Η ομιλία του Βασίλη Παρόλα στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Η κριτική και οι “7 αλήθειες”

Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες, προέρχομαι από τον αγροτικό και συνεταιριστικό χώρο.

Θα μιλήσω για τα ζητήματα της αγροτικής ανάπτυξης και τα προβλήματα που πρέπει να επιλύσουμε, με συγκρατημένη οργή. Οργή που στα 2 χρόνια στην κυβέρνηση δεν αξιωθήκαμε να οργανώσουμε μια πανελλαδική σύσκεψη αγροτοσυνεταιριστικών στελεχών. Να κουβεντιάσουμε τα προβλήματα του πρωτογενή τομέα. Να εκφράσουμε σκέψεις και προτάσεις επίλυσης αυτών των προβλημάτων. Και πιστέψτε με, είμαστε πολλοί σε όλη την Ελλάδα.

Ο αγροτικός τομέας είναι ο βασικός πυλώνας στον οποίο μπορεί να στηριχθεί η παραγωγική ανασυγκρότηση. Και αυτό γιατί:

Άρα σύντροφοι μιλάμε για κάτι σημαντικό, που η αριστερά μπορεί να αφήσει το αποτύπωμά της.

Το περιβάλλον

Έχουμε σύντροφοι να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της κρίσης των αγορών που προέρχονται από τη διεθνή συγκυρία. Έχουμε όμως και τα δικά μας διαρθρωτικά προβλήματα. Τους μικρούς κλήρους, τις μικρές αγροτικές εκμεταλλεύσεις, την νησιωτικότητα, τις ορεινές και μειονεκτικές περιοχές.

Τι έγιναν τα 130 δις που έχουν έρθει από την ΕΕ μεχρι σήμερα και διαχειρίστηκαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ? Με ποιο αναπτυξιακό σχέδιο του αγροτικού τομέα επενδύθηκαν ώστε να ανεβάσουν την αγροτική παραγωγή και την προστιθέμενη αξία στον παραγωγό? Τι επενδύσεις έγιναν για να διαφυλάξουμε το περιβάλλον και τους φυσικούς μας πόρους ή να δοθεί η αρμόζουσα παιδεία στους παραγωγούς για τις καλλιέργειες και την καινοτομία με αξιοποίηση της τεχνολογίας?

Οι απαντήσεις είναι προφανείς. Έχουμε έναν απελπισμένο Έλληνα παραγωγό ο οποίος με μεγάλο κόπο βγάζει τα προς το ζην, με ένα κόστος παραγωγής που συνεχώς αυξάνεται και μία παραγωγή βορά στα χέρια μεσαζόντων. Και επί πλέον έχουν απαξιωθεί και συκοφαντηθεί τα αγροτικά συνεργατικά σχήματα που αντί να παίξουν τον κοινωνικό τους ρόλο χρησιμοποιήθηκαν από το πολιτικό σύστημα για μικροπολιτικά ρουσφέτια. Τις πολιτικές αυτές ευθύνες σύντροφοι και συντρόφισσες δεν τις έχουμε αναδείξει. Στην εισηγητική έκθεση του Ν/Σ για τους συνεταιρισμούς, ευθύνες αναφέρονταν μόνο για τους συνεταιριστές.

Καλούμαστε λοιπόν σαν ΣΥΡΙΖΑ να δώσουμε ένα τέλος σε όλα αυτά και μέσω στοχευμένων στρατηγικών πολιτικών να αναδιαρθρώσουμε τον αγροτικό τομέα στη χώρα.

Θα απαντήσω συνοπτικά στο τι πρέπει να κάνουμε με 7 αλήθειες.

