“Δεν υπάρχει θέμα Τσάμηδων και περιουσιών τους”, ανέφερε, σε εκδήλωση, στην Ηγουμενίτσα, το Σάββατο 25 Μαΐου, ο καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και τ. βουλευτής και υφυπουργός της Ν.Δ. Άγγελος Συρίγος.
Στην εκδήλωση με θέμα: “Μιλώντας για τα προβλήματα των Βορειοηπειρωτών”, που οργάνωσε η Περιφέρεια Ηπείρου – Περιφερειακή Ενότητα Θεσπρωτίας, ο κ. Συρίγος τόνισε πως “από το 2004 οι Αλβανοί χρησιμοποιούν τους “Τσάμηδες” ως αντίβαρο στην Ελληνική Μειονότητα, ενώ επί Χότζα δεν τολμούσαν να το κάνουν, γιατί οι “Τσάμηδες” ήταν οι συνεργάτες των Γερμανών και των Ιταλών κατακτητών εναντίον του ελληνικού κράτους”.
Και διευκρίνισε: “Όταν το 1923 έγινε η ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, το ελληνικό κράτος δέχθηκε να παραμείνουν στην περιοχή, γιατί δεν ήταν τουρκικής καταγωγής. Εκείνοι, λιγότερα από 20 χρόνια μετά, έδειξαν την αγνωμοσύνη τους πολεμώντας το ελληνικό κράτος. Κακώς επέλεξαν να πάνε από εκεί, οπότε υπήρξαν συνέπειες”.
Να σημειωθεί ότι το Δικαστήριο της Χάγης απέρριψε την προσφυγή των Τσάμηδων κατά της Ελλάδας, με το αιτιολογικό ότι τα ζητήματα, που έθεταν εκτυλίχθηκαν στη διάρκεια πολέμου και δεν έχει αρμοδιότητα παρέμβασης.
Αναφερόμενος στα προβλήματα της Εθνικής Μειονότητας τόνισε ότι μερικά από από αυτά είναι η αναγνώριση των περιουσιακών δικαιωμάτων, η συγκρότηση των δήμων στην μειονοτική περιοχή, η αναβάθμιση της εκπαίδευσης στο χώρο της Ελληνικής Μειονότητας.
Η ελληνική εξωτερική πολιτική, κατά τον κ. Συρίγο, έκανε, παλαιότερα τρία λάθη, στις σχέσεις της με την Αλβανία: “Αποδεχθήκαμε την ένταξη της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ χωρίς κανένα αντάλλαγμα και στη συνέχεια η Αλβανία ακύρωσε τη συμφωνία των θαλάσσιων ζωνών. Αποδεχθήκαμε να πάρει η Αλβανία καθεστώς ελεύθερο από βίζα. Αποδεχθήκαμε να αρχίσουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Αλβανία ως υποψήφια για μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης”.
Και πρόσθεσε: “Στο βαλκανικό περιβάλλον τέτοιου είδους κινήσεις δεν θεωρούνται ότι είναι γενναιοδωρία, θεωρούνται ότι είναι αδυναμία και πρέπει να τις αντιμετωπίζουμε με αυτόν τον τρόπο. Στην εξωτερική πολιτική δίνεις κάτι, παίρνεις κάτι. Πρέπει, ιδίως στα Βαλκάνια, το αντάλλαγμα να είναι απολύτως σαφές”.
