Είναι γεγονός ότι ζούμε την εποχή του ωφελιμισμού και την υλοφροσύνης, συνθήκες οπωσδήποτε ακατάλληλες για την εκδήλωση της αρετής της Ευποϊίας. Και όμως
Η Ήπειρος και η Βόρειος Ήπειρος υπήρξαν τόποι που, παρά τη φτώχεια και τις δυσκολίες τους, γέννησαν ανθρώπους με σπάνιο μεγαλείο ψυχής. Ανθρώπους που κατάλαβαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο να κατέχεις, αλλά στο να προσφέρεις. Και αυτοί δεν ήταν άλλοι απο τους εθνικούς και μεγάλους ευεργέτες μας , όπως και οι συμπατριώτες μας Θεμιστοκλής Ρίγγας και Μιχαήλ Παραμυθιώτης.
Από τα Γιάννενα έως το Μέτσοβο και από το Ζαγόρι μέχρι τη Βόρειο Ήπειρο, ξεχωρίζουν ονόματα που σφράγισαν την πορεία του ελληνικού έθνους: οι αδελφοί Ζωσιμάδες, ο Γεώργιος Σταύρου,ο Μιχαήλ και η Ελένη Τοσίτσα, ο Νικόλαος Στουρνάρας,οι μεγάλοι Μετσοβίτες Αβέρωφ και Τοσίτσας, καθώς και οι αθάνατοι βορειοηπειρώτες ευεργέτες Ευαγγέλης και Κωνσταντίνος Ζάππας.
Οι άνθρωποι αυτοί ίδρυσαν σχολεία, πανεπιστήμια, μουσεία και κοινωφελή ιδρύματα. Στήριξαν στους δύσκολους χρόνους της σκλαβιάς την παιδεία, τον πολιτισμό, την εθνική άμυνα και την κοινωνική συνοχή. Με τις δωρεές τους, συχνά χωρίς να ζητήσουν καμία αναγνώριση, κράτησαν όρθιο τον ελληνισμό σε ΔΎΣΚΟΛΟΥΣ καιρούς.
Η προσφορά τους δεν μετριέται μόνο σε χρήματα ή κτίρια. Μετριέται στο ήθος, στο παράδειγμα, στη βαθιά πίστη ότι ένας λαός προχωρά όταν οι πιο δυνατοί στηρίζουν τους πιο αδύναμους. Αυτό είναι το μεγάλο μάθημα που μας άφησαν.
Τα εθνικά κληροδοτήματα δεν είναι τίποτα άλλο, είναι οι τεράστιες περιουσίες που άφησαν με τις διαθήκες τους οι εθνικοί μας ευεργέτες και προορίζονται για κοινωφελείς σκοπούς. Οι σκοποί αυτοί καθορίζονται με τις συστατικές πράξεις (διαθήκες -δωρεές) των ευεργετών μας, στις οποίες ξεκάθαρα διατυπώνεται η βούληση τους.
Αυτή η βούληση των ευεργετών μας, όπως διατυπώνεται στις διαθήκες τους και στις δωρεές τους, προστατεύεται από το Σύνταγμα της χώρας και από τους νόμους του κράτους.
Συγκεκριμένα το άρθρο 109 παρ. 1 του Συντάγματος ορίζει: Δεν επιτρέπεται η μεταβολή του περιεχομένου ή των όρων Διαθήκης, κωδικέλλου ή δωρεάς ως προς τις διατάξεις τους υπέρ του Δημοσίου ή υπέρ κοινωφελούς σκοπού.
Η δε παρ. 3 του άρθρου 109 ορίζει: Νόμος ορίζει τα σχετικά με τη σύνταξη μητρώου κληροδοτημάτων γενικά και ανά περιφέρεια, την καταγραφή και ταξινόμηση των περιουσιακών τους στοιχείων, τη διοίκηση και διαχείριση του κάθε κληροδοτήματος ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΘΕΤΗ ή ΔΩΡΗΤΗ και κάθε άλλο συναφές ζήτημα.
