Μήνυμα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Παραμυθίας κ. Σεραπίωνος προς μαθητές εκπαιδευτικούς και γονείς

Α­γα­πη­μέ­να μου παι­διά,

Με την έ­ναρ­ξη της νέ­ας σχο­λι­κής χρο­νιάς, νι­ώ­θω την ανάγ­κη να στα­θώ δί­πλα σας, ως πνευ­μα­τι­κός σας πα­τέ­ρας. Σή­με­ρα α­νοί­γε­ται μπρο­στά σας έ­νας νέ­ος δρό­μος γε­μά­τος ευ­και­ρί­ες για μά­θη­ση, ε­ξέ­λι­ξη, δη­μι­ουρ­γί­α ου­σι­α­στι­κών σχέ­σε­ων και πρό­ο­δο – ό­χι μό­νο στα μα­θή­μα­τα, αλ­λά και στη δι­α­μόρ­φω­ση του χα­ρα­κτή­ρα σας.

Κά­θε μέ­ρα στο σχο­λεί­ο εί­ναι μια και­νούρ­για σε­λί­δα. Μη φο­βη­θεί­τε τις δυ­σκο­λί­ες. Η μά­θη­ση, ό­πως και η ζω­ή, συ­χνά απαι­τούν προ­σπά­θεια, ε­πι­μο­νή και υ­πο­μο­νή. Ε­κεί, ό­μως, βρί­σκε­ται και η ο­μορ­φιά: στο να μην εγ­κα­τα­λεί­που­με την προ­σπά­θεια, να συ­νε­χί­ζου­με με πί­στη και δύ­να­μη, και να προ­ο­δεύ­ου­με. Πο­λύ πε­ρισ­σό­τε­ρο δε, γνω­ρί­ζον­τας ό­τι δεν εί­στε μό­νοι σας. Έ­χε­τε σκέ­πη και προ­στα­σί­α σας τη θεί­α χά­ρη του Τρια­δι­κού Θε­ού και συ­νο­δοι­πό­ρους την οι­κο­γέ­νειά σας, τους εκ­παι­δευ­τι­κούς σας, τους φί­λους σας και ε­μάς, ως Εκ­κλη­σί­α, οι ο­ποί­οι προ­σευ­χό­μα­στε κά­θε μέ­ρα για ε­σάς, να φω­τί­ζει ο Κύ­ριος τον δρό­μο σας και να σας εν­δυ­να­μώ­νει.

Καλ­λι­ερ­γή­στε ό­χι μό­νο το μυα­λό σας, αλ­λά και την ψυ­χή σας. Προ­σπα­θή­στε να μη στα­μα­τή­σε­τε πο­τέ να α­γα­πά­τε, να σέ­βε­στε, να συγ­χω­ρεί­τε, να βο­η­θά­τε. Να εί­στε παι­διά γε­μά­τα κα­λο­σύ­νη. Μην ξε­χνά­τε ό­τι ο Θε­ός σάς έ­χει χα­ρί­σει μο­να­δι­κά χα­ρί­σμα­τα, τα ο­ποί­α μέ­σα στο σχο­λι­κό πε­ρι­βάλ­λον έ­χε­τε τη δυ­να­τό­τη­τα να τα καλ­λι­ερ­γή­σε­τε και να τα α­ξι­ο­ποι­ή­σε­τε για το προ­σω­πι­κό, αλ­λά και το κοι­νω­νι­κό κα­λό.

