Χριστούγεννα, ἡμέρα χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης, ἡμέρα θεϊκῆς ἀγαλλιάσεως. Σήμερα ἀγγέλων ἑορτὴ καὶ ἀνθρώπων ἐξαγορὰ καὶ ἀπελευθέρωση. Σήμερα ἀποκαλύπτεται ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ στὸν κόσμο, σήμερα ἑνώνεται ὁ ἄνθρωπος μὲ τὸν Θεό, σήμερα ἀπαλείφεται ἡ ἐνοχὴ καὶ ἡ κατάρα στὸν κόσμο, σήμερα ἐπιστέφει ἡ ἀγάπη στὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων, σήμερα ἁγιάζεται ὁ ἄνθρωπος καὶ γίνεται πολίτης τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
Σήμερα ἐκπληρώνονται οἱ ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ καὶ οἱ ρήσεις τῶν προφητῶν «ἐπὶ τῆς γῆς ὤφθη καὶ τοῖς ἀνθρώποις συνανεστρά-φη». Σήμερα ὁ Πανάγαθος Θεὸς ρίχνει εὐσπλαγχνικὸ τὸ βλέμμα του ἐπάνω στὸν ταλαιπωρημένο ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ τὰ δεινά τοῦ κόσμου ἄνθρωπο καὶ στέλνει στὴν γῆ τὸν μονογενῆ του Υἱὸν καὶ προαιώνιο Λόγο, τὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστό. Καὶ αὐτὸς ἂν καὶ ἦταν ὁ προαιώνιος Λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ Θεός, ὅμοιος μὲ τὸν Πατέρα, ἀφήνει τὸν θεϊκό του Θρόνο καὶ ἔρχεται καὶ ντύνεται τὴν δική μας ἀδύνατη καὶ φθαρτὴ φύση. Καὶ τούτο τὸ κάνει γιὰ νὰ ἑνώση στὸν εὐατό του, στὴν δική του θεανδρική προσωπικότητα, τὸν Θεὸ μὲ τὸν ἄνθρωπο. Γιὰ νὰ κατεβῆ ὁ Θεὸς στὴν γῆ, γιὰ νὰ ἀνεβῆ ὁ ἄνθρωπος στὸν οὐρανό. Γιὰ νὰ δὴ ἀπὸ κοντὰ τὸ πλάσμα τὸν πλάστη του, γιὰ νὰ συνομιλήση μαζύ του, γιὰ νὰ πάρη τὸ αἰώνιο παράδειγμα τῆς τελείας ζωῆς.
Ἦλθε ὁ Χριστὸς στὸν κόσμο γιὰ νὰ πάρη ἐπάνω του τὸ βάρος τῶν ἁμαρτιῶν μας καὶ νὰ ἐξαλείψη τὸ χρέος μας, πληρώνοντας γιά μᾶς. Ἦλθε ὁ Χριστὸς στὸν κόσμο γιὰ νὰ ἀπαλείψη τὴν ἐνοχὴ τοῦ ἀνθρώπου καὶ νὰ ἐξαφανίση τὴν κατάρα ἀπὸ τὴν γῆ.
Καὶ αὐτὸς εἶναι ὁ ἕνας καὶ μόνος, ἀληθινὸς σωτήρας καὶ λυτρωτὴς τοῦ κόσμου «καὶ οὐκ ἐστὶν ἐν ἄλλῳ οὐδενὶ ἡ σωτηρία οὐδὲ γὰρ ὄνομα ἐστὶν ἕτερον ὑπὸ τὸν οὐρανὸν τὸ δεδομένον ἐν ἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς»(πράξ. 4,12). Δὲν ὑπάρχει σὲ κανέναν ἄλλον σωτηρία, οὔτε ἄλλο ὄνομα ὑπάρχει κάτω ἀπὸ τὸν οὐρανὸ ποὺ δόθηκε στοὺς ἀνθρώπους γιὰ τὴν σωτηρία μας.
Δὲν ὑπάρχει ἄλλος σωτήρας ποὺ νὰ μπορῆ νὰ λυτρώση καὶ νὰ σώση τὸν ἄνθρωπο, παρὰ μόνο ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Καὶ ὅσοι κατὰ καιροὺς ἐμφανίσθηκαν ἢ ἐμφανίζονται, σὰν μεσσίες καὶ σωτῆρες ἐξαπατοῦν καὶ παραπλανοῦν τὸν κόσμο.