Πρώτη αλήθεια Ο αγροτικός κόσμος έχει συνεισφορά στο καταθετικό κομμάτι της χώρας άνω των 7,5 δις, χρήματα μάλιστα που δεν αποσύρθηκαν κατά τη διάρκεια των τελευταίων δημοσιονομικών κρίσεων, ή κατά τη δύσκολη εποχή των διαπραγματεύσεων. Ο δανεισμός του για την κάλυψη των καλλιεργητικών τους δαπανών δεν ξεπερνά τα 3 δις. Συνεπώς μιλάμε για έναν κλάδο που στηρίζει στην πράξη με δικά του μέσα τη δική του λειτουργία, και με το παραπάνω. Παραταύτα χιλιάδες παραγωγοί παραμένουν εγκλωβισμένοι για χρόνια στην ατελείωτη διαδικασία εκκαθάρισης της πρώην ΑΤΕ, χωρίς ουσιαστικά πρόσβαση σε τραπεζικό δανεισμό. ΕΔΩ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΣΟΥΜΕ ΛΥΣΕΙΣ ΜΕ ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ. ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝΕΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ και οι αγρότες απομακρύνονται.

Δεύτερη αλήθεια Μεγάλο πρόβλημα επίσης είναι το κόστος της γεωργικής παραγωγή που απορροφά το 57% της αξίας της Γεωργικής παραγωγής. Οι εισροές (λιπάσματα, φυτοφάρμακα, ζωοτροφές, ενέργεια κλπ), κοστίζουν πολλές φορές διπλάσια από τα αντίστοιχα άλλων χωρών της Ευρώπης. Για ποια ανταγωνιστικότητα μιλάμε. Οι αγρότες διαμαρτύρονται, και έχουμε εδώ ένα πρώτης προτεραιότητας ζήτημα. Να αντιμετωπίσουμε ουσιαστικά και αποτελεσματικά τη μείωση του κόστους αυτού, να σπάσουμε τα καρτελ,και τις τριγωνικές συναλλαγές πολυεθνικών εταιρειών. ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝΕΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ., Στα 2 χρόνια κυβέρνησης αναφερθήκαμε σ΄ αυτό μόνο μέσω του Τσίπρα στην τελευταία ΔΕΘ.

Τρίτη αλήθεια Αντιμετώπιση της έλλειψης ανταγωνιστικότητας και αύξηση της παραγόμενης προστιθέμενης αξίας. Αυτή είναι μια συνάρτηση της μείωσης του κόστους παραγωγής, της ενίσχυσης της συνεργατικότητας, της επένδυσης στην ποιότητα, στην καινοτομία, στην ενσωμάτωση της τεχνολογίας στην αγροτική μας παραγωγή. Απέχουμε πολύ από τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Αλήθεια όμως τι γίνεται με το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης 2014- 2020? είμαστε στο τέλος του 2016 και βασικά προγράμματα δεν έχουν ακόμη εξαγγελθεί.

Τέταρτη αλήθεια Πρέπει να αντιμετωπίσουμε με νομοθετική μας παρέμβαση τη μάστιγα των ελληνοποιήσεων, με αυστηρές κυρώσεις και ενίσχυση των ελέγχων. Επί πλέον να καταπολεμήσουμε τις αθέμιτες επορικές πρακτικές στη διατροφική αλυσίδα. Πληρωμές αγροτικών προϊόντων στον 1 μήνα. Ολες οι εκπτώσεις πανω στο τιμολόγιο και ΄΄όχι στην τσέπη του λιανέμπορου. Αυτό θα λύσει σημαντικά προβλήματα ρευστότητας του παραγωγού αλλά και ο καταναλωτής θα απολαμβάνει χαμηλότερες τιιμές. ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ. ΚΑΙ ΑΝ ΟΧΙ ΤΩΡΑ ΠΟΤΕ? Όπως λέγαμε κάποτε.

