Θα ήθελα να κάνω μία ιστορική αναφορά για την Παραμυθιά για να μπορέσω να αιτιολογήσω την θέση και άποψή μου, ότι θα πρέπει να προστεθεί το όνομα «Παραμυθιά» στην υπάρχουσα ονομασία του Δήμου μας και πιθανόν να αποκαταστήσουμε έστω και καθυστερημένα κάποιο λάθος.
Η Παραμυθιά είναι από τις πιο ξακουστές περιοχές του νομού μας. Πήρε το σημερινό της όνομα κατά πάσα πιθανότητα από την Παναγία την Παραμυθία την Παρηγορήτρια τον 12ο αιώνα μ.Χ.
Η Παραμυθιά είχε συνεχή ανθρώπινη παρουσία από τους προϊστορικούς χρόνους, γεγονός το οποίο επιβεβαιώνεται από το πλήθος των αρχαιολογικών ευρημάτων που έχουν ανασκαφεί, ιδιαίτερα στην κοιλάδα της Παραμυθιάς (Ελεάτις).
Η Παραμυθιά για αιώνες ήταν μεγάλο εμπορικό και πνευματικό κέντρο. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εκπαίδευση και στην πολιτιστική ανάπτυξη των κατοίκων της περιοχής.
Η Παραμυθιά από την δημιουργία της υπαγόταν στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία υπό τον Ιωάννη Β’ Ορσίνη.
Στην πορεία των χρόνων το 1430 υποτάσσεται στους Οθωμανούς, ωστόσο οι κάτοικοι δεν έπαψαν να αγωνίζονται για την ελευθερία τους.
Το 1611 η επανάσταση του Παραμυθιώτη Μητροπολίτη Τρίκκης Διονυσίου του Φιλοσόφου (ή Σκυλοσόφου) κατά των Οθωμανών αποτυγχάνει όμως οι Παραμυθιώτες παρά την πίεση του Οθωμανικού ζυγού δεν σταμάτησαν ποτέ να δραστηριοποιούνται, τόσο στον εμπορικό – όσο και στον πνευματικό τομέα.
Το 1681 ιδρύεται η Δημόσια Ελληνική Σχολή, μετέπειτα παρθεναγωγείο και μετά ως σχολή υπό τον ακαδημαϊκό Σπύρο Μελά συντήρησε την πνευματική ελληνική παράδοση κατά τους χρόνους της τουρκοκρατίας.
Το 1919 ιδρύεται το Γυμνάσιο Παραμυθιάς, το μοναδικό στην Θεσπρωτία έως το 1944, στο οποίο φοιτούσαν μαθητές όχι μόνο από την Θεσπρωτία, αλλά και από την Πρέβεζα και τα Ιωάννινα.
Σημαντικό πλήγμα για την εποχή επέφεραν οι Τσάμηδες, οι οποίοι κατά την διάρκεια της κατοχής συνεργάστηκαν με Ιταλούς και Γερμανούς με τα γνωστά αποτελέσματα της εκτέλεσης των 49 Μαρτύρων το Σεπτέμβρη του 1943.
Σήμερα, ο Δήμος Σουλίου με έδρα την Παραμυθιά, αποτελεί το δεύτερο σε μέγεθος Δήμο του Νομού Θεσπρωτίας. Πολλά από τα ήθη και έθιμα σώζονται αναλλοίωτα όπως!
1. Εκδηλώσεις στην μνήμη των 49 μαρτύρων
2. Εκδηλώσεις στην μνήμη των ηρώων του Σουλίου
3. Εκδηλώσεις στην μνήμη του Αγ. Δονάτου
4. Εβδομαδιαία εμποροπανήγυρη – Λάμποβος , κ.τ.λ.
Όλα τα παραπάνω γεγονότα φανερώνουν την πολιτιστική ακμή της Παραμυθιάς, η οποία πρωτοστατούσε στην τέχνη, στα γράμματα, στο εμπόριο. Συνέβαλε πιστεύω στην πολιτιστική κληρονομιά της Ηπείρου.
Εν συντομία σας ανέφερα μερικά ιστορικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν στην περιοχή μας. Δεν είμαι ειδικό για να τα αναλύσω παραπάνω, ούτε θέλω να πάρω τέτοιον ρόλο, αλλά, ως απλός πολίτης, αισθάνομαι υπερήφανος που γεννήθηκα – κατοικώ – και δραστηριοποιούμαι επαγγελματικά σε αυτόν τον ιστορικό τόπο.
Σε επισκέψεις φίλων μου στον τόπο μας τους περιηγώ: στην Κούλια, στο Ρολόι, στα βυζαντινά λουτρά, στην Μητρόπολη, στην εκκλησία του Αγ. Δονάτου, στο Κάστρο, αλλά και σε δικές μου επισκέψεις ανά την Ελλάδα – ακόμη και στο εξωτερικό – δεν σταματώ ποτέ να εκφράζω και να δείχνω υπερήφανος τον τόπο καταγωγής!!
Ο τόπος της Παραμυθιάς έχει πλούσια ιστορία και γι’ αυτό πιστεύω ότι πρέπει να προστεθεί το όνομα «Παραμυθιά».
Παραμυθιά 27/01/2014
Με εκτίμηση
Ανδρέας Χρ. Μπολότσης
Join the Conversation