Ἦλθε ὁ Χριστὸς στὸν κόσμο γιὰ νὰ φέρη στὴν γῆ τὴν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ, αὐτὸ τὸ πολυπόθητο γιὰ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους δῶρο τοῦ οὐρανοῦ. Πολλοί, βλέποντας τοὺς πολέμους καὶ τὶς ἀκαταστασίες στὴν γῆ διερωτῶνται, ἂν πράγματι ὁ Χριστὸς ἔφερε τὴν εἰρήνη στὸν κόσμο. Πρέπει ὅμως νὰ ξέρουν ὅτι ἡ εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ ποὺ ὑπάρχει πρῶτα στὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου, καὶ κατόπιν ἐξέρχεται καὶ ἀντανακλᾶ καὶ ἐξωτερικὰ μὲ τοὺς λόγους ἢ μὲ τὰ ἔργα του. Γι’ αὐτὸ δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξη ποτὲ εἰρήνη ἐξωτερικὴ στὸν κόσμο, ὅταν πρῶτον δὲν ἔχουν οἱ ἄνθρωποι μέσα τους τὴν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ. Ὥστε ἡ ἀληθινὴ εἰρήνη προϋποθέτει πίστη στὸν ἐνανθρωπήσαντα σωτήρα τοῦ κόσμου Ἰησοῦν Χριστόν.
Ἦλθε ὁ Χριστός στὸν κόσμο, γιὰ νὰ φέρη τὴν ἀγάπη στὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων. Γιὰ νὰ μᾶς κάνη νὰ κατανοήσουμε, ὅτι εἴμαστε παιδιὰ τοῦ Θεοῦ καὶ ἀδελφοὶ μεταξύ μας, μὲ τὰ ἴδια δικαιώματα καὶ τὶς ἴδιες ὑποχρεώσεις. Ἡ ἀγάπη στολίζει τὴν ζωή μας καὶ τῆς δίνει τὸ ἀληθινό της νόημα. Ἡ ἀγάπη ἐξευγενίζει τὶς κοινωνίες τῶν ἀνθρώπων καὶ κάνει τὴν ζωὴ τους ἀγγελικὴ καὶ παραδεισένια. Χωρὶς τὴν ἀγάπη ἡ ζωὴ γίνεται σκληρὴ καὶ μαρτυρική. Μὲ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ πορεύεται ὁ ἄνθρωπος εἰρηνικὰ πρὸς τὴν τελειότητα καὶ τὴν ἐπίτευξη τοῦ αἰωνίου προορισμοῦ του.
Ἦλθε τελικὰ ὁ Χριστὸς στὸν κόσμο καὶ ἔγινε ὅμοιος μὲ ἐμᾶς ἄνθρωπος, γιὰ νὰ μᾶς πλύνη καὶ μᾶς ἁγιάση μὲ τὴν θυσία του, γιὰ νὰ μᾶς φωτίση μὲ τὴν διδασκαλία του, γιὰ νὰ μᾶς ὁδηγήση μὲ τὸ ἅγιο καὶ φωτεινὸ παράδειγμά του, γιὰ νὰ μᾶς ὑψώση στὴν τελειότητα καὶ νὰ μᾶς καταστήση πολίτες τῆς οὐράνιας βασιλείας του.
Γι’ αὐτὸ λοιπὸν σήμερα ὅλος ὁ κόσμος χαίρεται, ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ καὶ ὅλη ἡ κτίση. Καὶ μαζὺ μὲ τοὺς ἀγγέλους ὑμνοῦν καὶ δοξάζουν τὸν Θεό, γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου, κράζοντας : «δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη», «ὅτι ἐτέχθη ἡμῖν σήμερον Σωτήρ»
Χρόνια πολλὰ καὶ εὐλογημένα, μὲ ὑγεία, χαρὰ καὶ προκοπή.
† Ὁ Παραμυθίας, Φιλιατῶν, Γηρομερίου καὶ Πάργας ΤΙΤΟΣ
Join the Conversation