Το Θέατρο Σκιών με τίτλο τη δήθεν κατάργηση της Αξιολόγησης στην εκπαίδευση δεν έχει προηγούμενο. Η Αξιολόγηση πάγωσε μέχρι να επανέλθει “βελτιωμένη” με άλλη ονομασία και ταυτόχρονα πάγωσε και η μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξή μας. Η διορατική θέση του ΕΝΙΑΙΟΥ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟΥ για αποσύνδεση της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου από τον μισθό και το βαθμό και η σύνδεσή της μόνο με την επιμόρφωση παραμένει επίκαιρη.
Ο μισθός του νεοδιοριζόμενου εκπαιδευτικού παραμένει στα 629 ευρώ (!!!) και οι δικοί μας μισθοί παραμένουν καθηλωμένοι επι τετραετία, την ώρα που η συγκυβέρνηση φροντίζει τη συντεχνιακή της πελατεία δίνοντας αυξήσεις στους υπαλλήλους της ΔΕΗ των 1600 ευρώ (!!!) με τον ίδιο τρόπο που η προηγούμενη κυβέρνηση φρόντιζε τη δική της πελατεία δίνοντας αυξήσεις στα σώματα ασφαλείας.
Απορία προκαλούν οι σχεδιασμοί της νέας ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας για την ενδεχόμενη κατάργηση του ΑΣΕΠ και την επαναφορά της επετηρίδας και οι πειραματισμοί με τον ορισμό Διευθυντών των σχολικών μονάδων από τους Συλλόγους Διδασκόντων (άραγε η εκλογή θα γίνεται με κομματικά ψηφοδέλτια;) ανοίγοντας νέα πεδία συνδιαλλαγής και πελατειακών λογικών μέσα στα σχολεία.
Πάγια θέση του ΕΝΙΑΙΟΥ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟΥ είναι το σύστημα διορισμών να είναι τέτοιο ώστε να επιτρέπει την επιλογή εκπαιδευτικών και μέσω του ΑΣΕΠ και από τον πίνακα των αναπληρωτών και η επιλογή Διευθυντών να γίνεται μέσα από ένα αντικειμενικό και αξιοκρατικό σύστημα ώστε τις θέσεις ευθύνης να τις υπηρετούν οι ΑΞΙΟΙ και όχι οι ΑΡΕΣΤΟΙ.
Τα μέλη του ΕΝΙΑΙΟΥ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟΥ έχοντας πλήρη επίγνωση της εποχής που ζούμε θεωρούμε ότι με χρήση των νέων τεχνολογιών μπορεί να αποφορτιστεί ο όγκος της παράλογης κατασπατάλησης εργατοωρών για τη διεκπαιρέωση γραφειοκρατικών – διοικητικών εργασιών με την καθιέρωση ηλεκτρονικής καρτέλας μαθητή, ηλεκτρονικού βιβλίου φοίτησης, ηλεκτρονικής υπογραφής Διευθυντών κλπ.
Επισημαίνουμε ότι την ώρα που στη Δημόσια Εκπαίδευση υπηρετούν περίπου 18.000 αναπληρωτές και τις “διαβεβαιώσεις” του Υπουργείου Παιδείας για την κατάργηση των αποσπάσεων σε εξωεκπαιδευτικούς φορείς και βουλευτικά γραφεία, πληθώρα εκπαιδευτικών αποσπάται εν μέσω σχολικής χρονιάς δημιουργώντας μεγάλα προβλήματα στη λειτουργία των σχολείων.
Εντύπωση προκαλεί η εκκωφαντική ησυχία και ανυπαρξία του δευτεροβάθμιου σωματείου μας (ΟΛΜΕ) που οι ανακοινώσεις της πλέον εξαντλούνται σε καταλόγους θεάτρων (!) και βιβλιοπωλείων, ενώ μέχρι να προκυρηχθούν οι βουλευτικές εκλογές μας καλούσε σε απεργιακούς αγώνες κάθε 10 μέρες (με προφανείς σκοπούς…). Το κενό βέβαια καλύπτεται επάξια από διχαστικές και δηλητηριώδεις ανακοινώσεις σκληρών κομματικών παρατάξεων.
