Επειδή οι λέξεις χάνουν σιγά-σιγά τη σημασία τους και σε λίγο δεν θα μπορούμε να συνεννοηθούμε, ας ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα -όσο προλαβαίνουμε ακόμη. Μια τέτοια περίπτωση είναι το περίφημο “Πόθεν έσχες”.
Μπήκε στη ζωή μας πριν χρόνια για τους βουλευτές και ποτέ δεν εφαρμόστηκε επί της ουσίας. Αυτά τα “κουρελόχαρτα” που κατέθεταν πολλοί απ’ αυτούς, όχι μόνο έκρυβαν συστηματικά το πόθεν αλλά, συχνά-πυκνά, και το έσχες. Αν προσθέσουμε και τις εκ των υστέρων “διορθώσεις” (κατόπιν εορτής), την ούτως ή άλλως καθυστερημένη υποβολή τους (νόμιμα!), αφού αφορούσε σε παρελθόντα έτη, κατάντησε θεσμός κενός περιεχομένου. Αυτές τις μέρες, ήρθε πάλι στην επικαιρότητα, με τις τηλεοπτικές άδειες.
Υποτίθεται ότι οι συμμετέχοντες στον διαγωνισμό έπρεπε να υποβάλουν τα “πόθεν έσχες” έγκαιρα και να καλύπτουν τις προσφορές τους και ως προς το πόθεν και ως προς το έσχες (δύο εντελώς ξεχωριστά θέματα -το ένα αφορά στη νομιμότητα της προέλευσης των χρημάτων, το άλλο στην ύπαρξή τους) . Η ανεκδιήγητη επιτροπή, που συστήθηκε γενικά για τον διαγωνισμό-παρωδία, με υποχρέωση να ελέγξει και τα πόθεν έσχες, δεν είχε ούτε υποκειμενικά (λόγω σύνθεσης) ούτε αντικειμενικά (λόγω έλλειψης στοιχείων) τη δυνατότητα να κάνει τέτοιο έλεγχο.
Έτσι, καταλήξαμε στα βοσκοτόπια του κ. Καλογρίτσα, τόσο “ξεκάρφωτη” και καραμπινάτη περίπτωση, που προσφέρεται περισσότερο για επιθεωρησιακό νούμερο παρά για εγγύηση. Στον ίδιο, όμως διαγωνισμό, υπάρχει κι άλλος υπερθεματιστής, που, περιέργως, έχει βρεθεί στο απυρόβλητο.
Όταν κάποιος είναι υπόδικος, με απαγόρευση εξόδου απ’ τη χώρα, για υπόθεση που εκκρεμεί στη δικαιοσύνη αι αφορά στην πρόσκτηση χρημάτων με παράνομο τρόπο, δεν πρέπει να ελεγχθεί δυο φορές το πόθεν εκτός απ’ το έσχες; Elementary, my dear Watson, που θα έλεγε και ο Ηρακλής Πουαρώ.
Join the Conversation