Στην πανηγυρική σύγκληση, με αφορμή την επέτειο της συμπληρώσεως των 1700 ετών από τη σύγκληση της Α’ Οικουμενικής Συνόδου, της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, στις 2 Ιουνίου 2025, συμμετείχε και ο Μητροπολίτης Παραμυθίας, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργης κ. Σεραπίων.
Στη σύντομη προσφώνησή του ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι «Η 1700ή επέτειος μάς υπενθυμίζει τα αρχέτυπα, τις παραδοχές της Εκκλησίας και τον διηνεκή αγώνα της Ορθοδοξίας κατά των διαστρεβλώσεων, παρανοήσεων, αποκλίσεων. Η Σύνοδος αποτελεί λοιπόν μείζον εκκλησιαστικό ανάχωμα έναντι των πλανών της αιρέσεως. Σε καιρούς κρίσεως, σχετικισμού και πολιτισμικής ανατροπής ‘’η πίστη της Νικαίας’’ διασφαλίζει την πίστη ως κοινή εμπειρία και ομολογία, προφυλάσσοντας την εκκλησία από την αυθαιρεσία της ατομικότητας ή των περιστασιακών ιδεολογικών και άλλων ρευμάτων. Η ‘’πίστη της Νικαίας’’ δεν αποτελεί, λοιπόν, μνημείο του παρελθόντος, αλλά πρότυπο παρόντος και μέλλοντος».
Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος εισηγήθηκε το θέμα: «Η αποδοχή της θεολογίας και του έργου της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, στο πλαίσιο της παραδόσεως της Ορθοδόξου Εκκλησίας».
Υπογράμμισε, μεταξύ άλλων, ότι ο εορτασμός των 1700 ετών από της συγκλήσεως της Α’ Οικουμενικής Συνόδου επαναφέρει στο προσκήνιο του θεολογικού και εκκλησιολογικού προβληματισμού μας το θέμα της συνοδικότητας και του τρόπου με τον οποίο δύναται αυτό να αναγνωριστεί και να καταστεί αποδεκτό από ολόκληρο τον χριστιανικό κόσμο. Η Α’ Οικουμενική Σύνοδος θα πρέπει να παραμένει πάντοτε το σημείο αναφοράς και το πρότυπό μας, όχι μόνο εορτολογικά, αλλά κυρίως εκκλησιολογικά, ώστε να μπορούμε να επιβεβαιώνουμε έμπρακτα και ουσιαστικά την σημασία της στην σπουδαιότητά της αλλά και την αναγκαιότητά της».
Προ της Συνεδρίας τελέσθηκε αρχιερατική θεία λειτουργία στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη, ιερουργήσαντος του Μητροπολίτου Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Επιφανίου (νεωτέρου τη τάξει).
***
Οι 318 θεοφόροι Πατέρες της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου είναι εκείνοι, που κατετρόπωσαν τους αιρετικούς και προστάτευσαν την ορθόδοξη πίστη και την Εκκλησία από το θανάσιμο κίνδυνο της αίρεσης του Αρειανισμού.
Και μας δίνουν το μήνυμα στις ημέρες μας ότι εκείνα, που χρειάζεται να έχουμε είναι ζεστή καρδιά και φλογερό πνεύμα, χωρίς την παραμικρή οκνηρία. Όπου υπάρχουν αυτά, εκεί και η νίκη. Εκεί οι άνθρωποι είναι ισχυροί και άξιοι να κατανικάνε κάθε αντίδραση της αμαρτίας.
Στους πολέμους των ανθρώπων η εντατική χρήση των όπλων, καταλήγει στην αχρήστευσή τους. Ανάβουν ή σπάζουν. Στον αγώνα της ψυχής, συμβαίνει το αντίθετο. Η εντατική χρήση των πνευματικών όπλων τα κάνει αποτελεσματικότερα, περισσότερο εύχρηστα, πιο δυνατά.
