Ευχόμαστε καλή και αγωνιστική χρονιά στους εργατοϋπαλλήλους, στους ανέργους, στους αυτοαπασχολούμενους, στους φτωχούς αγρότες, στους νέους και τις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων, στους πρόσφυγες και μετανάστες, που ζουν ή παραμένουν εγκλωβισμένοι στη χώρα μας.
Το 2017, που ξεκινάει με νέα βάρη, μπορεί να αφήσει ένα ισχυρό αποτύπωμα στην προσπάθεια ανασύνταξης του εργατικού κινήματος για ένα καλύτερο αύριο για το λαό μας. Η κυβέρνηση, αλλά και τα άλλα κόμματα του συστήματος, παρά τις μεταξύ τους διαφωνίες για τις καρέκλες, καλλιεργούν στο λαό την ψεύτικη προσδοκία ότι η ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας θα βάλει δήθεν τέλος στις θυσίες του λαού.
Η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Ακόμη και αν υπάρξει κάποια ανάκαμψη, θα είναι για τα κέρδη των λίγων, γιατί οι ίδιες οι εξελίξεις στην παγκόσμια και ευρωπαϊκή οικονομία είναι δυσοίωνες. Ο καπιταλισμός δεν γεννά μόνο κρίσεις και ανεργία, αλλά και πολέμους.
Οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή, οι ανταγωνισμοί μεταξύ ισχυρών κρατών και περιφερειακών δυνάμεων για τις πρώτες ύλες και τους δρόμους μεταφοράς, φέρνουν κοντά την απειλή ενός γενικευμένου πολέμου. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ συμμετέχει ενεργά σε όλους τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ. Μαζί με τις άλλες αστικές πολιτικές δυνάμεις, καθησυχάζει τον ελληνικό λαό ότι η συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ είναι παράγοντας «ειρήνης και ασφάλειας».
Έτσι έχει νομιμοποιηθεί στο Αιγαίο η παρουσία του ΝΑΤΟ και την ίδια στιγμή, στο άλυτο πρόβλημα εισβολής- κατοχής στην Κύπρο, προωθείται ως λύση η ντε φάκτο διχοτόμηση, μέσω ενός νέου σχεδίου τύπου «Ανάν». Κόντρα στην κατάσταση αυτή, ως ΚΚΕ δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για να δυναμώσει η λαϊκή πάλη, να υπάρχει πραγματική ανακούφιση του λαού και ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών.
Προετοιμάζουμε το 20ό μας Συνέδριό, με τη φιλοδοξία να γίνουμε πιο ικανοί στην ανάπτυξη του κινήματος και την προώθηση της συμμαχίας των λαϊκών στρωμάτων σε κατεύθυνση ρήξης και ανατροπής με τον καπιταλισμό. Αυτό που χρειάζεται είναι ο λαϊκός αγώνας για τα οξυμένα προβλήματα να βλέπει μπροστά, να μην εγκλωβίζεται στις συμπληγάδες της κυβερνητικής εναλλαγής και μιας ουτοπικής δήθεν φιλολαϊκής διαχείρισης του συστήματος.
Να ωριμάζει η σκέψη, η συζήτηση, ο προβληματισμός για το ότι το σημερινό εκμεταλλευτικό σύστημα που, παρά τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας, αναγκάζει τους λαούς να ζουν στη βαρβαρότητα, δεν μπορεί να είναι το μέλλον της ανθρωπότητας. Στη θέση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας κι εξουσίας, της οικονομίας της αναρχίας και του κέρδους για τους λίγους, πρέπει να μπει η κοινωνική ιδιοκτησία των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας, η παραγωγή για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών.
Join the Conversation