Χαρακτηριστικό επίσης ήταν το γεγονός ότι εξέδωσε το βιβλίο «Τα βήματα του Εστερναχ», το οποίο δεν ήταν τίποτε άλλο από μια διαρκή προειδοποίηση για τα δεινά που περιμένουν τη χώρα αν δεν αλλάξει πορεία. Υπάρχουν όμως και προσωπικές αιτίες: ο κ. Παπαδόπουλος είχε δεχτεί σφοδρή επίθεση το 2008 από συνεργάτες του κ. Γ. Παπανδρέου, οι οποίοι τον είχαν χαρακτηρίσει «υπονομευτή», εξαιτίας της άποψής του ότι δεν μπορεί να υπάρχουν συνταξιούχοι κάτω των 60 ετών. Ο ίδιος αντέδρασε με μια οργισμένη ανακοίνωση στην οποία μιλούσε για «περιφερόμενους συκοφάντες» και καλούσε τον πρόεδρο του ΠαΣοΚ να πάρει θέση επί αυτής της κατηγορίας. Εκτοτε το γυαλί ράγισε ανάμεσα στον ίδιο και στην ηγεσία του ΠαΣοΚ και από ό,τι φαίνεται δύσκολα θα ξανακολλήσει.
Το σημερινό πολιτικό περιβάλλον φαίνεται ότι δεν ανταποκρίνεται στα ζητούμενα του κ. Παπαδόπουλου. Επιπλέον, ο χρόνος ζωής της κυβέρνησης είναι αμφίβολος, άρα κινδυνεύει να μείνει στη μέση άλλη μία προσπάθεια. Αν δεν γίνουν όμως συθέμελες αλλαγές σε αυτό το μεταίχμιο για τη σωτηρία ή για την κατάρρευση της χώρας πότε θα δοθεί ξανά η ευκαιρία;
____________________________________________________________________________________________________
Συντάκτης: Βούλα Κεχαγιά TA NEA
Το περασμένο Σάββατο το μεσημέρι κι ενώ ο Αλέκος Παπαδόπουλος βρισκόταν στην ιδιαίτερη πατρίδα του στην Ηπειρο δέχτηκε ένα απρόσμενο τηλεφώνημα. Στην άλλη άκρη της γραμμής βρισκόταν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος έπειτα από έναν σύντομο πρόλογο περί των νέων καθηκόντων του και την κατάσταση της οικονομίας πρότεινε στον θεσπρωτό πολιτικό να αναλάβει καθήκοντα προέδρου του Ταμείου για τις αποκρατικοποιήσεις: «Βαγγέλη σ’ ευχαριστώ αλλά δεν ενδιαφέρομαι» του απάντησε ο Αλ. Παπαδόπουλος κι εκεί το τηλεφώνημα έλαβε τέλος.
Η συνομιλία κρατήθηκε μυστική και την αποκάλυψε μόλις προχθές στη Βουλή ο κ. Βενιζέλος όταν «προκλήθηκε» από τον Γ. Καρατζαφέρη να τοποθετήσει επικεφαλής για το συγκεκριμένο πόστο τον Αλέκο Παπαδόπουλο. «Παραβιάζετε ανοιχτές θύρες» απάντησε ενοχλημένος στον πρόεδρο του ΛΑΟΣ, ανοίγοντας έναν νέο κύκλο συζήτησης γύρω από έναν ρόλο που θα μπορούσε να αναλάβει ο πρώην υπουργός Οικονομικών επί κυβερνήσεως Σημίτη στα νέα δεδομένα.
«ΛΗΞΑΝ». Ο Αλέκος Παπαδόπουλος όμως διευκρινίζει ότι «το θέμα έχει λήξει». Είτε υπάρξει είτε δεν υπάρξει διακομματική πρόταση για το πρόσωπό του, η απόφασή του είναι αρνητική, λέει στους συνομιλητές του, υπενθυμίζοντάς τους με έμφαση ότι «δεν είμαι κανένα παιδάκι να με πιέζουν». Η αλήθεια είναι ότι ο πρώην υπουργός μολονότι έχει κατεβάσει ρολά – ως επιλογή – στην πολιτική από το 2009, εξακολουθεί να αισθάνεται περισσότερο πολιτικός παρά τεχνοκράτης.
Η άποψή του για τις αποκρατικοποιήσεις είναι ότι θα πρέπει να αφορούν το 100% με εξαίρεση ενδεχομένως κάποιους οργανισμούς δημόσιου χαρακτήρα που θα πρέπει να παραμείνει ένα ελάχιστο ποσοστό τους στο κράτος. Και την άποψή του, όπως λέει, «διατηρώ το δικαίωμά μου να τη διατυπώνω όποτε πιστεύω».
Βεβαίως, το όνομα του εκρηκτικού πολιτικού δεν είναι η πρώτη φορά που ενεπλάκη σε σενάρια και πολιτικούς σχεδιασμούς τον τελευταίο καιρό.
Οι πληροφορίες επιμένουν ότι εκείνη την Τετάρτη το απόγευμα που ο Γ. Παπανδρέου προθυμοποιήθηκε να παραιτηθεί από την πρωθυπουργία για να επιτευχθεί εθνική συνεννόηση με τον Αντώνη Σαμαρά, ένα από τα δύο-τρία ονόματα που έπεσαν στο τραπέζι των συζητήσεων ήταν του Αλέκου Παπαδόπουλου. Ο ίδιος πάντως φέρεται να έχει απαντήσει με ενόχληση σε όσους τα διακινούν ότι «συνωμοσίες, σενάρια, πρωθυπουργίες και τα συναφή δεν έχουν καμία σχέση με τη σφαίρα της λογικής».
