Μία ζεστή, συγκινητική βραδιά έζησαν όσοι παρευρέθηκαν στην επετειακή παρουσίαση των βιβλίων της Άννας Στεργίου σε συνεργασία με την Ένωση Ηπειρωτών Περιστερίου την Παρασκευή 16/5/2025 με τίτλο: «Ο μαγικός κόσμος της Άννας», με τη συμπλήρωση 30 ετών από την έναρξη στη δημοσιογραφία και 20 ετών από την έκδοση του πρώτου της βιβλίου.
Με το πέρας της εκδήλωσης παρουσιάστηκε και το τραγούδι της «Το τραίνο» για τα θύματα των Τεμπών. Τους στίχους έχει γράψει η Άννα Στεργίου σε μουσική κι ενορχήστρωση Χρήστου Γιαννόπουλου με την ερμηνεία της Μύριαμ Λεβί, ενώ το βίντεο κλιπ που επιμελήθηκε η Ελένη – Μέη Ασημακοπούλου. Το τραγούδι είναι πλέον στο youtube:
Ο πρόεδρος της Ένωσης Ηπειρωτών Περιστερίου, Ζήκος Κόντης που είχε και τον συντονισμό της εκδήλωσης αναφέρθηκε στους στενούς ηπειρώτικους δεσμούς που τον συνδέουν και με τον Γιάννη Στεργίου, πατέρα της Άννας, που υπήρξε επί τρεις θητείες, πρόεδρος της Ένωσης Ηπειρωτών Νέας Σμύρνης – Παλαιού Φαλήρου και παλαιότερα διατέλεσε πρόεδρος του Συλλόγου Αποδήμων Νεροχωριτών Θεσπρωτίας.
Για το έργο της Άννας Στεργίου στη δημοσιογραφία και την συγγραφή μίλησαν η πολιτικός Ρένα Δούρου, ο αρθρογράφος Γιώργος Σταματόπουλος, η εκπαιδευτικός Αγγελική Πανουή και ο ιστορικός Μιχάλης Βαρλάς ενώ τελευταία πήρε τον λόγο εκείνη.
Η Ρένα Δούρου, κοινοβουλευτική τομεάρχης Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρθηκε στην γνωριμία της με την Άννα Στεργίου μέσα από το κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ αλλά στη συνέχεια και μέσα από την πολιτική της ιδιότητα. Εξήγησε πως παρότι είναι το πρώτο της βιβλίο «Τα μάτια του φόβου» κρύβει μέσα του και την πολιτική διάσταση, θέτοντας ως πλαίσιο την περίοδο της δικτατορίας των Συνταγματαρχών. Εξήγησε πως παρουσιάζει τις εξωτερικές και τις εσωτερικές συγκρούσεις των ανθρώπων, τη διαφθορά, την αδιαφορία, την εγκατάλειψη κ.ά. Μίλησε αναλυτικά για τους χαρακτήρες που αναφέρονται στο βιβλίο «Τα μάτια του φόβου» και δίνουν την εικόνα του ψυχιατρείου, που παραπέμπει στη Λέρο κι αναφέρθηκε στον αθέατο κόσμο, που δίνει φωνή η συγγραφέας. Χαρακτήρισε το βιβλίο διαχρονικό κι εξήγησε ότι δυστυχώς, ο κοινωνικός ρατσισμός και το στίγμα δεν έχουν εκλείψει ακόμη σε διάφορα επίπεδα στην ελληνική κοινωνία ενώ ό, τι αφορά στη διαφορετικότητα, αναφέρθηκε στο πρόσφατο παράδειγμα της Δήμητρας της Λέσβου, που έζησε τη βαρβαρότητα.
