Στη Μητρόπολη Παραμυθίας εόρτασαν οι ναοί του αγίου Γεωργίου με μεγάλη προσέλευση πιστών, αφού ο μεγαλομάρτυρας λάμπει και είναι πλημμυρισμένος από το φως της Ανάστασης.
Ανήμερα του αγίου Γεωργίου ο Μητροπολίτης Παραμυθίας Σεραπίων ιερούργησε στο ναό του αγίου Γεωργίου στην Πέρδικα.
Στους κήρυγμά του ανέφερε, μεταξύ άλλων: “Ας παραδειγματιστούμε από την πίστη και την αγάπη του μεγαλομάρτυρος Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου προς το πρόσωπο του Χριστού και ας προσπαθήσουμε να τον μιμηθούμε, να γίνει αυτός πραγματικός οδοδείκτης στη ζωή μας, ώστε με την αληθινή, την πραγματική, την ολοκληρωτική πίστη μας, και την αγάπη μας προς τον Χριστό να καταφέρουμε κι εμείς να γίνουμε αναστημένοι, όπως έγινε ο άγιος Γεώργιος και όλοι οι άγιοι μάρτυρες της πίστης μας”.
Ακόμη επεσήμανε: “Tι να πρωτοθαυμάσει κανείς από τα χαρίσματα, που είχε δώσει ο Θεός στον άγιο Γεώργιο και εκείνος τα επηύξησε και τα πολλαπλασίασε. Τα φρικτά μαρτύρια στα οποία τον υπέβαλαν του άναψαν περισσότερο τη φλόγα της πίστης προς τον Χριστό, αλλά αυτή η φλόγα μεταδόθηκε και προς τους γύρω του. Και πολλοί ήταν εκείνοι, που πίστεψαν, όταν είδαν τα μαρτύρια, τα οποία επέμεινε για την αγάπη του Χριστού. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, που εντυπωσιάστηκαν από την ψυχική δύναμη και την αγάπη, που είχε ο άγιος Γεώργιος για τον Χριστό, ήταν άνθρωποι διαφόρων κοινωνικών στρωμάτων. Ομολόγησε τον Χριστό και μαρτύρησε μαζί του μια αυτοκράτειρα, η αγία Αλεξάνδρα, στρατηγοί, αλλά και απλοί άνθρωποι”.
Σε χωριά της Θεσπρωτίας (όπως Καρβουνάρι, Σύβοτα, Πέρδικα, Νέα Σελεύκεια) εορτάστηκε για μια ακόμη χρονιά ο αη Γιώργης με λιτανείες εικόνων, που κρατούσαν καβαλάρηδες σε άλογα.
Η πίστη, που έχει πάντα αναστάσιμο χαρακτήρα, εκφράζεται με διάφορους τρόπους και μέσα από έθιμα και παραδόσεις, αποτελεί διέξοδο από την απελπισία και μηχανισμός ανάσυρσης και ανάδυσης του ανθρώπου από πηγάδι απύθμενο.
Μέσα από τα εθιμικά δρώμενα, η πνευματική στάση του Χριστιανού είναι μια πορεία ανοδική. Ο νους του οφείλει να υψώνεται και να πετά στον κόσμο, που είναι “πάντων επέκεινα”.
Και η ψυχή του να ποτίζεται από τον υψηλό λυρισμό, που γεννά στην καρδιά η θέαση όχι του αισθητού, αλλά του νοητού κάλλους.
Λαχτάρα υπάρχει στην κοινωνία μας. Η αναζήτηση είναι το κλίμα της ζωής μας. Πόσοι, όμως, περνούμε από την πύλη της μετάνοιας; Πόσοι κόβουμε τα νήματα, που μας δένουν με την αμαρτία, για να δοθούν στην αγκαλιά του Σωτήρα;
Ας αφήνουμε τις διαβάσεις ανοιχτές. Και ας βοηθάμε με τοντρόπο μας και με τον λόγο μας στη μεγάλη συνάντησή μας με τον Θεό.
