Δύο μέλη του πληρώματος του πλοίου Blue Horizon γκρεμίζουν από τον καταπέλτη και σκοτώνουν έναν άνθρωπο που ήθελε να επιβιβαστεί στο πλοίο. Η κτηνωδία δεν σταματά εδώ αλλά συνεχίζεται με την αδιάφορη, κανονική αναχώρηση του πλοίου και την ανακοίνωση από τα μεγάφωνα ότι «το πλοίο δεν φέρνει καμιά ευθύνη για το συμβάν», δηλαδή ούτε γάτα ούτε ζημιά. Κανένας από το πλήρωμα δε φώναξε το περίφημο «Άνθρωπος στη θάλασσα» ώστε να κάνουν κράτη αμέσως οι μηχανές.
Ο αποτροπιασμός για το στυγερό έγκλημα από το πανελλήνιο δεν πρέπει να επισκιάσει τους φυσικούς αυτουργούς του εγκλήματος, οι οποίοι ευθύνονται κατά κύριο λόγο για τις πράξεις των θυτών. Πράξεις που θυμίζουν κτήνη και όχι ανθρώπους. Και αυτοί δεν είναι άλλοι από την εταιρία Blue Star Ferries που λυμαίνεται πιά όλες τις θαλάσσιες συγκοινωνίες του Αιγαίου, αλλά και οι κυβερνητικές πολιτικές που επιτρέπουν ένα καθεστώς ασυδοσίας για τους εφοπλιστές. Αυτοί με τη σειρά τους ασκώντας κάθε μορφή πίεσης απαιτούν από τα πληρώματα να λειτουργούν ως γενίτσαροι-φρουροί της αισχροκέρδειάς τους.
Τα περιστατικά αγενούς και τραμπούκικης συμπεριφοράς πολλά. Λίγες μέρες πριν (4/9) στο F/B Nήσος Μύκονος, επιβάτισσα υποχρεώθηκε να πληρώσει και δεύτερο εισιτήριο (των 72€!) γιατί στο αρχικό δεν αναγράφονταν σωστά το όνομά της. Και αυτό έγινε με την απειλή της αποβίβασής της στη Σύρο και τη συνδρομή του λιμενικού που έλλειπε κατά την αναχώρηση του Blue Horizon. Όλο το τελευταίο διάστημα οι επιβάτες στα πλοία έρχονται αντιμέτωποι με την όλο και πιο ακραία συμπεριφορά πληρωμάτων με στόχο πάντα το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος για την εταιρία επί δικαίων… και αδίκων. Η ασυδοσία και η δίψα για αισχροκέρδεια των ακραία επιδοτούμενων και κρατικοδίαιτων εφοπλιστών σε πλήρη δράση και κατ΄ επέκταση τα πληρώματα των πλοίων τους, πάντα πρόθυμα να δικαιολογήσουν κάθε αυθαιρεσία της εταιρίας.
Αυτή ακριβώς η πρακτική του τραμπουκισμού και της αυτοδικίας, αυτή η αγνή, πούρα, εγκληματική και φασίζοντα συμπεριφορά, έπεται μιας επίσημης πιά κυβερνητικής πολιτικής. Μιας πολιτικής που πνίγει ανθρώπους στην Πύλο, που δολοφονεί στα Τέμπη που καίει ζωντανούς στον Έβρο, που πνίγει στον Βόλο. Αυτή η πολιτική που έχει θέσει την καταστολή στην ημερήσια διάταξη. Αυτή η πολιτική που δημιουργεί και προάγει αυτόκλητους τραμπούκους στα πλαίσια του κοινωνικού αυτοματισμού. Που δημιουργεί κυνηγούς κεφαλών μεταναστών στα σύνορα λες και βρισκόμαστε στην άγρια Δύση.
Πρόκειται για μια γενικευμένη απαξίωση της ανθρώπινης ζωής που δεν έχει προηγούμενο στα μεταπολιτευτικά χρόνια σε αυτή την ταλαίπωρη χώρα. Μια θανατοπολιτική που εκπονείται από κέντρα εξουσίας και φέρνει «εκδρομές» φασιστο-χούλιγκαν ανά τη χώρα με σκοπό την δολοφονία, αστυνομικά περίστροφα που βγαίνουν ευκολότατα και επιλεκτικά, ρατσιστικές επιθέσεις.
Αυτή η κυρίαρχη πολιτική υφαίνει τα ερωτήματα που κυριάρχησαν στα ΜΜΕ αμέσως μετά το συμβάν στο Blue Horizon. Αν «ο 36χρονος είχε εισιτήριο;» Αν «ήταν έλληνας ή μετανάστης;». Λες και αν δεν είχε εισιτήριο ή αν δεν ήταν Έλληνας δικαιολογούνταν αυτά που συνέβησαν.
Το απύθμενο θράσος της εταιρίας και των στελεχών της, το απελευθερώνει μια πολιτική που «δεν φέρει καμία ευθύνη» για τις ανείπωτες καταστροφές και τα εγκλήματα που διαπράττει σε βάρος του λαού και του τόπου. Για αυτό και οι εφοπλιστές των οποίων «το πλοίο δε φέρει καμία ευθύνη» τώρα βγάζουν δακρύβρεχτες ανακοινώσεις παριστάνοντας τους αθώους, ανησυχώντας κύρια για την πορεία τους στο χρηματιστήριο παρά από ανθρωπισμό που αποδεδειγμένα δεν διαθέτουν.
Είναι βέβαιο ότι από τη στιγμή που η εταιρία δεν μπόρεσε να αποσιωπήσει το έγκλημα, λόγω των στοιχείων που ευτυχώς παρουσίασαν οι επιβάτες, θα επιχειρήσει να το χρεώσει αποκλειστικά στον ύπαρχο. Είναι επίσης βέβαιο ότι αν επιτρέψουμε κάτι τέτοιο, «νέοι» ύπαρχοι θα γεννηθούν ξανά και ξανά στο μέλλον. Αυτούς τους ύπαρχους που τώρα θυμήθηκε ο Βαρβιτσιώτης τον θρήνο των οικογενειών τους, που πήγαν για ένα μεροκάματο και γύρισαν… δολοφόνοι.
Καμία ανοχή στην εφοπλιστική ασυδοσία.
Join the Conversation