Πίσω από τις χαριτωμένες ευχές, υπάρχει ένα αίσθημα σεβασμού και υπόκλισης στις γυναίκες μαχήτριες της ζωής και της εργασίας.
Ένα αίσθημα ανάμνησης και περισυλλογής των εργατριών της κλωστοϋφαντουργίας και των αγώνων τους για καλύτερες συνθήκες εργασίας το 1857.
Οι αγώνες αυτοί μας άφησαν παρακαταθήκη την αγωνιστικότητα που επιδεικνύει διαχρονικά η γυναικά μάνα, αδερφή, γιαγιά, σύντροφος, εργαζόμενη.
Η Ημέρα της Γυναίκας αφιερώνεται στις γυναίκες πρωτοπόρους από τον αγροτικό και αστικό ιστό που με τις δράσεις τους συμβάλλουν καθημερινά στη διευκόλυνση και τη μεταμόρφωση της κοινωνίας.
Τις τιμούμε καθημερινά και όχι μια μέρα τον χρόνο
Πως καθιερώθηκε
Όλα άρχισαν στις 8 Μαρτίου του 1857
Τότε, έγινε μια μεγάλη διαμαρτυρία από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, με αίτημα τις καλύτερες συνθήκες εργασίας. Ντυμένες στα λευκά οι γυναίκες ζητούσαν ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και μείωση των ωρών εργασίας. Υπολογίζεται ότι οι γυναίκες εκείνη την εποχή δούλευαν στα εργοστάσια περίπου 16 ώρες τη μέρα ενώ οι μισθοί τους ήταν σημαντικά μικρότεροι απ’ τους μισθούς των ανδρών.
Στα αιτήματα των εργατριών της Νέας Υόρκης περιλαμβανόταν και η μείωση των ωρών εργασίας στις 10, αλλά και η εξίσωση των μισθών ανδρών και γυναικών. Οι αστυνομικές δυνάμεις ρίχνονται με μανία πάνω στις εργάτριες, οι διαδηλώσεις βάφτηκαν στο αίμα, ενώ οι εργοδότες προχώρησαν σε ομαδικές απολύσεις.
Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή. Ο εορτασμός για τη γυναίκα καθιερώθηκε ύστερα από πολύχρονη καθυστέρηση το 1910 με πρόταση της Γερμανίδας σοσιαλίστριας Clara Zetkin κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Διεθνούς ενώ εορτάσθηκε για πρώτη φορά το 1911.
Join the Conversation