Βεράντα, αναπνοές, δροσιά, πουλιά, λουλούδια, ολόκληρος ο κάμπος και το βουνό, σε καλούν, σαν μια φορά κι έναν καιρό… Η Γιωργίτσα διαφωνεί.
– Τι καλό βρίσκεις μωρ΄μάνα μου στον αγριεμένο τόπο μας;;;
– Αχ βρε θεία μου βρίσκω τον χαμένο παράδεισο.
Κάποιοι ίσως δεν είδαν και δεν θα δουν ποτέ,,αχ αυτές τις ομορφιές θα τις ζητούν σε λάθος τόπους… Και κάποιοι θα τις προσπεράσουν κουφοί και τυφλοί
Είναι αυτοί που ονειρεύονται ουρανοξύστες… Ο παράδεισος όμως δεν είχε ουρανοξύστες, ο παράδεισος είναι εδώ, στην πόλη μας στα βουνά μας. Ανασαίνεις και γεμίζεις ενέργεια. Αυτό στα ψηλά της πόλης, στα σπίτια,, και όχι στην αγορά.
Το φεγγάρι τ΄αστέρια, τα δάση πεύκο κυπαρίσσια, έλατα μπλέκουν με τις κόκκινες στέγες των σπιτιών. Το ρολόι πάντα στην ώρα του χτυπά νταν νταν…
Και φύγαμε από τον παράδεισο για να βρούμε χαρά στα σκουπίδια του υποτιθέμενου πολιτισμού.
Δυστυχώς στα υπέροχα περβόλια που θα ήταν προσοδοφόρα,, λαλούν πουλιά και σέρνονται φείδια. Κρίμα. Κάθε σπίτι παλιά,, είχε τα λαχανικά και τα φρούτα του από το περβολάκι του…
Ευτυχώς που οι Παραμυθιώτισσες έχουν ακόμη αγάπη για τα λουλούδια. Έτσι πολύχρωμες μυρωμένες αυλές είναι δίπλα σε κάθε σου βήμα,., τα χρώματα και τα αρώματα είναι κοντά σου σε μυρώνουν ενώ τα αεράκι δροσίζει το πρόσωπό σου..
Και κείνοι οι γκρεμνοί, αχ, που μοιάζουν με απόρθητα κάστρα…που είναι απόρθητα κάστρα και σε περιμένουν. Θεέ μου πως αφήσαμε αυτόν τον τόπο.
Η Μεγάλη Εκκλησιά σπάνιο βυζαντινό μνημείο σε περιμένει. Τα κάστρα, οι μύθοι, σε καλούν να περπατήσεις μαζί τους. Άναψε ένα κεράκι στους δικούς μας Αγίους στον Άγιο Δονάτο και τον Άγιο Αναστάσιο. Αν είσαι νέος, με την παρέα σου ανέβα στον Άγιο Αρσένη στο Σταυρό, και μείνε ώρες κοιτάζοντας πέρα το ξάγναντο μέχρι την Κέρκυρα.
Μάθε για το κάστρο της αρχαίας Ελαίας, μάθε για την Αρχαία Ελλάδα.
Εδώ λίγο πιο κάτω οι πύλες του Άδη.
Αν αυτός ο παράδεισος είναι ακριβός; ΟΧΙ εκτός αν πας στα τουριστικά. Εκεί να πας αλλά τον τόπο δεν θα τον δεις. Αυτός είναι κρυμμένος στις αετοφωλιές και στα δάση
Με ρωτάς πόσο κοστίζει ο παράδεισος, λίγα, εσύ διαλέγεις.. Στα χωριά ο καφές έχει ένα ευρώ και το ούζο με μεζέ 1,5 ευρώ… Στα τουριστικά, όπως παντού, υπάρχουν σε κάποια και οι αρπαχτές.. Μείνε στα χωριά ή στην πόλη. Ψάξε τις τιμές. Εσύ που σκέπτεσαι να βρεθείς στα μέρη μας πέρνα στο παζάρι.
Φάε ψωμί μοσχομύριστο, φρούτα απ΄τα περβόλια τους,,, γλυκά από του Γούσια ένα πολύ παλιό ζαχαροπλαστείο που βρήσκεται εκεί που παλιά ήταν το μαγαζί του παππού μου.
Με φώναζαν μικρή, μα’ι’μού του Σπυρογούσια. Ναι, εκεί θα δείτε και την μα’ι’μού. Φυσικά εγώ θα λείπω στην Αθήνα.
Περάστε σε όλη την αγορά. Αυτός που γνωρίζει θα βρει πολύ όμορφα δώρα για όλα τα γούστα φκιαγμένα με μεράκι από ντόπιους τεχνίτες.
Θα βρείτε και κινέζικα !!!!
Οι τιμές καλές.
Θα βρείτε και παλιά χάλκινα ή μπρούτζινα χρηστικά ή διακοσμητικά,.
Στο παζάρι του Σαββάτου φρούτα ολόφρεσκα από περβόλια καλλιεργημένα σε μικρούς κήπους όμως οι πωλήτριες είναι μοντέρνες κυρίες γυναίκες του παλιού καιρού δεν θα βρεις…
Ψιτ, μην ξεχνάς τα υπέροχα αρτύματα ρίγανη, τσάι, λάδια από την βιολογική ρίγανη Παραμυθιάς μια οργανωμένη μονάδα ή από τις γυναίκες που τα μαζεύουν από το βουνό…
Με τα βότανα θα πάρετε κοντά σας την ομορφιά του τόπου μας.
Μόλις άρχισα να ξετυλίγω το κουβάρι της ζωής μου…
*H Αλεξάνδρα Παυλίδου Θωμά, είναι συγγραφέας, ποιήτρια, βραβευμένο μέλος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών και μέλος της Διεθνoύς Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
Join the Conversation