Δύο χρόνια δεν αρκούν για οριστικό απολογισμό. Αλλά αρκούν για να κρίνουμε προθέσεις και κατεύθυνση. Η εξωστρέφεια είναι όπλο, αν τη συνοδεύουν μετρήσιμα αποτελέσματα. Η αντιπολίτευση έχει δίκιο να ζητά λογοδοσία. Και οι πολίτες έχουν δικαίωμα να δουν, πέρα από τις αναρτήσεις, αν ο Δήμος Σουλίου έγινε τελικά καλύτερος τόπος να ζεις σε αυτόν ή απλά απόκτησε φωτογένεια και δημοσιότητα.
Πριν από δύο χρόνια, ο Δήμος Σουλίου ήταν ένας μικρός ηπειρώτικος δήμος με ελάχιστες πολιτιστικές εκδηλώσεις και σχεδόν χωρίς καμία παρουσία στα κεντρικά ΜΜΕ. Σήμερα, ο δήμαρχος δίνει συνεντεύξεις σε εθνικά μέσα, φωτογραφίζεται με υπουργούς και κυβερνητικά στελέχη, και ο Θεατρικός Νοέμβρης του Σουλίου αναφέρεται σε αφιερώματα δίπλα σε φεστιβάλ πολύ μεγαλύτερων πόλεων. Η εξωστρέφεια είναι γεγονός. Το ερώτημα είναι, πίσω από τις φωτογραφίες, τι άλλαξε πραγματικά;
Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Ο Θεατρικός Νοέμβρης που μόλις ολοκληρώθηκε –οργανωμένος από τη θεατρική ομάδα ΘΕΑΤΟ με οικονομική στήριξη του Δήμου – έφερε πολλές παραστάσεις και θεατρικές ομάδες σε έναν δήμο που παραδοσιακά δεν είχε τέτοια συνεχή πολιτιστική δράση. Το παγοδρόμιο και η Παραμυθούπολη του Δεκεμβρίου ετοιμάζονται ήδη, συνεχίζοντας μια γραμμή που περιλαμβάνει τις καλοκαιρινές πολιτιστικές εκδηλώσεις στην κατασκήνωση (σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα) και το τουρνουά καράτε Δυτικής Ελλάδος στο κλειστό γυμναστήριο (με στήριξη του Δήμου). Σε επίπεδο ενθάρρυνσης και χρηματοδότησης πολιτιστικών πρωτοβουλιών, η δημοτική αρχή παίρνει άριστα. Αυτό δεν αμφισβητείται ούτε από την αντιπολίτευση. Όπως και το γεγονός ότι υπήρξε ένταση εμπορικής κίνησης.
Μπαίνοντας στην πόλη, εντυπωσιάζει το ανακαινισμένο ποδοσφαιρικό γήπεδο, έργο που ολοκληρώθηκε μετά από πολλές καθυστερήσεις, αλλά τελικά παραδόθηκε. Το σχολείο Βούλγαρη είναι έτοιμο αλλά παραμένει κλειστό, και οι λόγοι της καθυστέρησης δεν έχουν εξηγηθεί ικανοποιητικά. Στην καθημερινότητα, όμως, η εικόνα είναι πιο ανάμεικτη. Η καθαριότητα έχει αφεθεί στους τοπικούς προέδρους, με αποτέλεσμα αλλού να πάει καλά και αλλού μέτρια. Στα μεγάλα χωριά – Γλυκή, Καρβουνάρι, Γαρδίκη – όπου υπάρχουν δημοτικοί σύμβουλοι, κάποια έργα έχουν γίνει. Στα μικρότερα, η γκρίνια ακούγεται πιο δυνατά. Η αίσθηση ανισομέρειας δεν είναι ευχάριστη, και δεν είναι νέα σε κανέναν ελληνικό δήμο, αλλά εδώ γίνεται πιο αισθητή.