Για τη φίλη και συνάδελφο επί σειρά ετών στην Ελευθεροτυπία, Άννα Στεργίου αλλά και για το βιβλίο της «Τάσος Χαλκιάς: το φύσημα του θεού», που αποτελεί μία βιογραφία που αναδεικνύει την προσωπικότητα και το έργο του κορυφαίου σολίστα του κλαρίνου μίλησε ο αρθρογράφος – συγγραφέας της Εφημερίδας των Συντακτών, Γιώργος Σταματόπουλος. Ο ίδιος υποστήριξε ότι είναι ένα αντιεξουσιαστικό βιβλίο, που προσφέρει στην ελληνική γλώσσα και φέρνει στην επιφάνεια, μέσα από την ιστορία του Τάσου Χαλκιά τα προβλήματα και τις αντιφάσεις της ελληνικής κοινωνίας του 20ού αιώνα αλλά και σπουδαίων δημιουργών που καθόρισαν τον σύγχρονο πολιτισμό της Ελλάδας. Ο ίδιος αναφέρθηκε στη σημασία του βιβλίου σε ό, τι αφορά στη γλώσσα. Τόνισε ότι διακρίνεται για το γλαφυρό ύφος του κι αναδεικνύει τα «ηπειρώτικα μπλουζ», τα μοιρολόγια της Ηπείρου, όπως τόνισε χαρακτηριστικά.
Στις αποστολές, στις έρευνες και στα αποκλειστικά ρεπορτάζ της Άννας Στεργίου αναφέρθηκε η εκπαιδευτικός και φίλη της, Αγγελική Πανουή. Εξήγησε πως πέρα από το γεγονός ότι καταξιώθηκε μέσα από το αγροτικό ρεπορτάζ είχε ήδη μία σημαντική πορεία με δημοσιογραφικές επιτυχίες, όπως το υποτιθέμενο στρατόπεδο των Κούρδων στη Δροσιά, που αποδείχτηκε τελικά χώρος κατασκευής πίτσας και πεϊνιρλί. Αναφέρθηκε στην έρευνα για τις παιδικές χαρές με συνάδελφό της, αλλά και για το άρθρο της για τον σεισμό στην Τουρκία, που έκανε τον γύρο του κόσμου κι αναφέρεται σε διδακτορικές διατριβές. Η κ. Πανουή μίλησε και για τη συνέντευξη που είχε πάρει η Άννα Στεργίου από τη Λάουρα Μοντέρο τη γερουσιαστή της Αργεντινής, η οποία είχε προειδοποιήσει πως τα μέτρα, που παίρνονται για την Ελλάδα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα είναι ολέθρια για τη χώρα και τους πολίτες. Αναφερόμενη στο βιβλίο της Άννας Στεργίου «Η κυρά του Δράκου» η εκπαιδευτικός Αγγελική Πανουή τόνισε πως μιλά για τα μικροαστικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας και για την εκπαιδευτική αντιμεταρρύθμιση την εποχή του ’90. Εξήγησε πως μέσα από τον έρωτα του Δράκου και της Χριστίνας, γίνεται εκτενής αναφορά σε θέματα, που αφορούν στον σχολικό εκφοβισμό, τη γυναικεία κακοποίηση, την οπλοχρησία, την οπλοκατοχή, τη βεντέτα, τη διαφορετική δυναμική πόλης και υπαίθρου και πως αλλάζει μέσα από το Πανεπιστήμιο. Σημείωσε ότι οποιοσδήποτε μπορεί να γνωρίσει την αυθεντική Κρήτη μέσα από τα μάτια της συγγραφέως αλλά να δει και την κρητική διάλεκτο, αφού συνοδεύεται κι από ένα γλωσσάρι. Εξήγησε πως η κ. Στεργίου δεν ωραιοποιεί το νησί, αλλά αποτυπώνει και τον αγώνα των ανθρώπων να μη χαθεί η ταυτότητά τους σε μία παγκοσμιοποιημένη κοινωνία.
