Η Λαϊκή Συσπείρωση για το θέμα χορήγησης άδειας σε δημοτικές εκτάσεις για την εκτέλεση του προγράμματος γεωφυσικών σεισμικών ερευνών

Συμμεριζόμαστε τις ανησυχίες τοπικών κοινωνιών τόσο σε σχέση με περιοχές στις οποίες υπάρχουν ρήγματα όσο και σε σχέση με προστατευόμενες περιοχές natura ή αναπτυγμένες ήδη τουριστικές περιοχές π.χ....

Συμμεριζόμαστε τις ανησυχίες τοπικών κοινωνιών τόσο σε σχέση με περιοχές στις οποίες υπάρχουν ρήγματα όσο και σε σχέση με προστατευόμενες περιοχές natura ή αναπτυγμένες ήδη τουριστικές περιοχές π.χ. Σύβοτα. Έχουμε δε υπό όψη την απόφαση του Δήμου Ζαγορίου.

Το πρόβλημα, για μας δεν είναι τόσο οι σεισμογραφικές μετρήσεις όσο το τι θα γίνει αν βρεθεί τελικά πετρέλαιο και στηθούν εξέδρες άντλησης σε τέτοιες περιοχές . Εδώ αναδεικνύεται η αναγκαιότητα του κεντρικού σχεδιασμού στην οικονομία.

Είναι κατανοητό όμως ότι κεντρικός σχεδιασμός δεν μπορεί να υπάρξει σε μια οικονομία που κίνητρο της όποιας ανάπτυξης είναι το κέρδος του κάθε καπιταλιστή επενδυτή, στην προκειμένη περίπτωση της ισπανικής πολυεθνικής repsoil.

Είναι αυτονόητο δε ότι όσο το ρίσκο της επένδυσης μεγαλώνει, και όσο το κέρδος από την επένδυση αυξάνεται, τόσο οι όποιες περιβαλλοντικές ευαισθησίες θα υποβαθμίζονται μέχρι και την εξαφάνιση τους .

Με αυτά τα δεδομένα μια τέτοιου είδους επένδυση μπορεί να γίνει μόνο στα πλαίσια μιας κοινωνικοποιημένης παραγωγής με κεντρικό σχεδιασμό που θα έχει σκοπό την εξυπηρέτηση των λαϊκών συμφερόντων και όχι το κέρδος της όποιας πολυεθνικής repsoil.

Στο ερώτημα που συχνά μπαίνει από διάφορες πλευρές, αν θέλουμε ανάπτυξη ή όχι, η απάντηση είναι ΑΠΛΗ με το «αφελές» ερώτημα ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ; Άραγε αν βρεθεί πετρέλαιο στην περιοχή μας θα μειωθεί το έξοδο θέρμανσης και κίνησης στην λαϊκή οικογένεια;

Αλήθεια θα κοστίζει φθηνότερα το πετρέλαιο στους αγρότες σε μια αγροτική περιοχή σαν την δικής μας;

Ή μήπως τα κέρδη από την επένδυση θα διανεμηθούν στα λαϊκά στρώματα και δεν θα μπουν στις ήδη γεμάτες τσέπες των καπιταλιστών;

Δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι η αύξηση της κερδοφορίας μιας πολυεθνικής εταιρείας αποτελεί εθνικό στόχο!!!

Αν μέσα σε αυτόν τον προβληματισμό προσθέσουμε το γενικότερο ξεπούλημα εθνικών πόρων που γίνεται στο όνομα του «χρέους» και της «ανάπτυξης» αλλά και ότι οι πείρα λέει ότι οι δρόμοι του πετρελαίου είναι βαμμένοι με αίμα (Ιράκ, Συρία κλπ) τότε πρέπει να σαν Δ.Σ. να απορρίψουμε την πρόταση της πολυεθνικής.

In this article

Join the Conversation