Επιβεβαιώθηκε και χθες το βράδυ στο Καρκαμίσι, το πλαίσιο εντός του οποίου σχεδιάζεται η εξόρυξη υδρογονανθράκων στην περιοχή μας. Παρόλη την «καλή διάθεση» των ομιλητών καμία πειστική απάντηση- δέσμευση δεν δέθηκε στις δικαιολογημένες ανησυχίες του λαού της περιοχής μας. Πως θα ήταν άλλωστε τούτο εφικτό όταν η εξόρυξη γίνεται με μοναδικό γνώμονα την καπιταλιστική κερδοφορία και όχι τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες (θέσεις εργασίας με δικαιώματα, φθηνά καύσιμα, προστασία περιβάλλοντος και δημόσιας υγείας).
Το ΚΚΕ καταψήφισε στη βουλή τις συμβάσεις παραχώρησης στους ομίλους στην Ήπειρο και αλλού. Οι δημοτικοί σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης καταψήφισαν σε όλους του δήμους, που μπήκε ως θέμα συζήτησης, την παραχώρηση αδειών στους επιχειρηματικούς ομίλους.
Το ΚΚΕ είναι αντίθετο στην αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών που αποτελούν λαϊκή περιουσία από επιχειρηματικούς ομίλους γιατί στόχος και κριτήριο της έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων είναι τα κέρδη των μονοπωλίων και συγκεκριμένα των εταιρειών Energean Οil & Gas και Repsol και όχι η κάλυψη των λαϊκών αναγκών.
Τα βασικά σημεία της διαφωνίας μας:
Η εξόρυξη των υδρογονανθράκων θα γίνει σε βάρος των εργαζόμενων του κλάδου. Ο οξυμένος διεθνής ανταγωνισμός και το σχετικά δύσκολο περιβάλλον εξόρυξης επιτείνουν την επίθεση στα εργατικά δικαιώματα (σχετικά χαμηλούς μισθούς, επικίνδυνες συνθήκες εργασίας). Τα πρώτα δείγματα είναι ενδεικτικά στην περιοχή: εργαζόμενοι έχουν προσληφθεί μέσω δουλεμπορικού γραφείου, με ατομικές συμβάσεις και είναι κυριολεκτικά στον αέρα, για το πότε δουλεύουν, με τι ωράριο και μισθό. Υπάρχει και η πείρα από τον αγωγό ΤΑΡ, όπου οι θέσεις εργασίας περιλαμβάνουν εξαντλητικά ωράρια, απλήρωτες υπερωρίες, χωρίς επίδομα ανθυγιεινής εργασίας.
Η εξόρυξη πετρελαίου από τους μεγάλους ομίλους δεν θα οδηγήσει σε φθηνά καύσιμα για τα λαϊκά νοικοκυριά, τους φτωχούς αγρότες και τους αυταπασχολούμενους. Ήδη σήμερα οι λαϊκές οικογένειες πληρώνουν ακριβά την ενέργεια και από τις Ανανεώσιμες Πηγές ενέργειας (ΑΠΕ), τη στήριξη των κερδών αυτών των ομίλων (περιβαλλοντικά τέλη- ΕΤΜΕΑΡ).
Τα κρατικά έσοδα που θα υπάρξουν απ την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, θα είναι επισφαλή, αφού ο ψευδεπίγραφός κρατικός φορέας διαχείρισης των υδρογονανθράκων δε διασφαλίζει ούτε καν ουσιαστικό έλεγχο. Ουσιαστικά αποτελεί απλά ένα γραφείο που μοιράζει τους υδρογονάνθρακες στους διάφορους μονοπωλιακούς ομίλους. Τα δε έσοδα θα αξιοποιηθούν για να στηρίξουν με επιδοτήσεις την κερδοφορία του κεφαλαίου. Όποια χρήματα μπορεί να κατευθυνθούν στο «ειδικό ταμείο για τη στήριξη της Κοινωνικής Ασφάλισης» και στην ΤΔ θα αποτελέσουν το άλλοθι για περαιτέρω περικοπή της κρατικής χρηματοδότησης.
Οι υδρογονάνθρακες εξορύσσονται μόνο μία φορά και η απόληψη τους σήμερα για να κερδίσουν μια χούφτα μονοπωλιακοί όμιλοι ισοδυναμεί με αποστέρηση ενός αποθέματος κρίσιμου για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Πρόκειται ουσιαστικά για κλοπή του μέλλοντος των παιδιών μας. Η εξόρυξη με κριτήριο την κερδοφορία των επενδυτών, αντιμετωπίζει το περιβάλλον ως «χαβούζα» και ουσιαστικά εγγυάται την καταστροφή του, με τεράστιες επιπτώσεις στην δημόσια υγεία, στις τοπικές οικονομίες, χτυπώντας ανεπανόρθωτα την τουριστική, κτηνοτροφική και αλιευτική δραστηριότητα, τη βιοποικιλότητα, ενώ εύλογος είναι και ο προβληματισμός για τα ζητήματα σεισμικότητας αλλά και των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας των λαϊκών στρωμάτων.
