Πολύς λόγος γίνεται τον τελευταίο καιρό για τους εκκλησιαστικούς μύλους Σουλίου και την άρνηση της εκκλησιαστικής επιτροπής του Ι.Ν Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, να ενταχτεί το (κατά τα άλλα) μνημείο σε πρόγραμμα leader με 70.000 προϋπολογισμό + 30.000 ευρώ από τον δήμο Σουλίου για την διάσωση του (δειτε εδω)
Η ακατανόητη άρνηση που μας έχει αφήσει άφωνους, δεν μπορεί να συνεχιστεί και σε περίπτωση που επιμένουν, η λύση είναι μία. Τα λεφτά να “πέσουν” σε άλλο έργο και πιο συγκεκριμένα στα Βυζαντινά Λουτρά της Παραμυθιάς, που είναι πραγματικά μνημείο (1 από τα 6 σε όλη την χώρα) και έχει μείνει χωρίς καμιά παρέμβαση επί σειρά δεκαετιών.
Τα βυζαντινά λουτρά της Παραμυθιάς, ανάγονται χρονολογικά στην μεσοβυζαντινή περίοδο (8ος-12ος αι) και χτίστηκαν σε μια εποχή κατά την οποία αναβίωνε η παράδοση των λουτρών, με δημόσια συνοικιακά (Βαλανεία), επισκοπικά για λόγους κοινωνικής ωφελείας, ιδιωτικά ή πριβάτα αλλά και μοναστηριακά με παράλληλη δημόσια χρήση.
Η λειτουργία τους έχει αφήσει άφωνους τους σύγχρονους μηχανικούς, ενώ έχουν τόσο σημαντική αξία, που όταν αναστυλώνονται, ή εντάσσονται στον κατάλογο των μνημείο της UNESCO (όπως της Θεσσαλονίκης) ή κατατίθενται φάκελοι για ένταξη στην UNESCO.
Στην σημερινή εποχή της κρίσης που δεν προχωράει τίποτα, το να σου προσφέρουν 100.000€ για ένα πάγιο (και καλά) αίτημα της τοπικής κοινωνίας και να μην τα δέχεσαι, δεν έχει καμιά λογική.
Οπότε ας αφήσουν τα παρακάλια στο δημαρχείο και αν δεν θέλουν στο Σούλι… υπάρχει άλλος δρόμος…. Σύμπραξη δήμου Σουλίου και εφορίας αρχαιοτήτων Θεσπρωτίας (στην οποία ανήκουν τα λουτρά) όπως έχει γινει σε πολλές περιοχές της χώρας…
Join the Conversation