Πέμπτη αλήθεια Να στηρίξουμε με κίνητρα τους συνεταιρισμούς και τις οργανώσεις των παραγωγών στις επενδυτικές προσπάθειές τους προκείμενου να παρέμβουν συλλογικά, με οικονομίες κλίμακας, στην προμήθεια των αγροτικών εφοδίων σε πραγματικά ανταγωνιστικές και «δίκαιες» τιμές για τους αγρότες μέλη τους. Αυτό που ήδη κάνουν αποτελεσματικά πολλοί αγροτικοί συνεταιρισμοί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο Συνεταιρισμός είναι « ο γιός του φτωχού και ο πατέρας της ανάπτυξης». Δημιουργεί μεγέθη, ανταγωνιστικότητα με μείωση του κόστους παραγωγλης, δημιουργεί απασχόληση, προστιθέμενη αξία, κρατά τον κοσμο στην ύπαιθρο, βοηθά την μικρή και μεσαία αγροτιά να επιβιώσε. Μα αυτή σύντροφοι είναι η ΑΝΑΠΤΥΞΗ.

Έκτη αλήθεια Η στήριξη της εξωστρέφειας των αγροτικών συνεταιρισμών, των οργανώσεων των παραγωγών με κίνητρα για τη δημιουργία συνεταιριστικών-κοινοπρακτικών σχημάτων, και υποδομών συγκέντρωσης της προσφοράς (κέντρα διανομής & logistics). Για τη διευκόλυνση διείσδυσης σε κρίσιμες αγορές. Αξιοποίηση του ΠΑΑ σε αυτή την κατεύθυνση.

Έβδομη αλήθεια Η πρόσβαση των καταναλωτών στα αγροτικά προϊόντα. Η γεωργική παραγωγή με τρόπο που σέβεται το περιβάλλον και τον άνθρωπο. Η εξασφάλιση ικανοποιητικού εισοδήματος των γεωργών. Η διατροφική αυτάρκεια της Ελληνικής κοινωνίας. Απάντηση στα κρίσιμα αγροδιατροφικά αυτά ζητήματα αποτελεί η στήριξη στη νέα συλλογική προσπάθεια των συνεταιρισμών, των οργανώσεων παραγωγών για την απευθείας διάθεση στους καταναλωτές τροφίμων που οι ίδιοι οι αγρότες παράγουν, με τρόπο που αποκλείει κάθε μεσάζοντα, χτίζοντας σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ τους και μεταξύ μας.

Σύντροφοι,συντρόφισες

Το στρατηγικό μας πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης πρέπει να αντιμετωπίσει τα παραπάνω ζητήματα. Απαιτούνται περιφερειακές οργανωτικές παρεμβάσεις, αλλά και εθνικές προϊοντικές πολιτικές και σύντροφοι τέτοιες δεν έχουμε. Το σηματικότερο είναι ότι δεν κοστίζουν οικονομικά, αλλά η αντιμετώπισή τους έχει σημαντικές συγκρούσεις με διαπλοκή και σημαντικά συμφέροντα. Αλλά για αυτό είμαστε ΑΡΙΣΤΕΡΑ.

Συνοψίζοντας θα ήθελα να επαναλάβω. Η ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ προϋποθέτει ενίσχυση του πρωτογενή τομέα. Μείωση του κόστους παραγωγής. Αύξηση της παραγόμενης προστιθέμενης αξίας. Καταπολέμησης των αθέμητων εμπορικών πρακτικών.Αποφασιστική στήριξη νέων προσπαθειών συλλογικής έκφρασης και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων συνεργατικών σχημάτων (συνεταιρισμών, οργανώσεων και ομάδων παραγωγών). Εκπαίδευση και προσέλκυση των νέων στον πρωτογενή τομέα. Αυτά θα πρέπει να είναι οι πρωτεραιότητες του ΣΥΡΙΖΑ. Πολλά από αυτά θα έπρεπε να είχαν ήδη ξεκινήσει. Γιατί για την αριστερά ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΣΚΕΦΘΟΥΜΕ ΧΘΕΣ. Αν δεν το κάνουμετα πράγματα είναι απλά, θα μας ξεπεράσει η ζωή.