Η έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων στην περιοχή μας εντάσσεται στο σκληρό ανταγωνισμό καπιταλιστικών χωρών και ιμπεριαλιστικών οργανισμών για τον ενεργειακό και ευρύτερο έλεγχο των αγορών της περιοχής. Η κυβέρνηση υψώνει τη σημαία της γεωπολιτικής αναβάθμισης και παίζει με τη φωτιά. Υπογράφει συμβάσεις παραχώρησης χωρίς να προχωρά η διαδικασία ανακήρυξης και οριοθέτησης της ελληνικής ΑΟΖ (π.χ. στην περιοχή μας με την Αλβανία). Ενώ δεν είναι τυχαίο ότι συνεχώς επανέρχεται από την πλευρά της Αλβανίας το θέμα των «Τσάμηδων» και η τουρκική προκλητικότητα έχει χτυπήσει κόκκινο. Οι δρόμοι του πετρελαίου είναι βαμμένοι με αίμα των λαών.
Υπάρχει άλλος δρόμος ανάπτυξης προς όφελος του λαού
Αυτή η κατάσταση και οι επιπτώσεις δεν είναι μονόδρομος. Η αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας μπορεί να γίνει προς όφελος του λαού, αν παλέψουμε για ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, με γνώμονα τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες και όχι το καπιταλιστικό κέρδος. Χρειάζεται γι΄ αυτό να γίνουν κοινωνική περιουσία τα εργοστάσια, η γη, οι πλουτοπαραγωγικές πηγές, οι εγχώριες πηγές ενέργειας, τα μέσα παραγωγής και διανομής της ενέργειας, να καταργηθεί η σκλαβιά της μισθωτής εργασίας, να υπάρξει επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός στην οικονομία.
Ένας τέτοιος δρόμος ανάπτυξης προϋποθέτει η εργατική τάξη, ο λαός να πάρει στα χέρια του το τιμόνι της εξουσίας και τα κλειδιά της οικονομίας. Μόνο μέσα σε αυτό το δρόμο ανάπτυξης, μπορεί να λειτουργήσει ο ενεργειακός σχεδιασμός της εργατικής εξουσίας που θα μπορεί να αναπτύξει την παραγωγή και να διασφαλίζει συνδυασμένα ένα σύνολο λαϊκών αναγκών και στόχων, χωρίς κάλπικα διλλήματα:
Τη μείωση του βαθμού ενεργειακής εξάρτησης της χώρας, την συνδυασμένη και ισόρροπη αξιοποίηση όλων των μορφών ενέργειας και των κλάδων της οικονομίας, την προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, των οικιστικών ζωνών και γενικότερα την ισόρροπη παρέμβαση του ανθρώπου στο περιβάλλον, την εξοικονόμηση Ενέργειας, την εξασφάλιση επαρκούς και φθηνής λαϊκής κατανάλωσης, την ασφάλεια των εργαζομένων του κλάδου, την εξασφάλιση σταθερής εργασίας, την αμοιβαία επωφελή διακρατική συνεργασία για έρευνα και αξιοποίηση των πηγών, την αξιοποίηση του εγχώριου επιστημονικού δυναμικού και τη θωράκιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.
Πάνω απ όλα, θα κατοχυρώνει ότι το ενεργειακό προϊόν θα είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα.
Τώρα χρειάζεται να οργανωθεί η πάλη και για το ζήτημα της ενέργειας μέσα από τα σωματεία, το οργανωμένο εργατικό- λαϊκό κίνημα. Κανένας εφησυχασμός και αναμονή δεν πρέπει να υπάρξει απέναντι στις προσχηματικές διαβουλεύσεις και ημερίδες.
Η ενεργειακή πολιτική της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων, της ΕΕ και των μονοπωλίων είναι γνωστή και γι΄αυτό οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να συρθούν πίσω από ψεύτικες αντιπαραθέσεις, πίσω από αντιτιθέμενα συμφέροντα εργοδοτών που μπορεί να προκύψουν.
Η αγωνία, ο προβληματισμός και οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις να αποτελέσουν άλλο ένα μετερίζι για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, τη συμπόρευση των εργατών σε κοινή κοινωνική συμμαχία με τους συλλόγους των φτωχών αγροτών της περιοχής, τους αυταπασχολούμενους, τους νέους από τις λαϊκές οικογένειες. Να προτάξουμε πλαίσιο πάλης και διεκδικήσεων που να καλύπτουν πραγματικά τις ανάγκες μας, ενάντια στα ψίχουλα και στην απάτη της «δίκαιης ανάπτυξης» Αντίσταση στον αστικό ενεργειακό σχεδιασμό.
Ενέργεια κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα. Διασφάλιση της κάλυψης των λαϊκών αναγκών στην ενέργεια. Αυξήσεις στα επιδόματα θέρμανσης, κατάργηση των ειδικών φόρων στα καύσιμα και του ΦΠΑ στα καύσιμα, αφορολόγητο πετρέλαιο στους φτωχούς αγρότες όπως στους εφοπλιστές, ούτε ένα ευρώ από την τσέπη γονιών και εκπαιδευτικών για τη θέρμανση στα σχολεία.
Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις και την πώληση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας
Σταθερή εργασία, με δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους του κλάδου
Προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας με βάση τις σύγχρονες τεχνικές
Απεμπλοκή από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (ΝΑΤΟ και ΕΕ).
Join the Conversation