Το δε άρθρο 2 παρ. 1 του νόμου 4180 /2013 ορίζει: Το Δημόσιο έχει την υποχρέωση να διασφαλίζει την πιστή και επακριβή εκτέλεση της βούλησης των διαθετών και δωρητών.
Υπ αυτά τα δεδομένα η κυβέρνηση δια του αρμόδιου Υπουργού προέβη σε μια εξόχως μη συμβατή και αντιθεσμική ενέργεια πλέον ειδικότερα παρά την συνταγματική απαγόρευση του άρθρου 109 παρ. 3 και του άρθρου 2 παρ. 1 του νόμου 4180/2013 προέβη σε αλλοίωση της ηπειρωτικής ευεργεσίας καταργώντας ουσιαστικά την Επιτροπή Ολυμπίων και κληροδοτημάτων διαχειρίστρια της περιουσίας του ιστορικού κληροδοτήματος του Ευαγγέλη Ζάππα και αποκλείοντας τη συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών στη διαχείριση αφού το διοικητικό συμβούλιο πλέον θα ορίζεται αποκλειστικά από τον Υπουργό.
Το χειρότερο όμως όλων είναι η μετατροπή του Ζαππείου από Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου σε Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού δικαίου
Η τροποποίηση αυτή ουσιαστικά αποτελεί το πρώτο βήμα προς την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας και των κοινωφελών κληροδοτημάτων, παρακάμπτοντας έτσι την υπ. αριθ.. 55/2020 αμετάκλητη δικαστική απόφαση του Δ πολιτικού τμήματος του Αρείου Πάγου που δεν επέτρεψε σε ιδιωτική εταιρεία να βάλει χέρι στην δημόσια περιουσία του Ζαππείου κληροδοτήματος. Ήδη με τον ψηφισμένο Νόμο 5259/2025 έχει καθοριστεί πλέον αντισυνταγματικό και δυσμενές το νομικό πλαίσιο αντίθετο προς τη βούληση των ευεργετών το οποίο μας βρίσκει καθολικά αντίθετους. Και ιδιαίτερα την Τοπική Αυτοδιοίκηση που διαδραματίζει κυρίαρχο ρόλο με τη συμμετοχή της , και όχι μόνο , στην πρακτική λειτουργία των κάθε φύσεως κληροδοτημάτων.
Το Δημοτικό Συμβούλιο εναντιώνεται στην ιδιωτικοποίηση των κληροδοτημάτων αποφασίζει ομόφωνα και τάσσεται υπέρ της άποψης ότι τα κληροδοτήματα πρέπει να προστατευθούν, να ισχύσουν γι’αυτά οι σκοποί που έθεσαν οι ευεργέτες με τις διαθήκες. τους και η κυβέρνηση να σεβαστεί τη βούληση τους τηρώντας έτσι το Σύνταγμα και τους νόμους.
Πιστεύει ακόμα το δημοτικό συμβούλιο ότι πρέπει να κρατήσουμε ζωντανή τη μνήμη των ευεργετών και να προσπαθήσουμε, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, να συνεχίσουμε το έργο τους γιατί η ευεργεσία δεν είναι υπόθεση του παρελθόντος είναι χρέος του μέλλοντος.
Τέλος, το Δημοτικό Συμβούλιο εκφράζει και διατρανώνει την πλήρη αντίθεσή του προς τον ανωτέρω Ν. 5259/2025 κατά το σκέλος που οι σχετικές διατάξεις αφορούν τα κληροδοτήματα και αξιώνει την αναθεώρηση των σχετικών διατάξεων για την αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης αλλά τον σεβασμό της βούλησης των ευεργετών, , συμπαραστεκόμενο ομόθυμα στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος αναφορικά με το εν λόγω θέμα