Παρ’ όλα αυτά, περίπου πριν από δύο μήνες και ο επίτιμος πρόεδρος της Ν.Δ. είχε επαναφέρει τον πρώην υπουργό στο προσκήνιο των συζητήσεων προτείνοντας ανασύσταση του υπουργείου Οικονομικών με στελέχη όπως είναι ο Αλ. Παπαδόπουλος ή και ο Γ. Φλωρίδης. Η συγκεκριμένη πρόταση σχεδόν συνέπεσε με μία τηλεοπτική συνέντευξη του πρώην υπουργού (Σκάι) στην οποία μεταξύ άλλων ο Αλέκος Παπαδόπουλος διαπίστωσε ότι «είμαστε χρεοκοπημένοι», ανέφερε ότι «πάσχουμε στην πολιτική αντίληψη των πραγμάτων», προειδοποίησε για «κατάρρευση», παρατήρησε ότι οι αποκρατικοποιήσεις έπρεπε να γίνουν «χθες», ενώ όταν ρωτήθηκε τι θα έπραττε σε περίπτωση που τον καλούσε στο τηλέφωνο ο Γ. Παπανδρέου και του ζητούσε να αναλάβει την οικονομική πολιτική απάντησε ότι «θα ήταν πολύ τιμητικό για μένα αλλά όχι», για να συμπληρώσει ότι «τη μάχη μπορεί να τη δώσει κανείς από οποιοδήποτε μετερίζι».
ΟΙ ΦΙΛΟΙ. Πάντως επιμένει ότι το νήμα που τον συνδέει με την πολιτική αυτό το διάστημα έχει την άκρη του μόνο σε κάποιες φιλίες. Είναι γνωστή η σχέση του με τον παραιτηθέντα βουλευτή Γ. Φλωρίδη, όπως επίσης και με κάποια παλαιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ όπως οι Σταύρος Σουμάκης και Αλέκος Μπαλτάς με τους οποίους συναντώνται συχνά στο εστιατόριο «Κεντρικόν». Στις συζητήσεις τους φυσικά κυριαρχούν οι πολιτικές εξελίξεις. Επίσης, έχει συχνές επικοινωνίες με πρώην συναδέλφους του όπως ο Νίκος Χριστοδουλάκης και ο Γιάννος Παπαντωνίου, καθώς και με τραπεζίτες με τους οποίους συχνά πυκνά ανταλλάσσει απόψεις γύρω από θέματα της οικονομίας.
Λίγες μόλις ώρες μετά την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Δημοσιονομικής Προσαρμογής και του εφαρμοστικού νόμου, ο Αλέκος Παπαδόπουλος εξακολουθεί να πιστεύει ότι η χώρα θα κινείται για τα επόμενα χρόνια εντός μιας ζώνης κινδύνου.
Σε όσους τον ρωτούν τι κατά τη γνώμη του πρέπει να γίνει, απαντά πως «χρειάζεται πειθαρχημένη και συγκροτημένη ολιστική προσπάθεια αρκετών χρόνων» και προειδοποιεί: «Λίγο να χαλαρώσεις μπορεί να σου φύγει ο έλεγχος. Μας έχουν στο μηχάνημα. Για να βγούμε από αυτό θα πρέπει να ακολουθήσουμε μία πορεία που να μη θυμίζει τίποτε από τα παλιά».
Από αυτές εξαιρεί ελάχιστες επιχειρήσεις, στρατηγικής σημασίας, στις οποίες όμως δεν συμπεριλαμβάνει αυτές της ενέργειας και των υδάτων, στις οποίες θα μπορούσε το κρά τος να κρατήσει μικρό μέρος των μετοχών τους χωρίς να αναιρείται η έννοια της καθολικότητας. Εφ΄ όσον οι αποφάσεις που έχουν ληφθεί για τις αποκρατικοποιήσεις δεν βρίσκονται σε αυτή την κατεύθυνση, αλλά και η κυβέρνηση εμφανίζεται διστακτική να συγκρουστεί μέχρι τέλους με συνδικαλιστές, αλλά κυρίως με τους βουλευτές της, οι οποίοι αντιδρούν σε μια σειρά ιδιωτικοποιήσεων, ο πρώην υπουργός ένιωσε ότι δεν μπορούσε να δεσμευτεί ότι θα διεκπεραιώσει μια πολιτική την οποία δεν πιστεύει.
Οσοι γνωρίζουν καλά τον πρώην υπουργό επιμένουν ότι οι ενστάσεις του είναι κυρίως πολιτικές. Εκτός από τον κ. Κ. Σημίτη ήταν ο μοναδικός πολιτικός που από το 2008 προσπάθησε να αφυπνίσει τα κόμματα για τον επερχόμενο κίνδυνο της χρεοκοπίας. Κατήγγειλε με επιμονή τον «ιδιότυπο λαϊκισμό που διατρέχει το πολιτικό σύστημα» , ζητούσε «συθέμελες αλλαγές για να απελευθερωθούν οι σχολάζουσες δυνάμεις της οικονομίας, αλλά και η ίδια η κοινωνία από τα στερεότυπα που τη διατηρούν καθηλωμένη» , και μιλούσε για ένα «νέο πνεύμα που πρέπει να κυριαρχήσει στη χώρα».
Join the Conversation