Επιμνημόσυνος χαιρετισμός προς τον εκλιπόντα φίλο Αλέξη Αναστασίου

Εμβρόντητος αλησμόνητε φίλε Αλέξη πληροφορήθηκα από τον κοινό μας φίλο και γιατρό το απρόσμενο και αδυσώπητο συμβάν του αιφνιδίου θανάτου σου.

Ομολογώ πως λύγισα και με κατέλαβε δέος, οδύνη και συντριβή μόλις άρχισα να συνειδητοποιώ την σκληρή και ακατανίκητη πραγματικότητα της θλιβερής είδησης ότι ο Αλέξης χάθηκε.

Ανυπέρβλητο ηθικό χρέος και ασίγαστη ψυχική ανθρώπινη ανάγκη με υποχρεώνουν να απευθύνω αντί επικήδειου ως θυμίαμα στην άσβεστη μνήμη σου αυτά τα εγκάρδια λόγια αποχαιρετισμού και της μετάβασής σου από την επίγεια στην μεταθανάτια ζωή.

Υπήρξες επιστήθιος και ειλικρινής φίλος, με ευαισθησίες και ανυπότακτός μαχητής στην ζωή.

Ζωντανός και επίκαιρος στην πολιτική, αγωνιστής της δημοσιογραφίας και φανατικός τοπολάτρης, προσηνής και διαλεκτικός αλλά και αιχμηρός στην αδικία.

Συνδεθήκαμε λόγω δικαστικών υποθέσεων και συγκυριών και απέκτησες και την προσωπική μου εμπιστοσύνη αλλά και των κοινών φίλων μας και την βαθιά εκτίμησή μας, ως αντάλλαγμα στην ανυπόκριτη φιλία σου απέναντί μας, την ευθύτητα και την αμέριστη υποστήριξή σου στους αγώνες και τις προσδοκίες μας. Ουδέποτε μου αρνήθηκες το ελεύθερο και ανεμπόδιστο βήμα στα έντυπά σου και ήταν πάντα αποδεκτές και χρήσιμες οι προτάσεις και παροτρύνσεις σου.

Δυσκολεύομαι ειλικρινά και δεν έχω άλλο κουράγιο και άλλες λέξεις να σε περιγράψω φίλε Αλέξη και προτιμώ να ολοκληρώσω τον ύστατο χαιρετισμό μου με το λιτό αυτό κείμενο στην αιώνια μνήμη σου.

Εύχομαι θερμά συλλυπητήρια στους οικείους σου και δύναμη να αντέξουν την πρόωρη, αδόκητη και δυσαναπλήρωτη απώλειά σου. Πιστεύω όμως ότι βάλσαμο παρηγοριάς στη καρδιά τους θα αποτελεί η κρίση και η μνήμη ότι στάθηκες διαρκώς, πιστά και αφοσιωμένα στο 1 πλευρό τους καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής σου και ότι φεύγεις από τον μάταιο αυτό κόσμο άξιος και τετιμημένος.

Εξάλλου είναι κοινός και αμείλικτος τόπος για όλους μας όπως ένα γνωστό άσμα αναφέρει ότι «όλα είναι ένα ψέμα, μία ανάσα, μία ζωή, σαν λουλούδι κάποιο χέρι θα μας κόψει μιάν αυγή». Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει αλησμόνητε φίλε Αλέξη.