Στον αείμνηστο πλέον Θωμά Λώλη: O αετός της Ψάκας, αγγιξε τη ΓΗ

Στο Θωμά

Μυρωδικέ μου συντεκνοσύντεκνε

• Απ’όταν είπες πως διψάς και πως δε βρίσκεις βρύση,

τα μάτια μου να τρέχουνε δεν έχουν σταματήσει.

• Ένα αδερφό μου χάρισε η μάνα που με γέννα,

μα αποφάσισε ο θεός να έχω άλλον ένα.

• Το σώμα σου κι αν έφυγε εδώ είν’ η ψυχή σου,

γι’ αυτό και δε θα στερηθώ ποτέ την έλλειψή σου.

• Να φαίνεσαι κάπου και που και να ρωτάς τι κάνω ,

μα εγώ έχω τόπο στην καρδιά, τους φίλους μου και βάνω.

Μου ’λεγες:

• Ό,τι κι αν θέλεις είμαι εδώ , σε κάθε δυσκολία,

άλλωστε λένε πως γι’ αυτό φτιάχνεται μια φιλία.

• Φεγγάρι φέξε να γενεί πιο φωτεινός ο δρόμος,

να βρει τη μάνα του ο Θωμάς για να μην είναι μόνος.

Ιερό καθήκον μας καλεί σήμερα εδώ για να αποτίσουμε φόρο τιμής στο σύζυγο, στον πατέρα, στον αδερφό, στο θείο, στον παππού, στο φίλο, στον επιστήμονα μα πάνω απ’ όλα στον ΑΝΘΡΩΠΟ ΘΩΜΑ !

Θαυμάσιος, θεϊκός ναός παρηγοριάς και καλοσύνης η ψυχή σου, αγάπης και ευσπλαχνίας η καρδιά σου!

Μάγευες εχθρούς και φίλους Θωμά με το μεγαλείο της ψυχής σου, με την ευγένεια της καρδιάς σου και το χαμόγελό σου!

Ξεχώριζες ανάμεσά μας και μας ξεσήκωνες με το ταλέντο σου στο χορό και το τραγούδι. Ήσουν πρώτος πανηγυριώτης στα ηπειρώτικα χωριά!

Άνθος πλατυπέταλο του Υάκινθου, σημάδι του θεού Έρωτα, σε είχε ξόμπλι σε πολύτιμο κόσμημα η γυναίκα σου στ’ αριστερό της πέτο και ψιχάλιζες στην καρδιά της το άρωμά σου!

Πανώριος και υπερήφανος σαν αετός, ήσουν σκλάβος της ηπειρώτικης παράδοσης και λεβεντιάς κι έκρυβες μέσα σου τον δικό σου ηπειρώτικο Ζορμπά!

Λάτρης αθεράπευτα της γης που σε γέννησε, την Ήπειρο και ειδικότερα την Ψάκα- αγάπησες και αγαπήθηκες με τον υπέρμετρο σεβασμό που έδειχνες στ’ αδέρφια σου και τους συγχωριανούς σου- γι αυτό και συμμετείχες στα ηπειρώτικα σωματεία! Παρεοποίησες τους φίλους και συγχωριανούς σου κι έγινες πρόδρομος ίδρυσης του συλλόγου « Η ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ» του χωριού σου!

Λαμνοκόπος της ζωής έκανες το ταξίδι της οικογένειας με συνεπιβάτες την αγαπημένη σου Κική και τις γλυκιές σου κορούλες την Νάντια και τη Γεωργία κι αρμένισες στην κοινωνία με αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια!

Ως δάσκαλος υπηρέτησες την εκπαίδευση από επιτελικές και λειτουργικές θέσεις. Υπηρέτησες Προϊστάμενος προσωπικού του 4^ου Γραφείου Α/θμιας εκπ/σης Αθηνών και Δ/ντής σε σχολεία της Φιλαδέλφειας και της Πεύκης με εντιμότητα και συνέπεια! Ως λειτουργός δάσκαλος σε διέκρινε η ενδελέχεια, η εμβρίθεια, η μεθοδικότητα και ο προγραμματισμός.

Άκουγες σε κάθε βήμα της διδασκαλίας σου τη φωνή του μεγάλου παιδαγωγού Πεσταλόζι να βγαίνει από μέσα σου και να σου λέει: «Δάσκαλε στο δρόμο προς το φως μην αφήσεις κανένα πίσω!»

Άκουγες τον Κωστή Παλαμά. «Δάσκαλε να σκύψεις πάνω από το κεφάλι του παιδιού και σμίλεψε την ψυχή του . Να δώσεις την ψυχή σου ! Κι αν χρειαστεί να θυσιάσεις και τη ζωή σου!»

Έτσι πορεύτηκες και πέτυχες να επενδύσεις πάνω στις αγαπημένες σου κόρες. Στη δασκάλα Νάντια και στη θεατρολόγο-μουσικολόγο Γεωργία εξασφαλίζοντας τους τα απαραίτητα με δυο σπίτια-παλατάκια εντός και εκτός εισαγωγικών- έχοντας πάντα την υποστήριξη μιας ισχυρής και αποφασιστικής συντρόφου της Κικής! Έτσι λένε. «Πως πίσω από ένα πετυχημένο άντρα υπάρχει μια ισχυρή γυναίκα!»

Και συνεχίζοντας να κολυμπάς στα νερά της εκπ/σης πέρασες στην απέναντι όχθη της απόμαχης κοινωνίας ακέραιος χαρακτήρας με ψηλά το κεφάλι!

Εραστής της ζωής δε σταμάτησες να δίνεις μάχες με τις ιδέες και τις αντιλήψεις σου. Άδειασες τις μπαταρίες της ψυχής και της καρδιάς στον ανθρώπινο πόνο και στην κοινωνική αδικία!

Τότε η Λάχεσις σου ’ριξε το λαχείο και:

• Ο Χάροντας σε βρήκε μπόσικο και σίμωσε κοντά σου,

και λάβωσε τον πνεύμονα και λύγισε η καρδιά σου!

• Έδωσες αγώνα άνισο μαζί του, και ζήτησές του χάρη,

λίγο να περιμένει,

να ξημερώσει η μέρα που γιορτάζουνε

όλοι οι ερωτευμένοι,

να δώσεις το ύστατο φιλί στη σύντροφό σου την Κική,

τον πόνο της να (υ)γιαίνει!

• Καμάρι σ’ είχανε τα αδέρφια σου, στολίδι το χωριό σου,

και κλαίν’ κι οι πέτρες σήμερα το γοργομισεμό σου!

• Πένθιμη μέρα σήμερα στην Ψάκα και την Γκρίκα,

γιατί ο Χάρος άρπαξε την πιο ακριβή τους προίκα!

• Μη νοιάζεσαι, μην κλαις για μας, γιατί μαυροφορούμε,

εσένα θέλουμε με άσπρα- αγγέλου- ρούχα να σε δούμε!

Ωσαννά ! Με το μισεμό σου ψάλλουν οι άγγελοι τώρα εν χορώ στον ουρανό!

Με την ευχή μας να είσαι Αρχάγγελος πρώτος και να πρεσβεύεις για μας!

Εμείς θα ικετεύουμε τον Κύριο για τη σωτηρία της ψυχής σου!

Οι ευχές μας θα σε συνοδεύουν εκεί ψηλά που πετάς για ένα ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ !

Γειά σου !!!!!!

Φίλε , Κουμπάρε κι Αδερφέ !!!

Αποστόλης Πηρουνάκης