Λειτουργήθηκε, ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου, ο παλαιός ναός της Παναγίας στο “Βυζαντινό Αρχαιολογικό Πάρκο” των Πέντε Εκκλησιών (Οσδίνας) Θεσπρωτίας.
Στον ιστορικό ναό, που αναγέρθηκε το 1610 (στην επιγραφή αναφέρεται ο Επίσκοπος Βουθρωτού Ιωαννίκιος, ενώ κτήτορες υπήρξαν ο παπα-Γαλάνης και ο Ιωάννης Πετροψαράς), οι πιστοί ένιωσαν πόθους και παλμούς ιερούς να συγκινούν την καρδιά τους. Αισθάνθηκαν ευλάβεια και δέος στον ιερό χώρο, αλλά και γαλήνη στην ομορφιά της φύσης, όπου λίγο πιο κάτω αχοβολάει ο Καλαμάς . Και μέσα σε αυτή την ατμόσφαιρα “άκουσαν” το μήνυμα της Παναγίας προς όλους μας να προσπαθήσουμε να γίνουμε εργάτες του καλού, της κοινωνίας δημιουργοί και πρωτοπόπροι.
Σύμφωνα με ενθυμήσεις του εκπαιδευτικού Παναγιώτη Γεωργίου τα παλαιότερα χρόνια, “μετά την εκκλησία όλοι πήγαιναν στο Αλώνι του Αϊ-Θανάση (εκατό μέτρα πιο πέρα από την εκκλησία). Εκεί άρχιζε το τραγούδι «εμπάτε αγόρια στο χορό κορίτσια στα τραγούδια, να δείτε και να μάθετε πώς πιάνεται η αγάπη…» η βαβω-Γιώργαινα (Μαρία, σύζ. Γιώργου Νίκα, που καταγόταν από τη Σέλλιανη, το χωριό των τραγουδιστών). Σιγά-σιγά όλοι οι νέοι και οι κοπέλες του χωριού έμπαιναν στο χορό. Ωραίο τοπίο, ωραία τραγούδια με ισοκράτη τον Καλαμά που το αεράκι, κάτω από τον Παλιόμυλο και την Ποταμιά του Τάσιου, ανηφορίζοντας το φαράγγι μετέφερε τον αχό του μέχρι τον Αϊ-Θανάση, για να κρατάει το ίσο στα τραγούδια και να δροσίζει τα αγόρια και τα κορίτσια που χόρευαν”.
Ο επιβλητικός ναός της Κοίμησης Θεοτόκου, βρίσκεται στο κέντρο του παλαιού οικισμού. Εσωτερικά είναι κατάγραφος με τοιχογραφίες, που αποτελούν εξαιρετικά δείγματα ζωγραφικής του 17ου αιώνα.
Η ζωγραφική του ναού της Κοίμησης φέρει επιδράσεις από τη Σχολή της Βορειοδυτικής Ελλάδας και παρουσιάζει στοιχεία επαφών με τα περίφημα εργαστήρια από το Λινοτόπι της Καστοριάς
Join the Conversation