Στην κοινωνιολογική προσέγγιση της Άννας Στεργίου αναφέρθηκε ο ιστορικός Μιχάλης Βαρλάς, εξηγώντας ότι τα βιβλία της, είτε αφορούν στη λογοτεχνία, είτε στην επιστήμη είτε στα παιδιά, τέμνονται σ΄ένα σημείο που αφορά στην κοινωνική αδικία και στις ανισότητες. Υποστήριξε πως δεν είναι εύκολο να γράψει κάποιος ένα παιδικό βιβλίο και να έχει μέσα τις αξίες, με την έννοια της ηθικής όπως είναι «Οι Ατρόμητοι της Μαργαριτοχώρας», αλλά ταυτόχρονα να είναι κι ελκυστικό για τα παιδιά, όπως η συγγραφέας το επιχειρεί και το καταφέρνει. Αναφερόμενος στο επιστημονικό της βιβλίο «Ο δίδυμος καπιταλισμός», εξήγησε πως «ο καπιταλισμός είναι ένα «πόκεμον», που τρέφεται από τις ανισότητες». Τόνισε ότι η συγγραφέας ως κοινωνιολόγος αφουγκράζεται τις νέες ανάγκες και χρησιμοποιεί νέα επιστημονικά εργαλεία και νεολογισμούς για την ανάγνωση της πραγματικότητας. Εξήγησε πως το βιβλίο ανοίγεται σε 30 διαφορετικά θεματικά πεδία, που αφορούν στον σύγχρονο κόσμο για να τα μελετήσει και να προβληματιστεί και το κοινό, για το ποια κοινωνία έχουμε και τι θέλουμε να κάνουμε στο μέλλον.
Η Άννα Στεργίου αφού ευχαρίστησε τους ομιλητές και τον Ζήκο Κόντη, πρόεδρο της Ένωσης Ηπειρωτών Περιστερίου, αναφέρθηκε στο γεγονός ότι η δημοσιογραφία, απ΄ όταν εντάχθηκε σε μία διαδικασία μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, ξένων προς αυτή, άλλαξε, δημιουργώντας προβλήματα στην αξιοπιστία της. Εξήγησε πως με τους ομιλητές την συνδέουν δεσμοί φιλίας ενώ με τη Ρένα Δούρου την έφερε πιο κοντά η βοήθειά της ως προς το στρατόπεδο Φιλιατών και τη χαρακτήρισε «φίλη της Ηπείρου». Εξήγησε πως ο αυτός ο κόσμος που δεν μας άρεσε όταν είμασταν μικροί, εξακολουθεί να διολισθαίνει. «Δεν μπορεί επί 50 χρόνια και να σκοτώνονται άνθρωποι στη Μέση Ανατολή και να μην υπάρχει λύση», είπε αναφερόμενη στο θέμα της Λωρίδας της Γάζας. Υποστήριξε ότι καθημερινά χάνουμε τα όσα υπάρχουν γύρω μας, ένα ωραίο ηλιοβασίλεμα, έναν καφέ μ΄ έναν φίλο, γύρω μας, σε μία λογική αγοράς κι εξοντωτικών ωραρίων. Υποστήριξε πως το δυστύχημα είναι πως οι κοινωνίες δεν ωριμάζουν απαραίτητα αλλά μερικές φορές πηγαίνουν προς τα πίσω.
Μίλησε για το νέο της βιβλίο που είναι στη διαδικασία της διόρθωσης «Το παρελθόν χτυπά την πόρτα», που αναφέρεται στους Ηπειρώτες ανθρακωρύχους κι εξήγησε πως ανάμεσά τους διαπίστωσε πως ήταν και πολλοί από τους κατοίκους των χωριών των Φιλιατών και της Παραμυθιάς. Εξήγησε πως το βιβλίο αναφέρεται και στην Ελληνίδα γυναίκα, η οποία υπήρξε προστάτιδα της ζωής ακολουθώντας μερικές φορές και ανίερους τρόπους. Σημείωσε πως πρέπει να βρούμε ξανά τις αξίες μας και τον ανθρωπισμό μας κι έναν τρόπο να συνεννοηθούμε, πέρα από τον λαϊκισμό και το χάιδεμα των αυτιών. Εξήγησε πως στην παρούσα φάση γράφει ένα βιβλίο για τις γυναίκες και τον κοινοβουλευτισμό, και υποστήριξε πως το όραμα ενός συγγραφέα, δεν μπορεί ν΄αφορά μόνο στις πωλήσεις αλλά στο αν τα βιβλία του ρίχνουν σπόρο για να προβληματίσουν και ν΄ αλλάξουν τις ζωές των ανθρώπων ώστε να φτιάξουμε μία καλύτερη κοινωνία.