Α­γα­πη­τοί μου εκ­παι­δευ­τι­κοί,

Σας τι­μού­με και σας ευ­χα­ρι­στού­με για το έρ­γο που ε­πι­τε­λεί­τε. Στα χέ­ρια σας κρα­τά­τε ψυ­χές νε­α­ρές, γε­μά­τες ελ­πί­δα και κα­λεί­στε, ως υ­γι­ή πρό­τυ­πα για τους μα­θη­τές σας, ό­χι μό­νο να με­τα­δώ­σε­τε γνώ­σεις, αλ­λά να εμ­πνεύ­σε­τε και να κα­θο­δη­γή­σε­τε. Ο ρό­λος σας εί­ναι ι­ε­ρός και σπου­δαί­ος. Εί­στε συ­νο­δοι­πό­ροι των παι­δι­ών στον δρό­μο της πνευ­μα­τι­κής και η­θι­κής τους α­νά­πτυ­ξης. Προ­σευ­χό­μα­στε ο Θε­ός να σας δί­νει φώ­τι­ση, υ­πο­μο­νή και δύ­να­μη, για να συ­νε­χί­σε­τε το έρ­γο σας με ζή­λο και α­γά­πη.

Α­γα­πη­τοί γο­νείς και κη­δε­μό­νες,

Η δι­κή σας πα­ρου­σί­α εί­ναι ο α­κρο­γω­νια­ίος λί­θος στην πο­ρεί­α των παι­δι­ών σας. Η α­γά­πη σας, η κα­τα­νό­η­σή σας, η προ­σευ­χή σας, η στή­ρι­ξή σας στις στιγ­μές της α­γω­νί­ας και της προ­σπά­θειας, εί­ναι πο­λύ­τι­μα ε­φό­δια που μέ­νουν χα­ραγ­μέ­να βα­θιά στην καρ­διά τους. Σας εύ­χο­μαι να συ­νε­χί­σε­τε να στέ­κε­στε δί­πλα τους με σύ­νε­ση, στα­θε­ρό­τη­τα και πί­στη.

Τέ­λος, ι­δι­αί­τε­ρα, θέ­λω να α­πευ­θυν­θώ στα παι­διά της Γ’ Λυ­κεί­ου, που ξε­κι­νούν μια χρο­νιά με με­γά­λες α­παι­τή­σεις και προσ­δο­κί­ες. Γνω­ρί­ζω ό­τι ο α­γώ­νας σας εί­ναι α­παι­τη­τι­κός, γε­μά­τος πί­ε­ση και άγ­χος. Ό­μως μην ξε­χνά­τε ό­τι δεν κρί­νε­ται η α­ξί­α σας α­πό μια ε­πί­δο­ση ή έ­να α­πο­τέ­λε­σμα. Ο Θε­ός βλέ­πει την προ­σπά­θειά σας, το ή­θος σας, τις προ­θέ­σεις σας. Δώ­στε τον α­γώ­να σας με πί­στη, χω­ρίς φό­βο, με ελ­πί­δα και ε­σω­τε­ρι­κή γα­λή­νη. Και να θυ­μά­στε πάν­τα: δεν εί­στε μό­νοι. Ο Χρι­στός εί­ναι δί­πλα σας, σι­ω­πη­λός σύμ­μα­χος και ο­δη­γός. Εμ­πι­στευ­τεί­τε Τον.

Εύ­χο­μαι ο­λό­ψυ­χα σε ό­λους σας –μα­θη­τές, εκ­παι­δευ­τι­κούς και γο­νείς– να δι­α­νύ­σε­τε μια χρο­νιά ευ­λο­γη­μέ­νη, φω­τι­σμέ­νη και καρ­πο­φό­ρα. Να πο­ρεύ­ε­στε με ει­ρή­νη, ε­νό­τη­τα και χα­ρά, κά­τω α­πό τη σκέ­πη και την προ­στα­σί­α της Πα­να­γί­ας μας.

Κα­λή και ευ­λο­γη­μέ­νη σχο­λι­κή χρο­νιά!

Με­τά πολ­λών πα­τρι­κών ευ­χών

Ο Μη­τρο­πο­λί­της
† Ο Πα­ρα­μυ­θί­ας, Φι­λι­α­τών,
Γη­ρο­με­ρί­ου και Πάρ­γης Σε­ρα­πί­ων