Εόρτασαν ναοί (ενοριακοί και παρεκκλήσια) του Ιωάννου του Προδρόμου στη Μητρόπολη Παραμυθίας.
Ο επιχώριος Μητροπολίτης κ. Σεραπίων ανήμερα χοροστάτησε κατά τον όρθρο και ιερούργησε κατά τη θεία λειτουργία στον εορτάζοντα ναό του Ιωάννου του Προδρόμου Μεσοποτάμου.
Κατά τον εσπερινό της εορτής, την παραμονή, χοροστάτησε στον εορτάζοντα ναό του Ιωάννου του Προδρόμου στη Νέα Σελεύκεια Ηγουμενίτσας.
Μιλώντας για τον Ιωάννη τον Πρόδρομο τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι “η γέννησή του Προδρόμου δεν είναι ένα παλαιό γεγονός, αλλά είναι ένα κάλεσμα προς τους ανθρώπους κάθε εποχής. Ο Πρόδρομος μας καλεί να γίνουμε και εμείς έστω και μικρές φωνές, που θα μιλούν μόνο για την Αλήθεια μέσα στην κοινωνία. Να ζήσουμε με πνεύμα μετανοίας και όχι αδιαφορίας για τα της Εκκλησίας και για τα πνευματικά, τα του Χριστού. Να ετοιμάζουμε την ψυχή μας για να έρθει ο Κύριος μέσα της να σκηνώσει, να κατοικήσει, και να μας την αγιάσει. Να μάθουμε από την ταπείνωσή Του, που δεν κράτησε τίποτε για τον εαυτό του, αλλά παρέδωσε τα πάντα στον Θεό. Να αντισταθούμε σε κάθε μορφή πνευματικού σκοταδιού, ακόμη και αν αυτό έχει κόστος για μας”.
Εξάλλου ανέφερε: “Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος δεν κράτησε για τον εαυτό του καμία δόξα, αλλά την παρέδωσε στον Κύριο. Όταν εμφανίστηκε ο Χριστός, ο Ιωάννης έκανε πίσω, τον έδειξε με το δάκτυλό του και είπε, να ο αμνός του Θεού, Αυτός που ήλθε για να σηκώσει πάνω στους ώμους του τις αμαρτίες του Κόσμου. Και συμπλήρωσε: Εκείνος, πρέπει να αυξάνει, εγώ δε πρέπει να ελαττώνομαι. Ο Ιωάννης για την βιωτή του, για την αλήθειά του, για την ταπείνωσή του πλήρωσε με το αίμα του την πίστη του στον αληθινό Θεό. Την πίστη του στην Αλήθεια, στον Κύριό μας Ιησού Χριστό. δεν φοβήθηκε να ελέγξει ακόμη και αυτόν τον βασιλέα, τον περιβόητο Ηρώδη, για την ανήθικη σχέση, που είχε με την Ηρωδιάδα, την γυναίκα του αδελφού του. Και γι’ αυτό φυλακίστηκε και αποκεφαλίστηκε. Μπορεί η φωνή η σωματική του Προδρόμου να έπαυσε να μιλά, να σίγησε, αλλά δεν σώπασε ποτέ το πνεύμα του Τιμίου Προδρόμου. Μιλάει ακόμη μέσα από την Εκκλησία. Μιλάει ακόμα μέσα από την κομμένη του κεφαλή. Και μέσα από τα πρόσωπα εκείνων των ανθρώπων, εκείνων των Χριστιανών, επιλέγουν να ζήσουν με αυταπάρνηση, με προσευχή, με αλήθεια και με μετάνοια, όπως ο Τίμιος Πρόδρομος”.
Να σημειωθεί ότι και στη Θεσπρωτία ένα από τα προσωνύμια που αποδίδεται στον Ιωάννη τον Πρόδρομο είναι αυτό του “Άη Γιάννη του Ριγανά”, γιατί τα πιο παλιά χρόνια καίγανε, μεταξύ άλλων, αυτή την ημέρα την παλιά ρίγανη.
Πέρα από τις παραδόσεις, όμως, κάποιες από τις οποίες έχουν ειδωλολατρική αναγωγή, αυτό το οποίο διαχρονικά προκύπτει από την ασκητική και εν τέλει μαρτυρική ζωή του Ιωάννου του Προδρόμου είναι ότι η εφαρμογή του θείου θελήματος είναι έργο υψηλό και ηρωικό. Και αυτή μόνο θα μας σώσει. Αυτή θα γεμίσει τη ζωή μας με ανώτερες χαρές και ικανοποιήσεις. Αυτή θα μας ανοίξει την πύλη του ουρανού.
Αυτή η εφαρμογή, αυτός ο αγώνας, αυτή η υπακοή και μάλιστα η πρόθυμη στο θέλημα του Θεού, είναι απόδειξη της πραγματικής αξίας και της γνησιότητας του πιστού. Φανερώνει την ειλικρίνεια των διαθέσεών του, την αληθινή αφοσίωσή του στον Θεόν και τη σταθερότητά του. Αποδεικνύει και την ταπεινοφροσύνη και την αυταπάρνησή του. Γιατί, είναι μεγάλη υπόθεση το να υποτάξει ο άνθρωπος το αντιδραστικό εγώ του στην αυθεντία και στο κύρος του Θεού.
π. Ηλίας Μάκος
