Το γεγονός όμως ότι ένα παιδί κάνει σταθερά λάθη ή η γραφή του είναι κάπως κοπιαστική και δυσανάγνωστη, τότε πρέπει να σκεφτούμε το ενδεχόμενο μήπως πρέπει να συμβουλευτούμε κάποιον ειδικό, όπως έναν εργοθεραπευτή, που θα αξιολογήσει την γραφοκινητική του ικανότητα.
Ο βασικός όμως λόγος που δεν πρέπει να μπαίνουμε στην διαδικασία να διορθώσουμε με αυτόν τον τρόπο, ένα παιδί, είναι ότι το παιδί μέσα από αυτήν την διαδικασία, θα βιώσει το συναίσθημα της ματαίωσης και σε οποιαδήποτε άλλη διαδικασία υποχρέωσης του, θα διστάζει μήπως κάνει λάθος και θα τον διορθώσει ο γονέας, ο δάσκαλος, ο φροντιστής. Αυτό που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας σε αυτές τις περιπτώσεις: Δεν σβήνουμε τα γράμματα του παιδιού όπως και αν είναι. Δεν σκίζουμε το φύλλο του τετραδίου για να γράψει σε καινούργιο.
Δίνουμε την δυνατότητα στο παιδί να αυτοδιορθωθεί. Δεν βάζουμε στο παιδί τις φωνές, χρησιμοποιώντας εκφράσεις π.χ. σύγκρισης με άλλα παιδιά. Δεν προσπαθούμε να του δείξουμε τον τρόπο μας στην γραφή, γιατί το ίδιο έχει τον δικό του. Δεν το βάζουμε <<τιμωρία>> με το να το κάνει πολλές φορές για να το <<μάθει>>.
Δεν κάνουμε προβολή των δικών μας θέλω, γιατί μπορεί το παιδί να αρκείται με άλλα θέλω, αποκλειστικά δικά του.
Στεκόμαστε δίπλα στις δυσκολίες του παιδιού με όσο το δυνατόν περισσότερη κατανόηση και προσπαθούμε να δούμε που έγκειται η δυσκολία του και όχι στο να μην κάνει λάθη.
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε μαζί μας στο τηλέφωνο 26650 21186 και στο email: [email protected]
επιστημονικός υπεύθυνος “Κιβωτού Εξέλιξης“
Join the Conversation