Συγκινητική είναι η στιγμή, που ο νέος Μητροπολίτης Παραμυθίας Σεραπίων εκζητεί την ευλογία του άμεσου προκατόχου του πρώην Παραμυθίας Τίτου και αυτός την παρέχει γενναιόδωρα…
Ο νέος ποιμενάρχης παραλαμβάνει τη σκυτάλη από τον πολιό Αρχιερέα, που επί 49 χρόνια διαποίμανε την ακριτική, αλλά ιστορική Μητρόπολη.
Και είναι αλήθεια ότι ο Σεβασμιώτατος Τίτος πορεύτηκε σεμνά, στηρίζοντας τα πάντα στη δύναμη του παντοδύναμου Θεού. Αυτός είναι ο ακαταμάχητος προστάτης και η ασάλευτη ελπίδα του. Πάνω στο βράχο της πίστης έχει θεμελιώσει ολόκληρη τη ζωή του. Και τη στιγμή, που αναπόφευκτα ήρθαν τα γηρατειά, αρπάζει σαν σωσίβιο το στοργικό χέρι του Θεού: “Συ δε, Κύριε, αντιλήπτωρ μου ει, δόξα μου και υψών την κεφαλή μου”.
Ήταν, κατά τα χρόνια της ποιμαντορίας του, στοργικός συμπαραστάτης των πιστών με τα λόγια και τη ζωή του, αναδεικνύοντας τον μεγάλο και ύψιστο προορισμό όλων μας “προς τον καταρτισμό των αγίων”. Ας σταματήσουμε για λίγο τη σκέψη μας πάνω σ’ αυτόν τον προορισμό. Για να τον πετύχουμε δεν παύει ο Θεός να δίνει συνεχώς στον καθένα μας τόσες δωρεές: Την αλήθειά Του! Την χάρη των μυστηρίων Του! Την αγία Του Εκκλησία! Τα παραδείγματα των αγίων μας. Πνευματικούς καθοδηγητές, όπως ο πρώην Μητροπολίτης Τίτος και ο διάδοχός του Σεραπίων.
Η Εκκλησία στο διάβα της μας χαρίζει τις μορφές εκείνες, που κάνουν το νου και την καρδιά μας να στρέφονται προς τον Χριστό και να ευλογούμαστε με την άπειρη αγάπη Του.
