Με την υπόσχεση “δεν σ’ αλησμονούμε” και με διάχυτη συγκίνηση, αλλά και αναγνώριση της προσφοράς του στο δημοτικό τραγούδι, πλήθος κόσμου από τη Θεσπρωτία, καθώς και την υπόλοιπη Ήπειρο, αποχαιρέτησε το μεσημέρι της Τετάρτης 4 Ιανουαρίου, στην Παραμυθιά, τον αυθεντικό ερμηνευτή του δημοτικού τραγουδιού Στυλιανό Μπέλλο, που παράλληλα διέπρεψε και ως φιλόλογος και λυκειάρχης σε διάφορα σχολεία της Ελλάδας και της αποδημίας στο εξωτερικό.
Η διαλεχτή και συμπαθέστατη οικογένειά του, μουσικοί της δημοτικής παράδοσης (τραγουδιστές, κλαρινίστες κ.λπ.), αλλά και συνάδελφοί του από τον χώρο της εκπαίδευσης, τον συνόδευσαν στην τελευταία του κατοικία και του είπαν το ύστατο “χαίρε”.
Μάλιστα ο γνωστός Ηπειρώτης τραγουδιστής Σιάββας Σιάτρας πριν την ταφή του, συνοδεία κλαρίνου, τον ξεπροβόδισε με τα τραγούδια “Ασημούλα” και σ’ αυτή την καλονυχτιά.
Επικήδειοι εκφωνήθηκαν, από το δήμαρχο Σουλίου Γιάννη Καραγιάννη, από τον πρόεδρο της Πανηπειρωτικής Μάκη Κιάμο, από τον εκπρόσωπο των απογόνων των 49 Εκτελεσθέντων Προκρίτων Αντώνη Δρίμτζα (ο αείμνηστος Στυλιανός Μπέλλος είχε τραγουδήσει το μοιρολόγι για τους Εκτελεσθέντες), από τον εκπρόσωπο των Σελλιανιτών κ. Αρβανίτη (η Σέλλιανη, σήμερα Κρυσταλλοπηγή, ήταν ο τόπος καταγωγής του).
Οι ομιλητές αναφέρθηκαν με ταιριαστές εκφράσεις στην προσωπικότητα και στο έργο του, καθώς και στο αποτύπωμα, που άφησε.
Μάλιστα ο κ. Σιάτρας τόνισε τον 50χρονο φιλικό σύνδεσμο μαζί του, ενώ σημείωσε ότι άκουγε τα τραγούδια του από την ΕΡΤ Κέρκυρας και συγκλονιζόταν, ενώ τον χαρακτήρισε αυθεντικό τηρητή της παράδοσης.
Με θερμά λόγια, όπως του άξιζαν, αλλά και με τραγούδια κατευοδώθηκε για το αιώνιο ταξίδι ο Στυλιανός Μπέλλος.
EIXE ΗΘΟΣ
Άφησε το δικό του ξεχωριστό και καθάριο στίγμα, που ήταν πλούσιο και ποιοτικό σε αρετές και χαρίσματα, είτε μέσα από την παιδεία, είτε μέσα από το τραγούδι, είτε μέσα από την κοινωνικοπολιτική του δράση, είτε, κυρίως, μέσα από τη συνετή και σώφρονα συμπεριφορά και ανθρωπιά του.
Η ερμηνεία του είχε ήθος, αυτό, ακριβώς, το ήθος, που πλημμύριζε τον εσωτερικό του κόσμο. Ποτέ δεν έχασε την μελωδία της καρδιάς του. Αυτή η μελωδία, που έβγαινε επί δεκαετίες στα τραγούδια του και σαγήνευε.
Τα συναισθήματά του και μέσα από τη ζωή του και μέσα από τα τραγούδια του αναπτυσσόταν μ’ έναν εξαιρετικό τόνο, με μια ειδυλλιακή απλότητα, που ταυτόχρονα, ήταν και μεγαλειώδης.
Και σχημάτιζαν ένα απαλό και ταυτόχρονα ακατανίκητο κυμάτισμα αντίλαλου και φωτός, σ’ ένα θαυμάσιο κράμα λογικής λειτουργίας και ψυχικής έξαρσης.
