Είχε ελαττώματα σαν άνθρωπος; Φυσικά. Έκανε λάθη; Ποιος από εμάς δεν κάνει; Ωστόσο, δυο ήταν αυτά που του σημάδεψαν περισσότερο το βιογραφικό της ζωής του: Η αφέλειά του ήταν σίγουρα ένα από αυτά. Η προθυμία του να βοηθήσει κάθε φορά που μπορούσε ή όταν του το ζητούσαν, έφτασε στο σημείο να δημιουργηθεί μια κάστα άκρως «ευεργετημένων» ανθρώπων. Όταν το κατάλαβε βέβαια και ίδιος ήταν πλέον αργά. Έζησε στιγμές, όπου έβλεπε χρόνιους «υποτιθέμενους» φίλους και συνάδελφούς του, άλλους από δειλία και έλλειψη ανδρείας να τον μαχαιρώνουν πισώπλατα, και άλλους να μετατρέπονται σε αυλοκόλακες. Και όλα αυτά με κίνητρο έναν βασικό συντελεστή: Την προτίμησή τους να συνεχίσουν να θηλάζουν από τη ρόγα της εξουσίας.
Επίσης, ήταν λάθος η επιλογή του γίνει Διευθυντής Λυκείου. Θυσιάζοντας την ενασχόλησή του με την διδασκαλία, για χάρη της γραφειοκρατίας, η ίδια η εκπαίδευση έγινε αμέσως φτωχότερη. Ο πατέρας μου, ανήκε στην παλιά γενιά των καθηγητών, οι οποίοι τον σεβασμό μαθητών και γονέων τον κέρδιζαν, δεν τον απαιτούσαν. Και αυτό όχι χάρη στις δημόσιες σχέσεις και στα επιφανειακά τεχνάσματα όπως γίνεται σήμερα, αλλά χάρη στις γνώσεις τους, στη σωστή διδασκαλία τους και στην αγάπη για τη δουλειά. Τέτοιους εκπαιδευτικούς έχει ανάγκη σήμερα η κοινωνία μας, αλλά δυστυχώς σπανίζουν.
Συμφωνούν όλοι με τα προαναφερθέντα; Προφανώς και όχι. Αλλά μην ξεχνάμε όμως πως στην σημερινή εποχή, σε αυτό το μέρος, οι άνθρωποι προσδιορίζονται με βάση το τι ψήφισαν στις προηγούμενες δημοτικές και βουλευτικές εκλογές και όχι με βάση την ηθική τους και τις αξίες πίσω από αυτήν.
Κλείνοντας, μιας και πατέρας ήταν απόφοιτος της φιλοσοφικής σχολής, θέλω να τον χαιρετήσουμε με τον τρόπο που έκλεισε ο φιλόσοφος Σωκράτης στην Απολογία του, όταν άδικα κι αυτός τράβηξε προς το μονοπάτι του θανάτου: «Πλέον είναι η ώρα να πηγαίνουμε, εγώ για το θάνατο, εσείς για τη ζωή. Ποιοι όμως προς το καλύτερο πηγαίνουν, είναι άγνωστο. Το ξέρει μόνο ο Θεός».
Join the Conversation