Εορτάστηκε λαμπρά και στη Μητρόπολη Παραμυθίας η μνήμη του αγίου Νικολάου με την προσέλευση πολλών πιστών στους ναούς.
Την παραμονή της εορτής ο Μητροπολίτης Παραμυθίας, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργης κ. Σεραπίων ιερούργησε στον ναό του αγίου Νικολάου Χρυσαυγής Παραμυθιάς, όπου κηρύττοντας επεσήμανε, μεταξύ άλλων:
“Να μην ξεχνούμε ότι πλούτος δεν είναι μόνο τα υλικά αγαθή ή όλες οι ανέσεις, τις οποίες αναζητούμε σ’ αυτή τη ζωή, αλλά είναι και τα πνευματικά πλούτη, όπως τα χαρίσματα που αποτελούν δωρεά του Θεού και δεν είναι τα ίδια στον κάθε άνθρωπο, άλλοι τα έχουν σε μεγαλύτερο βαθμό και άλλοι σε μικρότερο βαθμό. Υπάρχει, όμως, και μια άλλη μορφή πλούτου που δύσκολα την κατανοούμε και ίσως πιο δύσκολα προσπαθούμε αυτόν τον πλούτο να τον αποκτήσουμε. Και ξεχωρίζει από τα δύο άλλα πλούτη που σας ανέφερα. Είναι οι αρετές, τις οποίες πρέπει να αγωνιζόμαστε να τις κατακτήσουμε σ’ αυτόν τον κόσμο, σ’ αυτήν τη ζωή, διότι είναι τα μοναδικά πλούτη που δεν σαπίζουν, τα μοναδικά πλούτη που δεν μπορεί κανείς να μας τα κλέψει όταν τα αποκτήσουμε και θα μας συνοδεύσουν στην άλλη, στην αιώνια και αληθινή ζωή”.
Και πρόσθεσε: “Ποιος είναι ο πλούτος των αρετών; Πρώτα απ’ όλα είναι η αγάπη προς τον Θεό. Και η αγάπη στον Θεό φαίνεται σε κάθε άνθρωπο όταν αγαπάει ανιδιοτελώς τον συνάνθρωπό του. Πλούτος είναι η αγαθοσύνη που πρέπει να έχουμε στις σκέψεις μας, αλλά και στις ενέργειές μας. Πλούτος είναι η πραότητα, ακόμη και στις δύσκολες στιγμές, κάτι που δεν είναι εύκολο στην εποχή μας. Πλούτος είναι η συμπάθεια στον πόνο του άλλου, όχι από λύπηση, αλλά από έμπρακτη συμπαράσταση στην ανάγκη του άλλου. Πλούτος είναι η επιείκεια που πρέπει να προσπαθούμε να επιδεικνύουμε προς τους άλλους ανθρώπους, ακόμη και αν οι ίδιοι δεν κατανοούν τα λάθη που κάνουν, αναγνωρίζοντας τα δικά μας λάθη και τις δικές μας αδυναμίες, να έχουμε, δηλαδή, αυτογνωσία. Πλούτος είναι η μακροθυμία σε κάθε άνθρωπο, ο οποίος μας κάνει κακό, η οποία ισοδυναμεί με τη συγχωρητικότητα σε όλους ανεξαιρέτως. Άλλη αρετή είναι η φιλανθρωπία, η οποία ενεργείται μέσα στα πλαίσια της αγάπης, χωρίς να επιδιώκει τον έπαινο και την ανταπόδοση”.
Και κατέληξε: “Οι μορφές της πτωχείας για τις οποίες μας μιλάει το απολυτίκιο του αγίου Νικολάου είναι η θέλησή μας να στερηθούμε αγαθά υπέρ των αδελφών μας και η καλλιέργεια των χαρισμάτων μας όχι μόνο για το συμφέρον το δικό μας, αλλά και των συνανθρώπων μας”.
Κατά τη διάρκεια του Εσπερινού χειροθέτησε σε πνευματικό και οικονόμο τον εφημέριο της ενορίας π. Ιωάννη Παπαδόπουλο.
Ανήμερα της εορτής ιερούργησε στην κωμόπολη της Πάργας, όπου εόρτασε ο ενοριακός ναός του Αγίου Νικολάου.
Ο άγιος Νικόλαος με τη θαυμαστή βιωτή του μας στέλνει από τα βάθη των αιώνων μήνυμα στην εποχή μας που εγκλήματα φοβερά έρχονται στο φως και έργα σκότους αντιβαίνουν στην ηθική, ότι όσο θα φυγαδεύεται ο Χριστός από το κέντρο της δράσης του ανθρώπου τόσο αναγκαιότερη θα γίνεται η επιστροφή προς τον Θεό.
Και τόσο αναγκαιότερη θα γίνεται η απελευθέρωση από το συμφέρον, από τις αθέμιτες αξιώσεις, από τις υλόφρονες επιθυμίες και όλες τις αμαρτωλές νοσταλγίες. Τότε ο άνθρωπος θα γίνει ελεύθερος και θα αισθανθεί την πνευματική του πληρότητα.
