Για τις κινητοποιήσεις του Νοέμβρη την ακρίβεια, την καταστολή και τον πόλεμο | Γράφει ο Λάμπρος Μουσελίμης

Η οργή, οι αγωνιστικές διαθέσεις και η αγανάκτηση πρέπει να βρουν διέξοδο στη συνέχιση του αγώνα, στη μαζικοποίησή του, στην οργάνωση, στην αντίσταση και στη διεκδίκηση.

Με αρκετά καλή μαζικότητα, πραγματοποιήθηκαν και στη Θεσπρωτία, τόσο η απεργία της 9ης Νοεμβρίου όσο και η διαδήλωση για το Πολυτεχνείο όπως συνέβη και σε όλη τη χώρα. Αυτό το γεγονός είναι από μόνο του θετικό και ελπιδοφόρο καθώς δείχνει τις διαθέσεις μιας μεγάλης μερίδας νεολαίας και κόσμου της δουλειάς, να απαντήσουν στις πολιτικές της ακρίβειας, της καταστολής και του πολέμου. Δείχνουν τις διαθέσεις να αναζητήσει ο κόσμος τις απαντήσεις του στο δρόμο, στην απεργία, στη Γενική Συνέλευση, στο συλλογικό και όχι στον ατομικό δρόμο. Όμως ΚΑΙ εδώ βρίσκεται ο ρόλος των δυνάμεων που θέλουν να αναφέρονται στο κίνημα, ώστε να συμβάλλουν στην προώθηση αυτής της κατεύθυνσης. Εάν φυσικά θέλουν να ενισχύσουν αυτή την κατεύθυνση αντί να ενισχύουν τις εκλογικές αυταπάτες και τελικά την απογοήτευση όσων βγήκαν και βγαίνουν στο δρόμο.

Η Αριστερά μας βέβαια, στην πλειοψηφία της, μας έχει μάθει στο αντίθετο. Όποτε μυρίζει κάλπη, όλα περιστρέφονται στο μυαλό της γύρο από την πολυπόθητη ενίσχυση του εκλογικού ποσοστού σαν αυτοσκοπός. Το χειρότερο όμως είναι ότι οι πολιτικές θέσεις, τα αιτήματα, τα συνθήματα και η στάση καθημερινά, προσαρμόζονται ακόμη περισσότερο για να υπηρετήσουν την εκλογική διαδικασία. Αυτό λειτουργεί σαν μοχλός που αποσυγκροτεί και δεν συγκροτεί τον κόσμο να παλέψει.

Πλέον οι εξελίξεις έχουν πάρει τροπή αρκετά επικίνδυνη για τον λαό μας με τους πολεμικούς κινδύνους να αυξάνουν καθημερινά όσο ο πόλεμος στην Ουκρανία βαθαίνει (ο οποίος παρεμπιπτόντως ΔΕΝ είναι ιμπεριαλιστικός). Η κυβέρνηση, συνεχίζοντας και εντείνοντας το έργο των προηγούμενων, δίνει λαό και χώρα στο πιάτο για τις ορέξεις των φονιάδων αφεντικών ενώ ταυτόχρονα εκτοξεύει την επίθεση στις κατακτήσεις και τα δικαιώματα για λογαριασμό του ξένου και του ντόπιου Κεφαλαίου. Ενώ η ακρίβεια σπάει κόκκαλα σε όλα τα βασικά είδη για τη ζωή και την καθημερινότητα του λαού, η οργή και η αγανάκτηση σιγοβράζουν μπροστά στο μαύρο χειμώνα που μας τάζουν. Όμως, η οργή, οι αγωνιστικές διαθέσεις και η αγανάκτηση πρέπει να βρουν διέξοδο στη συνέχιση του αγώνα, στη μαζικοποίησή του, στην οργάνωση, στην αντίσταση και στη διεκδίκηση.

Με βάση τα παραπάνω, το ΚΚΕ (μ-λ) κατέθεσε πρόταση συντονισμού η οποία επισυνάπτεται στο link ενώ εδώ και λίγο καιρό προωθεί προσπάθειες ανά τη χώρα όπως και στην Ηγουμενίτσα για συγκρότηση πλατειών πρωτοβουλιών/επιτροπών κατά της ακρίβειας.

Μουσελίμης Λάμπρος



In this article

Join the Conversation