Και ύστερα υπάρχουν τα δύο μεγάλα θέματα που περιμένουν στη γωνία. Πρώτον, το πεζοδρόμιο. Θα ανοίξει για κυκλοφορία ή θα συνεχίσει ως έχει; Η απόφαση αφορά όχι μόνο την κυκλοφορία αλλά και την εμπορική κίνηση, την ασφάλεια, τον χαρακτήρα του κέντρου. Δεύτερον, η σύνδεση με το αποχετευτικό δίκτυο, έργο απαραίτητο, υποχρέωση από την ΕΕ, αλλά ακριβό για τις οικογένειες . Πώς θα χρηματοδοτηθεί, ποιος θα πληρώσει, και πότε θα ξεκινήσει; Αυτά τα δύο ζητήματα δεν έχουν τη λάμψη του Θεατρικού Νοέμβρη, αλλά θα κρίνουν την καθημερινότητα πολύ περισσότερο από οποιοδήποτε φεστιβάλ.
Όταν ρωτήσαμε έμπειρο δημοτικό σύμβουλο της αντιπολίτευσης που βάζει το 10 το καλό στην νέα Δημοτική αρχή, η απάντηση ήρθε αυτόματα, στην επικοινωνία απάντησε, ”αλλά η επικοινωνιακή στρατηγική φαίνεται να προηγείται, ή τουλάχιστον να κυριαρχεί, της ουσίας”. Το επιχείρημα δεν είναι αβάσιμο. Όταν βλέπεις έναν δήμαρχο να φωτογραφίζεται με πολιτικούς από όλο το φάσμα, το ερώτημα δεν είναι «γιατί το κάνει», αλλά «τι κερδίζει ο δήμος από αυτό». Και εδώ η απάντηση δεν είναι ούτε μαύρη ούτε άσπρη. Η προβολή είναι κομμάτι της δουλειάς ενός δημάρχου, ειδικά όταν διεκδικείς επιδοτήσεις, προσελκύεις τουρισμό, και προσπαθείς να βάλεις μια παραγκωνισμένη περιοχή στον χάρτη. Το ζήτημα δεν είναι αν ο δήμαρχος φωτογραφίζεται, είναι αν οι φωτογραφίες μεταφράζονται σε χρηματοδότηση, υποδομές, θέσεις εργασίας. Βλέπουμε τα δρώμενα (και αυτά είναι πολλά και συνεχή), βλέπουμε κάποια έργα (το γήπεδο, παρά τις καθυστερήσεις). Δεν βλέπουμε ακόμα σαφείς απαντήσεις για τα δύσκολα, πεζοδρόμιο, αποχετευτικό, ισότιμη αντιμετώπιση των μικρών χωριών.
Θα ήταν άδικο, ωστόσο, να μην αναγνωρίσουμε την αλλαγή. Ένας μικρός δήμος που βάζει στο πρόγραμμά του συνεχή, πολυεπίπεδη πολιτιστική δράση, όχι μία γιορτή το καλοκαίρι, αλλά ενθαρύνει και ενισχύει Θεατρικό Νοέμβρη, παγοδρόμιο Δεκεμβρίου, περιφεριακά αθλητικά γεγονότα, κάνει κάτι διαφορετικό από ό,τι γινόταν μέχρι πριν δύο χρόνια. Η σύγκριση με την προηγούμενη περίοδο είναι προφανής, τότε σιωπή, τώρα δράση. Το ερώτημα που μένει είναι αν αυτή η δράση θα κρατήσει, αν θα ριζώσει, και αν θα συνοδευτεί από λύσεις στα καθημερινά προβλήματα που δεν έχουν λάμψη αλλά καθορίζουν τη ζωή των κατοίκων.
Η επόμενη διετία θα είναι κρίσιμη. Η απουσία γραμματέα συντονιστή πρέπει να λυθεί άμεσα. Στα Δημοτικά συμβούλια, δεν φτάνει μόνο ο πρόεδρος που τα πάει καλά, σύμβουλοι και αντιδήμαρχοι πρέπει να συμμετέχουν και να μιλάνε πιο πολύ. Αλλά αν η δημοτική αρχή καταφέρει να μετατρέψει την προβολή σε πόρους, τα events σε θεσμούς, και να δώσει απαντήσεις στα δύσκολα ερωτήματα, πεζοδρόμιο, αποχετευτικό, ισότητα μεταξύ χωριών, τότε η
στρατηγική της θα δικαιωθεί. Αν όχι, η κριτική της μικρής μας κοινωνίας θα ακούγεται ολοένα πιο δυνατά. Και δίκαια.
ΗΛΙΑΣ ΦΩΤΙΟΥ