Το σύστημα Αρβανιτόπουλου-Λάσκαρη με τις ενέργειές του (αύξηση ωραρίου, κατάργηση ειδικοτήτων ΤΕΕ και διαθεσιμότητα χιλιάδων συναδέλφων, Π.Δ. 152 για την αξιολόγηση, 4186/13 κ.α.), διέλυσε τη Δημόσια Εκπαίδευση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η εκκωφαντική σιωπή του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ για το Θέμα των μετατάξεων στην Α/Θμια εκπαίδευση που πραγματοποιήθηκαν με αδιαφανείς διαδικασίες. Καμία μαζική κινητοποίηση δεν έγινε και οι Γενικές Συνελεύσεις ήταν ισχνές. Τελευταία απόπειρα αγωνιστικής κινητοποίησης του κλάδου, μετά την “προσπάθεια” απεργίας στις Πανελλαδικές εξετάσεις ήταν τον Σεπτέμβριο τον 2013. Η εμμονή όμως των ΣΥΝΕΚ – Παρεμβάσεων για κινητοποιήσεις χωρίς σχεδιασμό και στόχευση, οδήγησε την αρχικά πετυχημένη απεργιακή κινητοποίηση σε εκφυλισμό.
Η συγκρότηση τον προεδρείου της ΟΛΜΕ μόνον από τις Παρατάξεις των ΣΥΝΕΚ και των Παρεμβάσεων έδειξε από νωρίς ότι στόχος τους, δεν ήταν η ενότητα τον κλάδου αλλά η εξυπηρέτηση των μικροπαραταξιακών τους στοχεύσεων. Κύριος γνώμονάς τους ήταν το κομματικό – παραταξιακό συμφέρον. Η συντριπτική πλειοψηφία των Παρατάξεων τον Δ.Σ. της ΟΛΜΕ νοιαζόταν περισσότερο για τις Περιφερειακές, Δημοτικές, Βουλευτικές εκλογές και τις Ευρωεκλογές παρά για τα προβλήματα του κλάδου. Η στρατηγική της στείρας άρνησης, χωρίς καμία πρόταση, πού ακολουθήθηκε από την ετερόκλητη συμμαχία της ΟΛΜΕ οδήγησε την ομοσπονδία σε στρατηγικό αδιέξοδο. Αποτέλεσμα ήταν να μην ικανοποιηθούν τα αιτήματα του κλάδου. Βεβαίως μετά τις 25/01/2015 η στείρα άρνηση ταν «αριστερών» Παρατάξεων μετατράπηκε σε Θετική στήριξη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, τυπικό δείγμα κυβερνητικού συνδικαλισμού, παρόλο που όλα τα προβλήματα της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών παραμένούν άλυτα.
Ακολουθώντας το ίδιο μοτίβο η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΛΜΕ Θεσπρωτίας έχει καταστρατηγήσει κάθε έννοια νομιμότητας (αποδοχή παράνομης σύνθεσης του ΔΣ, κουρελοποίηση του καταστατικού, κινηματογραφική ανασύνθεση του προεδρείου με σκοπό την μη συμμετοχή του ΕΝΙΑΙΟΥ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟΥ, ταχυδακτυλουργική εξαφάνιση του πρακτικού συνεδριάσεων της ΕΛΜΕ κλπ).
Αυτό που κάνει τα προηγούμενα να ωχριούν είναι ότι λειτουργεί ως απολογητής και εντολοδόχος των αποφάσεων της διοίκησης ανταποκρινόμενο πλήρως στο ρόλο του κυβερνητικού συνδικαλιστή, στεκόμενο απέναντι στο συνάδελφο που πλήττεται από τις διοικητικές αποφάσεις.
Το ΕΝΙΑΙΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ παραμένοντας σταθερό στις θέσεις του και μακριά από κομματικές εξαρτήσεις αγωνιζόταν και εξακολουθεί να αγωνίζεται για την ενότητα του κλάδου και όχι για την ανάδειξη των ψεύτικων διαχωριστικών γραμμών. Καλούμε κάθε υγειώς σκεπτόμενο συνάδελφο να συνδράμει στην προσπάθεια για αποκομματικοποίηση του συνδικαλισμού και στον αγώνα για την προάσπιση των δικαιωμάτων του κλάδου.
ΠΟΛΛΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΝΑ ΜΑΣ ΘΑΨΟΥΝ ΜΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΠΟΡΟΙ
Τα μέλη του ΕΝΙΑΙΟΥ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟΥ
Join the Conversation