Πραγματοποιήθηκε το πρωί της Δευτέρας η σεμνή τελετή αποκαλυπτηρίων της προτομής του πρωτοκαπετανιου Γεώργιου Μαλαμου στον Αυλοτοπο Σουλίου.
Στην εκδήλωση που διοργανώθηκε απο τον Δήμο Σουλίου, το Ίδρυμα Μπότσαρη και τον Σύλλογο «Οι φίλοι του Σουλίου», το παρών μεταξύ άλλων έδωσαν ο Δήμαρχος Αθανάσιος Ντάνης, ο Προέδρος των παραπάνω Συλλόγων Ιωάννης Μπανίκας, η Αντιδήμαρχος Παιδείας Αντιγόνη Φιλη, οι Δημοτικοί Σύμβουλοι Φώτιος Μπάλλας, Βασίλης Δήμας, Αναστάσιος Σουλάκης και Αναστάσιος Αναστασίου, Προέδροι Κοινοτήτων των Σουλιωτοχωριών καθώς και ο Σουλιώτης Τραγουδιστής Κώστας Τζιμας, ο οποίος τιμήθηκε με απονομή πλακέτας
Στην εκδήλωση συμμετείχε επισης ο Ομιλος Απόδοσης Τιμών και Ιστορικής Αναβίωσης Σουλίου “Σουλιώτες”
Ο πρωτοκαπετάνιος Γεώργιος Μαλαμος
Ο Γεώργιος Μάλαμος ήταν γιος του Κολέτσου Μαλάμου. Σην εποχή του διωγμού των Σουλιωτών από τον Αλή Πασά 1803-1819 είχε υπηρετήσει στα ελληνικά τάγματα στα επτάνησα με τους Ρώσους Γάλλους και Άγγλους!
Σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές, ταξιδεψε στην Ρωσία να συναντήσει τον Καποδίστρια αλλά ο Κερκυραίος διπλωμάτης είχε επιστρέψει το 1819 στην πατρίδα του, με την συνάντηση τελικά να πραγματοποιείται τελικά στο Νησί των Φαιάκων, χωρις ωστόσο να λάβει υπόσχεση θετική ότι θα αναλάβει να απελευθερώσει τους Έλληνες η Ρωσία.
Όταν άρχισε η επανάσταση αγωνίστηκε ως επικεφαλής συμπατριωτών του. Πήρε μέρος και την μάχη της Αράχωβας κ.α..
Επί Καποδίστρια διορίστηκε διοικητής του ενός από τα δέκα τάγματα που οργανώθηκαν στην Ρούμελη.
Ο πατέρας του, Κολετσος ή Νικόλαος ήταν αρχηγός φάρας Σουλιωτών κατά τον αρβανιτάδων του Αλή Πασά την περίοδο μέχρι το 1803. Σε πολλές τολμηρές επιχειρήσεις ήταν μαζί με τον Φώτο Τζαβέλλα και στάθηκε συντελεστής σε αξιόλογες επιτυχίες τους.
Πριν την εποχή αυτή, η Φάρα ζούσε στα όρια της σημερινής κοινότητας Αυλοτόπου στην τοποθεσία Μαμάκου όπου μάλιστα είναι γνωστή και η περιοχή “στου Μαλάμου ” όπως την αποκαλούν ακόμα και σήμερα οι μόνιμοι κάτοικοι του Σουλίου.
Πριν τις τελικές επιθέσεις του Αλή στο Σούλι έκαναν μετεγκατάσταση στο κέντρο του Σουλίου στα πηγάδια και αμύνθηκαν σθεναρά όπως όλοι οι Σουλιώτες. Μετά την πτώση του 1803 έφυγαν για τα επτάνησα!
