το νερό και τα όλα.
Έφυγαν και η βάβω έμεινε μόνη της, άνοιξε και την τηλεορα [ τηλεόραση ] έτσι την έλεγε και δεν σήκωνε κουβέντα και έβλεπε και πάντα μα πάντα είχε την απορία πως ο ίδιος άνθρωπος μπαίνει σε όλα τα κουτιά και πολλές φορές έψαχνε το δικό της κουτί να δει που είναι αυτός ο άνθρωπος.Αργά αποφάσισε να πάρει το άλλο χάπι. Ανοίγει το κουτί βγάζει ένα δοκιμάζει μια, δοκιμάζει δυο να το καταπιεί, τίποτε. Αυτό το χάπι, ήταν πολύ μεγάλο χάπι. Ξαναδοκίμασε, τίποτε. Έκανε να το κόψει της γλύστραγε από τα χέρια. Παίρνει το γιατρό τηλέφωνο που πριν του πει πολλά πάει αλαφιασμένος μην έπαθε κάτι η θειά αν και τον πήρε η ίδια τηλέφωνο.

– Ανοιχτά είναι του φώναξε η βάβω και μπήκε μέσα. Μια χαρά την είδε, τι έχεις; Γιατί δεν είναι εδώ κανένας; Που είναι η Γιωργίτσα;
– Για πες μου γιατρέ μου, εσύ μπορείς να τα πάρεις αυτά τα χάπια που είναι τόσο μεγάλα; Είναι πολύ μεγάλα, πήγα και να τα κόψω και μου γλύστραγαν.
– Αχ μωρ θεια, αυτά δεν είναι χάπια είναι υπόθετα για τον κώλο σου.
– Ντροπή χαντακομάρα γιατρός άνθρωπος.
– Θειά τα λένε υπόθετα και κάνουν καλύτερα και γρηγορότερα τη δουλειά από τα χάπια.
– Έγω αυτά δεν τα θέλω, δος μου χάπια.

Άνοιξε ο γιατρός την τσάντα του και της έδωσε τρία χάπια ένα απόψε ένα αύριο το πρωί και ένα αύριο βράδυ.

– Άκου γιατρέ μου στις γριές μη δίνεις τέτοια δεν είναι καλά. Καλύτερα ασπιρίνες να τους δίνεις και καλμαλίνες.
Γιατρέ μου στις βάβες να μην δίνεις τέτοια χάπια του κώλου

– Ο γιατρός γέλασε, έφυγε και την ιστορία την διηγήθηκε στο Βασίλη το γιο της.