Εξάμηνο μνημόσυνο τελέστηκε στη Μονή Αγίας Παρασκευής Πούντας, το Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου, υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του μακαριστού Μητροπολίτου πρώην Πααραμυθίας κυρού Τίτου.
Στη θεία λειτουργία προεξήρχε ο Μητροπολίτης Παραμυθίας κ. Σεραπίων, πλαισιούμενος από κληρικούς της Μητροπόλεως και χοροστάτησε τόσο στο μνημόσυνο, όσο και κατά το τρισάγιο στον τάφο του αλησμόνητου Τίτου.
Κηρύσσοντας ο διάκονος (άγαμος κληρικός) της Μητροπόλεως π. Κύριλλος, αναφέρθηκε και στον αείμνηστο Μητροπολίτη σημειώνοντας: “Επί μισό αιώνα ποίμανε την Μητρόπολη κηρύσσοντας τον Χριστό ως τον μόνο Σωτήρα του κόσμου και Ευεργέτη, θέτοντας τον εαυτό του στη διάθεση του ποιμνίου, ζώντας ταπεινά και αθόρυβα, μέχρι τα βαθιά του γεράματα. Χωρίς ακρότητες, χωρίς δόξες, δείχνοντας στον πιστό λαό του Θεού με την πραότητά του, την καλοσύνη και το ήθος του ότι ο δρόμος του Χριστιανού θέλει πίστη, αγάπη και μετάνοια. Αυτά είναι τα όπλα μας”.
Και κατέληξε: “Πράγματι, ο μακαριστός ιεράρχης ήταν υπόδειγμα ενός ανθρώπου πράου, ενάρετου, με αγάπη και καλοσύνη προς κάθε άνθρωπο. Ενός ανθρώπου που ότι έπραττε το έπραττε προς δόξαν Θεού”.
Ο μακαριστός Μητροπολίτης πορεύτηκε σεμνά, στηρίζοντας τα πάντα στη δύναμη του παντοδύναμου Θεού. Αυτός ήταν ο ακαταμάχητος προστάτης και η ασάλευτη ελπίδα του. Πάνω στο βράχο της πίστης είχε θεμελιώσει ολόκληρη τη ζωή του. Και τη στιγμή, που αναπόφευκτα ήρθαν τα γηρατειά, άρπαξε σαν σωσίβιο το στοργικό χέρι του Θεού: “Συ δε, Κύριε, αντιλήπτωρ μου ει, δόξα μου και υψών την κεφαλή μου”.
Ήταν, κατά τα χρόνια της ποιμαντορίας του, στοργικός συμπαραστάτης των πιστών με τα λόγια και τη ζωή του, αναδεικνύοντας τον μεγάλο και ύψιστο προορισμό όλων μας “προς τον καταρτισμό των αγίων”. Ας σταματήσουμε για λίγο τη σκέψη μας πάνω σ’ αυτόν τον προορισμό. Για να τον πετύχουμε δεν παύει ο Θεός να δίνει συνεχώς στον καθένα μας τόσες δωρεές: Την αλήθειά Του! Την χάρη των μυστηρίων Του! Την αγία Του Εκκλησία! Τα παραδείγματα των αγίων μας. Πνευματικούς καθοδηγητές, όπως ο μακαριστός πρώην Μητροπολίτης Παραμυθίας Τίτος
Η Εκκλησία στο διάβα της μας χαρίζει τις μορφές εκείνες, που κάνουν το νου και την καρδιά μας να στρέφονται προς τον Χριστό και να ευλογούμαστε με την άπειρη αγάπη Του.
