Ο Πάπας επιβεβαιώνει στον τελευταίο την ακεραιότητα και κανονικότητα της επισκοπικής του δικαιοδοσίας, τονίζοντας πάντως το δικαίωμα του Επισκόπου Ιωάννη Ευροίας να εγκατασταθεί στην Κέρκυρα με τους χριστιανούς του και να τοποθετήσει το λείψανο στην τοπική εκκλησία, την αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη. Οι πηγές μας αφήνουν στο σκοτάδι σχετικά με τις περιπέτειες του λειψάνου ανάμεσα στις αρχές του 7ου αιώνα, όταν εμφανίζεται στην Κέρκυρα.
Το λείψανο μεταφέρθηκε από την Ήπειρο στα τέλη του 6ου αιώνα, λόγω των ομαδικών μεταναστεύσεων των Ιλλυρικών πληθυσμών, που είχαν προσκληθεί από την αβαροσλαβική επιδρομή. Με οδηγούς του Επισκόπους των τοπικών εκκλησιών τους, και παίρνοντας μαζί τους τις ιερές μνήμες της πατρίδας τους, έψαξαν καταφύγιο στις νησιώτικες ζώνες.
Από τον κατάλογο της αλληλογραφίας του Πάπα Γρηγροίου του Διαλόγου γνωρίζουμε ότι ο πληθυσμός της Ευροίας με τον Επίσκοπο Ιωάννη είχε καταφύγει στην Κέρκυρα, στην πόλη της Κασσιώπης, στην βορειοανατολική ακτή του νησιού, δημιουργώντας ευαίσθητα θέματα κανονικής -εκκλησιαστικής δικαιοδοσίας στον τοπικό Επίσκοπο, τον Alcisone. Η Follieri παρατηρεί ότι η Βενετσιάνικη λατρεία για τον Άγιο Δονάτο, που έφθασε στην λιμνοθάλασσα με το σώμα του μυροβλύτη Αγίου, άφησε ανέγγιχτη την προσωπική φυσιογνωμία του Ηπειρώτη Επισκόπου, τη συγκεχυμένη, αντίθετα, στο υπόλοιπο του Λατινικού κόσμου από την ομοιότητα στις προσωπικές του περιπέτειες, όπως ήδη εμφανίζεται στην Ιταλοελληνική παράδοση, προς εκείνες του ομώνυμου Επισκόπου του Αρητίου (Arezzo), που μαρτύρησε την εποχή του Ιουλιανού του Αποστάτου.
Join the Conversation