Συχνές επιθέσεις λύκων σε κοπάδια αιγοπροβάτων καταγγέλλουν κτηνοτρόφοι. Οι επιθέσεις σημειώνονται σε κοπάδια σε περιοχές κοινοτήτων της Παραμυθιάς απο την Καλλιθέα έως το Πολύδροσο αλλα και στα διπλανά χωριά του νομού Ιωαννίνων.
Οι κτηνοτρόφοι βρίσκονται σε απόγνωση και την ίδια στιγμή, ο ΕΛΓΑ ζητάει αποδείξεις, τα κουφάρια των ζώων, για να αποζημιώσει τους ιδιοκτήτες τους, οι οποίες συχνά δεν είναι εύκολο να βρεθούν, για ευνόητους λόγους, ενώ κι όταν αυτές υπάρχουν, το ύψος της αποζημίωσης δεν επαρκεί για την αντικατάσταση του απολεσθέντος ζωικού κεφαλαίου.
Επιπλέον ο κανονισμός του ΕΛΓΑ, προβλέπει πως αποζημιώνονται απώλειες από τέσσερα ενήλικα αιγοπρόβατα ή 17 αμνοερίφια (1/2 ασφαλιστική μονάδα) και πάνω.
Σε σχετική ερώτηση στην Βουλή ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Αρτας Χρήστος Γκόκας, επισημαίνει πως τις περισσότερες φορές είναι σχεδόν αδύνατη η ανεύρεση και επίδειξη των απολεσθέντων ζώων, αφού οι αγέλες των λύκων τα παίρνουν και τα κατασπαράσσουν μακριά από τις στάνες. Εξάλλου, το ποσό της αποζημίωσης δεν είναι ικανό για να αναπληρώσουν το χαμένο ζωικό τους κεφάλαιο.
Ένα από τα πρώτα μέτρα, που πρέπει να ληφθούν σχετίζεται με την αποζημίωση του ΕΛΓΑ, η οποία επιβάλλεται να αυξηθεί, ώστε να μπορεί ο κτηνοτρόφος που δέχθηκε πλήγμα να αντικαταστήσει τα απολεσθέντα ζώα του, η οποία πρέπει να καταβάλλεται άμεσα, χωρίς γραφειοκρατικές καθυστερήσεις. όπως επισημαίνει ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ.
Να σημειωθεί ότι ο λύκος ανήκει στα αυστηρά προστατευόμενα είδη από τη σύμβασης της Βέρνης, που έχει υπογραφεί το 1979 από όλες τις χώρες της Ε.Ε. Σε εθνικό επίπεδο έχουν θεσπισθεί: α) η κατάργηση αμοιβής για το φόνο λύκου (1980), β) η εξαίρεσή του από τη λίστα των «επιβλαβών» (1991), γ) η απαγόρευση χρήσης δηλητηριασμένων δολωμάτων (1980), δ) η απαγόρευση της κατοχής λύκων από ιδιώτες (1969). Επιπλέον, ο λύκος περιλαμβάνεται επίσης και στο «κόκκινο βιβλίο» για τα απειλούμενα είδη της Ελλάδας.
