Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας είναι ημέρα μνήμης για τους αγώνες του κινήματος υπέρ των γυναικείων δικαιωμάτων. Η ιστορική διαδρομή της σηματοδοτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1909 στη Νέα Υόρκη με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού κόμματος των ΗΠΑ προς τιμήν της μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας των εργατριών κλωστοϋφαντουργίας στις 8 Μάρτη του 1857 οι οποίες ζητούσαν καλύτερες εργασιακές συνθήκες.
Υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα, το 1911 , όταν τέσσερις χώρες μαζί η Αυστρία, η Γερμανία, η Ελβετία και η Δανία γιόρτασαν για πρώτη φορά την ημέρα της γυναίκας ύστερα από πρόταση τριών γυναικών στη Διεθνή Γυναικεία Διάσκεψη της Κοπεγχάγης . Στόχος τους ήταν το δικαίωμα ψήφου και η ανάδειξη των γυναικών σε δημόσια αξιώματα. Θεσμοθετήθηκε επίσημα από τον Ο.Η.Ε το 1977 με σκοπό την υποστήριξη της ισότητας των φύλλων και την ενίσχυση της θέσης της γυναίκας στην κοινωνία.
Έχει περάσει σχεδόν ένας αιώνας από τότε που ξεκίνησε ο αγώνας των γυναικών για την εξίσωση των δύο φύλων. Οι πολιτικές , πολιτισμικές και οικονομικές ανισότητες δημιούργησαν ένα κλίμα επανάστασης των γυναικών με σκοπό την προάσπιση των δικαιωμάτων τους. Ύστερα από διεκδικήσεις κατάφεραν να κερδίσουν την ελευθερία τους. Κατάφεραν να αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου και δικαίωμα στη μόρφωση. Κατάφεραν να βγουν στην αγορά εργασίας, να ανεξαρτητοποιηθούν και να κατακτήσουν θέσεις εξουσίας. Η κοινωνία όμως, τις θεωρεί ακόμα και σήμερα το αδύναμο φύλο. Η υποβάθμιση των γυναικών δεν περιορίζεται σε συγκεκριμένα πολιτικά ή οικονομικά συστήματα, είναι διαδεδομένη σε κάθε κοινωνία στον κόσμο με αποτέλεσμα να τις εμποδίζει να ασκήσουν πλήρως τα δικαιώματά τους και να αντιμετωπίζουν διακρίσεις και βία. Οι βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις εξακολουθούν να δημιουργούν μεγάλο χάσμα ανάμεσα στα δύο φύλα. Η πιο ξεκάθαρη απόδειξη είναι ότι ακόμα και σήμερα οι γυναίκες καταλαμβάνουν μόνο το ένα τέταρτο της βουλής σε όλο τον κόσμο.
Η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας δεν είναι γιορτή, είναι υπενθύμιση!! Υπενθύμιση ότι ο αγώνας συνεχίζεται!!
Η φετινή παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, ένα χρόνο από την έναρξη της πανδημίας, βρίσκει τις εργαζόμενες αντιμέτωπες με την ανασφάλεια, τα αδιέξοδα που γέννησε η κατάρρευση των δημοσίων συστημάτων υγείας και η εξάπλωση της πανδημίας στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο και μαζί με όλα τα παραπάνω με την αύξηση των περιστατικών βίας απέναντι στις γυναίκες σε συνθήκες εγκλεισμού των πόλεων, της κοινωνικής ζωής λόγω πανδημίας.
• Βρίσκει τις εργαζόμενες αντιμέτωπες με την επίθεση της εργοδοσίας, τη τηλεεργασία, τη ζωή χωρίς ωράριο και με τα παιδιά στη αγκαλιά.
• με την κατάσταση που επικρατεί στα Νοσοκομεία, στις δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, με ένα δημόσιο σύστημα Υγείας της “μιας νόσου”, υποστελεχωμένο, στο οποίο οι υγειονομικοί δίνουν τη μάχη χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας και εξοπλισμό.
Η πανδημία ανέδειξε για μία ακόμα φορά τη σαπίλα ενός συστήματος που μπροστά στα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων θυσιάζει τις δικές μας ζωές. Απέναντι στην εργοδοτική και κρατική βία δίνουμε βροντερή απάντηση με τους μαζικούς, μαχητικούς αγώνες μας!
Διεκδικούμε: • Χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη λειτουργία συμβουλευτικών κέντρων, ξενώνων για την πρόληψη και την προστασία των γυναικών από τη βία με την άμεση και πλήρη στελέχωσή τους από εξειδικευμένο προσωπικό με μόνιμη και σταθερή εργασία. Καμία εμπλοκή ΜΚΟ. Ενημερωτικά προγράμματα σε σχολεία, σχολές, σε χώρους νεολαίας από επιστημονικούς κρατικούς φορείς.
• Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες και όλους με όλα τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, με σταθερό ωράριο εργασίας. Κατάργηση των νόμων που προωθούν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και την κατάργηση της Κυριακής Αργίας! Όχι στη μονιμοποίηση της τηλεργασίας. Οι εργαζόμενοι γονείς που βρίσκονται σε καθεστώς τηλεργασίας να δικαιούνται άδειες ειδικού σκοπού.
• Να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, προστασίας του γυναικείου οργανισμού, της μητρότητας. Να στελεχωθούν άμεσα οι αρμόδιες ελεγκτικές υπηρεσίες του κράτους και να διενεργηθούν έλεγχοι σε όλους τους χώρους δουλειάς. Ασφαλή μεταφορά των εργαζομένων με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, με πύκνωση των δρομολογίων.
• Γενναία κρατική χρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος Υγείας με προσλήψεις μόνιμου ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, με πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Άμεση επίταξη του ιδιωτικού τομέα της υγείας. Μαζικός και δωρεάν εμβολιασμός για όλο το λαό.
• Επαναφορά της 5ετούς διαφοράς στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Να μην ξεπερνούν τα 55 χρόνια για τις γυναίκες και τα 60 για τους άνδρες, τα 50 και 55 αντίστοιχα για τους εργαζόμενους στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.
• Απομάκρυνση της εγκύου από βαριές και ανθυγιεινές εργασίες. Καμία γυναίκα στο σκαλί του απορριμματοφόρου!
• Απαγόρευση της νυχτερινής εργασίας των γυναικών στους δήμους. Μέτρα για το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων, 15 μαθητές ανά τμήμα, μαζικοί μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών, προσωπικού καθαριότητας, βοηθητικού προσωπικού.
• Κάλυψη όλων των εξόδων προγεννητικού ελέγχου, ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και τοκετού από το κράτος.
• Κατάργηση πλειστηριασμών και κατασχέσεων για την εργατική – λαϊκή οικογένεια.
• Καμία μείωση μισθού, καμία απώλεια του εισοδήματος των εργαζομένων. Να πληρώσουν κράτος κι εργοδοσία. Επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Κοινωνική ασφάλιση για όλους κι όλες αποκλειστικά δημόσια και υποχρεωτική.
• Άδεια κύησης, τοκετού, λοχείας, μητρότητας με πλήρεις αποδοχές και ασφαλιστικά δικαιώματα, ανεξαρτήτως εργασιακής σχέσης. Κατάργηση της προϋπόθεσης συμπλήρωσης 200 ενσήμων τα τελευταία 2 χρόνια για τη χορήγηση του επιδόματος μητρότητας και της ειδικής παροχής προστασίας της μητρότητας από τον ΟΑΕΔ.
Join the Conversation