Στοχαστικός, οραματιστής, με τιτανικό λυρισμό, με πόθο για το καλό και το καλύτερο, με εμπνεύσεις, με ποιητικά συναισθήματα, με ακέραιο χαρακτήρα, που εξέφραζε την ακέραια μορφή του το πνεύμα του πάντοτε θα παραμένει ζωντανό και θα αγκαλιάζει τους ανθρώπους.
Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ
Εδώ και πάνω από 65 χρόνια, τα τραγούδια του, ερμηνευμένα με τη βελούδινη φωνή του, εξακολουθούν να ακούγονται από πολλούς και κυριολεκτικά να μαγεύουν.
Για χρόνια υπηρέτησε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και ταυτόχρονα ανέδειξε με τη φωνή του, που λειτούργησε ως έκφραση των εσωτερικών του διεργασιών, το γνήσιο δημοτικό τραγούδι…
Αγωνία του ήταν να μην αλλοιωθεί η παράδοσή μας, ένα ζωντανό κομμάτι της οποίας είναι και το δημοτικό τραγούδι.
Στο πλαίσιο αυτό ασχολήθηκε με τη συστηματική συλλογή, διάσωση και διάδοση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και προώθησε νέες καλλιτεχνικές δυνάμεις στην παραδοσιακή μουσική της χώρας μας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι την περίοδο 1958-1959, η γνωριμία του με τον Ελβετό λαογράφο Samuel Baud-Bovy είχε αποτέλεσμα την ηχογράφηση πολλών ραδιοφωνικών εκπομπών, καθώς και τον πρώτο του δίσκο την «Ασημούλα».
Από τότε κυκλοφόρησε περισσότερα από 300 παραδοσιακά δημοτικά τραγούδια, ερμηνεύοντας τα όπως τα έμαθε από τους μεγαλύτερους.
Έλαβε εύφημο μνεία από το υπουργείο Παιδείας και τιμητικές διακρίσεις, επαίνους και βραβεία για την προσφορά του από συλλόγους, αδελφότητες, σωματεία, δήμους, σχολεία, ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα και ακαδημίες εντός και εκτός Ελλάδας.
Αξιοσημείωτο για τη μεγάλη απήχηση, που είχε, είναι και τούτο:
2 Ιουλίου 1978. Πριν 44 και πλέον ολόκληρα χρόνια.
Στην Αλβανία κυριαρχούσε το καθεστώς του Εμβέρ Χότζα και τα σύνορα ήταν κλειστά.
Έλληνες καλλιτέχνες (τραγουδιστές, χορευτές κ. ά.) επισκέφτηκαν την Αλβανία, στα πλαίσια βελτίωσης των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών και εμφανίστηκαν σε κατάμεστα θέατρα.
Μεταξύ αυτών των καλλιτεχνών ο Θεσπρωτός Στυλιανός Μπέλλος, ο οποίος κυριολεκτικά αποθεώνονταν από χιλιάδες κόσμου σε κάθε εμφάνισή του, ο Γιώργος Κατσαρός, ο Γιάννης Πάριος, η Πολίνα, ο Θεόδωρος Κρίτας, ο Θανάσης Πολυκανδριώτης κ.ά.
Η περιοδεία ξεκίνησε από τους Αγίους Σαράντα και συνεχίστηκε στο Αργυρόκαστρο, στη Δρόπολη, στην υπόλοιπη Αλβανία και έκλεισε στην Κορυτσά.
Ο Στυλιανός Μπέλλος ήταν ιδιαίτερα γνωστός στην Αλβανία, ειδικά στο νότιο τμήμα της, αφού τραγούδια του ακούγονταν στην περιοχή από τον κρατικό ραδιοφωνικό σταθμό της Κέρκυρας.
ΟΙ ΗΧΟΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ
Οι ήχοι από την ψυχή και φωνή του Στυλιανού Μπέλλου μετατρέπονται σε άσματα. Αυτά τα άσματα θα στροβιλίζονται πάντοτε στην άπειρη στιγμή και τίποτε δεν θα είναι ικανό να τα θρυμματίσει. Και μέσω αυτών των ασμάτων ο Στυλιανός Μπέλλος θα αρθρώνει εξαίσιες νότες, που θα μας έλκουν αρμονικά σε μακρινές νοητές προεκτάσεις.
Join the Conversation